بدره‌ای، فریدون
| نام | بدره‌ای، فریدون |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1315 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | 0 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03232AUTHORCODE |
دكتر فريدون بدره‌اى، در سال 1315ش، در يك خانواده متوسط، در کرمانشاه به دنيا آمد.
پدر او با وجود آنكه بى‌سواد بود، ولى سليم النفس، بى‌آزار و شخصيتى باايمان و امين بود؛ ضرورت زمان را درك مى‌كرد و به همين دليل، اسباب و امكانات تحصيل را براى فرزندش مهيا نمود و او را براى اختيار شغل خودش مجبور نكرد.
تحصیلات
فريدون، تحصيلات دبستانى و دبيرستانى خود را در کرمانشاه گذراند. تحصيلات دبيرستانى وى در رشته ادبى بود. پس از آن وارد دانشگاه شد و در دانشكده ادبيات به تحصيل پرداخت.
پس از اخذ درجه كارشناسى، براى ادامه تحصيل در آن دانشكده، در دوره دكترى ثبت نام كرد. وى چند ماهى در كلاس‌هاى دوره دكترى شركت داشت و چند شهادت‌نامه انتخاب نمود و با مايه‌اى كه از انگليسى داشت، تحقيقات خارجيان را درباره ادبيات و شعر و نقد مى‌خواند.
وى پس از چند ماه، كلاس‌هاى دكترى را رها كرد و به دبيرى در دبيرستان‌ها پرداخت. در سال 1340ش، براى ادامه تحصيل به دانشكده ادبيات و علوم انسانى دانشگاه تهران مراجعت كرد و دوره فوق ليسانس را يك ساله گذراند و پايان‌نامه خود را درباره «قبة الرض» كه يك موضوع نجومى و جغرافياى رياضى بود، تدوين نمود. پس از اخذ فوق ليسانس زبان‌شناسى، هم‌زمان دروس دكترا را شروع كرد و تحصيلات خود را در رشته زبان‌شناسى در دانشگاه تهران تا مقطع دكترا ادامه داد.
او نويسندگى را از دوران دبيرستان آغاز نمود و در دوران دانشجويى، اولين اثرش كه مجموعه‌اى از داستان‌هاى كوتاه بود، منتشر شد.
پس از اتمام تحصيل، چه در زمانى كه دبير دبيرستان‌هاى همدان بود و چه زمانى كه موفق به اخذ مدرك دكترا شد، از تحقيق، تأليف و ترجمه دست برنداشت.
وى پس از تدريس در مدارس و دانشگاه تهران، چند سالى پژوهشگر فرهنگستان زبان ایران، رايزن فرهنگى ایران در پاکستان و مدير كل كتابخانه ملى ایران بود. وى اين مسئوليت را به مدت دو سال بر عهده داشت. با پيروزى انقلاب اسلامى، به تهران فراخوانده شد و به سمت مدير كلى كتابخانه ملى منصوب گرديد.
ايشان پس از بازنشستگى، به آمريكا عزيمت كردند. در آمريكا به مدت يك سال و نيم در دانشگاه بركلى به تدريس درس عمومى به نام «اسلام در ایران» و تدريس متون پايه از نظم و نثر و تدريس متون تاريخى فارسی پرداخت.
اساتيد
- معيرى؛
- على بياتانى دبير؛
- محمدحسين جليلى؛
- سيدجعفر سجادى؛
- ذبيح الله صفا؛
- بديع‌الزمان فروزانفر؛
- جلال همايى؛
- مدرس رضوى؛
- محمد معين؛
- يحيى مهدوى؛
- داوود ابراهيم‌پور؛
- عصار؛
- لطفعلى صورتگر؛
- محمدباقر هوشيار؛
- حسین خطيبى؛
- صادق كيا؛
- احسان يارشالو؛
- هرمز ميلانيان؛
- مهرداد بهار؛
- محمدرضا باطنى؛
- منصور اختيار؛
- ماهيار نوابى؛
- جمال رضايى؛
- ژاله آموزگار؛
- بدر الزمان قريب؛
- احمد تفضيلى؛
- حقدان؛
- داريوش شايگان.
آثار
كتاب «تاريخ و عقايد اسماعيليه»، ترجمه ايشان، در دوره پانزدهم كتاب سال جمهورى اسلامى ایران، از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، به‌عنوان كتاب سال برگزيده شد.
ايشان در حال حاضر، عمده فعاليت خود را روى ترجمه و تحقيق متمركز نموده و آثار خود را براى انتشار به ناشران داخلى عرضه مى‌نمايد.
از ايشان تاكنون بيش از 80 كتاب و مقاله، اعم از تأليف و ترجمه منتشر شده است كه از جمله آنها مى‌توان به كتب زير اشاره كرد:
- واژگان نوشتارى كودكان دبستانى ایران؛
- كورش كبير در قرآن مجيد و عهد عتيق؛
- فرقه اسماعيليه؛
- اصلاح دينى در مجموعه تاريخ تمدن؛
و...