غدیریه؛ چگونه باید علی را بشناسیم؟
غديريه: چگونه بايد على را بشناسیم؟ از آثار بانوى شاعر اقدس كاظمى قمى متخلص به «مژگان» (متولد 1318ش) است كه در آن، واقعه سرنوشتساز غدير را با زبان لطيف شعر ترسيم كرده است. مترجم سعى كرده است برگردانى دقيق و صحيح بهدست دهد.
غدیریه: چگونه باید علی را بشناسیم؟ | |
---|---|
پدیدآوران | کاظمی، اقدس (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | چگونه باید علی را بشناسیم؟ |
ناشر | مثلث عشق |
مکان نشر | قم - ایران |
سال نشر | 1387 ش |
چاپ | 1 |
شابک | 978-600-90472-8-1 |
موضوع | غدیر خم |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
كتاب حاضر از مقدمه نويسنده و متن اصلى (شامل: 1- متن عربى خطبه پيامبر اكرم(ص) در غدير خم سال دهم هجرى و ترجمه فارسى منثور و منظوم آن؛ 2- خطبه منظوم مولا على(ع) كه متن عربى همراه با ترجمه فارسى به صورت شعر است؛ و 3- مجموعه اشعار فارسى نويسنده تحت عناوين ذيل: غديريه، عيد غدير خم، يوم الغدير، على در خانه كعبه، كعبه زادگاه على، يا على و بشنو از نى) تشكيل شده است.
گزارش محتوا
درباره محتواى اين اثر چند نكته گفتنى است:
1. نويسنده در اين كتاب، نخست متن عربى خطبه پيامبر اكرم(ص) در روز غدير را به صورت قطعهقطعه آورده و بعد از هر قطعه، ترجمه فارسى را به صورت نثر و بعد از آن ترجمه فارسى منظوم را ارائه كرده است. اين ترجمه به صورت اجمالى بررسى شد و در نتيجه به نظر مىرسد كه ترجمهاى رسا و زيباست و با رعايت امانت انجام شده است. به عنوان مثال آغازين جملات اين خطبه چنين است و اين گونه به دو صورت نثر و نظم به فارسى ترجمه شده است: «حمد و ستايش پروردگارى را كه در عظمت يكتا، و در وحدانيت بىهمتاست؛ سلطنت او با عظمت و در اداره امور خلايق مقتدر و به همه مخلوقات دانا و در همهجا حاضر و ناظر و قدرت او بر همه موجودات غالب است. بزرگى كه ازلىست و ستودهاى كه زوال ندارد».
ستايش مىنمايم آن خدا را | به وحدت او ندارد هيچ همتا | |
كه سلطان عظيم اين جهان است | و عالم را به يكتايى نشان است | |
خداوندى كه صاحب اقتدار است | كه مخلوقات ايشان بىشمار است | |
به كار خلق در هر جاست ناظر | به هر امرى بُوَد ناظر و حاضر | |
بُوَد غالب به موجودات عالم | جهان را هم ز قدرت كرد محكم | |
خدايى كز ازل يابد تعالى | نشايد اين ستودن را زوالى |
2. نويسنده، متن و ترجمه نثر و نظم خطبه منظوم مولا اميرالمؤمنين على(ع) را از جمله اين چنين درست و شيوا آورده است:
لك الحمد يا ذالجود و المجد و العلى | تباركت تعطى من تشاء و تمنع |
«ستايش تو راست اى صاحب جود و بزرگى و بلندى؛ بزرگى تو راست كه به هركه خواهى بدهى و يا بازگيرى».
بر تو شايسته بُوَد حمد و ثنا | اى خداى صاحب جود و سخا |
الهى لئن جلّت و جمّت خطيئتى | فعفوك عن ذنبى اجلّ و اوسع |
«خدايا اگر خطايم بزرگ و زياد است ولى گذشت تو از گناه من بزرگتر و وسيعتر است».
نزد تو باشد گناهانم عظيم | عفو تو بالاتر، اى ربّ رحيم |
3. قصيده غديريه نويسنده نيز با اين ابيات زيبا آغاز شده:
حال نياز است سخن سر كنم | نام نبى زينت دفتر كنم | |
تا كه خدا پايه عالم نهاد | نام به حوّا و بر آدم نهاد | |
عشق از اين حادثه آغاز شد | نغمه غم همره آن ساز شد |
[۳]و با اين ابيات شايسته پايان يافته است:
اجر محبّان على با خداست | مركز اين عشق ولى كربلاست | |
نام حسين است كه در روزگار | شد سبب عزّت و اين افتخار |
4. نويسنده در پايان كتابش با نظر به آغازه جاودانه مثنوى معنوى مولوى و در اشعارى تحت عنوان «بشنو از نى» مطالبش را به پايان برده است[۵]
وضعيت كتاب
براى كتاب حاضر تنها فهرست مطالب ذكر شده است. در پاورقىهاى كتاب نام سوره و شماره آيه ذكر شده و گاه لفظ يا اصطلاحى توضيح داده شده است.
پانويس
منابع مقاله
متن كتاب.