اختصاص

    از ویکی‌نور
    اختصاص
    نام کتاب اختصاص
    نام‌های دیگر کتاب الاختصاص

    الاختصاص. فارسی

    پدیدآورندگان صابری، حسین (مترجم)

    مفید، محمد بن محمد (نويسنده)

    زبان فارسی
    کد کنگره ‏BP‎‏ ‎‏129‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏7‎‏ ‎‏الف‎‏3041
    موضوع ائمه اثناعشر - احادیث

    احادیث شیعه - قرن 4ق.

    ناشر شرکت انتشارات علمی و فرهنگی
    مکان نشر تهران - ایران
    سال نشر 1388 هـ.ش
    کد اتوماسیون AUTOMATIONCODE16036AUTOMATIONCODE


    اختصاص ترجمه فارسى کتاب «الاختصاص» اثر ابوعبدالله محمد بن محمد(336-413ق) معروف به شيخ مفيد مى‌باشد كه بر پايه متن مصحَّح على اكبر غفارى توسط حسين صابرى ترجمه و تحقيق شده است.

    در ابتداى کتاب، مقدمه‌اى از مترجم افزوده شده كه در آن، نكاتى در مورد ترجمه و ويژگى‌هاى آن، بيان گرديده است:

    1. على اكبر غفارى -محقق متن عربى- پاورقى‌هاى ارزشمندى نگاشته كه اين پاورقى‌ها، مگر آن‌ها كه شرح يك واژه بوده، عمدتاً به فارسى برگردانده شده‌اند. برخى از ارجاع‌هاى محقق متن عربى نيز ارجاع به منابع حديثى و مآخذى بوده كه حديث ياد شده در متن «اختصاص»، در آن‌ها نيز وجود دارد و يا آن را از «اختصاص»، نقل كرده‌اند. مترجم اين پاورقى‌ها را نيز ترجمه كرده و آن‌ها را با حرف «ح» متمايز ساخته است.[۱]
    2. از آن روى كه منابع ارجاعى در پاورقى، فاقد مشخصات کتاب‌شناختى‌اند و گاه نيز محقق به منابعى كه اكنون چاپ‌هاى متداول‌تر يا مفيدترى دارند، مترجم در بسيارى از موارد افزون بر اين منابع و گاه به جاى اين منابع، به مآخذى ديگر ارجاع داده است. بخشى از اين منابع، بر «اختصاص» تقديم دارند و روايت مذكور در «اختصاص» در آن‌ها به همان سند اختصاص يا به سند ديگر نقل شده، بخشى نيز پس از دوران شيخ مفيد تأليف شده‌اند و حديث را به نقل از «اختصاص» يا بدون استناد به اين کتاب، نقل كرده‌اند.[۲]
      مترجم تا جايى كه توانسته، به اين منابع ارجاع داده و در پايان کتاب نيز مشخصات کتاب‌شناختى اين مآخذ را در کتاب‌نامه مترجم آورده است. به همين دليل و به هدف اختصار، در پاورقى‌ها جز در مورد کتاب‌هايى كه نام همانند دارند، نام مؤلف درج نشده است. پاورقى‌هاى مترجم نيز با حرف «م» مشخص شده‌اند.[۳]
      از آنجا كه در متن عربى، به رغم تصحيح [[غفاری، علی‌‎اکبر|استاد غفارى، همچنان خطاها يا تصحيف‌هايى به چشم مى‌خورد و يا در مواردى عبارت نامفهوم است، مترجم در اين‌گونه موارد، نسخه‌هايى ديگر و گاه منابع متقدم بر اختصاص يا متأخر از آن را مبناى ترجمه قرار داده و البته ازآن‌روى كه درصدد ارائه تصحيحى ديگر براى اثر نبوده، لزوما همه اين موارد را يادآور نشده است.[۴]
    3. در متن عربى اثر، دو «استدراك» وجود دارد. چون اين استدراك‌ها تكمله‌هايى بر دو حديث از احاديث مذكور در متن هستند، مترجم اين تكمله‌ها را به‌صورتى مفصل‌تر و به نقل از منابع، در ذيل همان احاديث ترجمه كرده است.[۵]
    4. مترجم در ترجمه آيه‌هاى قرآن كريم، از ترجمه استاد فولادوند نقل كرده و جز در مواردى كه همسانى سياق مى‌طلبيده، در آن‌ها تصرف نكرده است. هرچند اين به معناى نداشتن ملاحظاتى بر اصل ترجمه مذكور نيست.[۶]
    5. از آنجا كه کتاب «الاختصاص» فاقد فصل‌بندى است، مترجم در هر جا متن با «بسم الله الرحمن الرحيم» آغاز شده و يا نشان از آغاز يك «گزيده ديگر» بوده است، متن را از يك سوم صفحه آغاز كرده است، بى‌آنكه شماره‌اى بر فصل بنهد يا كلمه فصل را به‌كارگيرد.[۷]

    مترجم در درون متن نيز كوشيده است افزون بر عنوان‌هايى كه در تصحيح غفارى بر مجموعه‌هايى از احاديث نهاده شده است، براى هر حديث و گاه نيز چند حديث هم مضمون، عنوانى قرار دهد. اين عنوان‌ها داخل دو قلاب [ ] قرار گرفته‌اند.[۸]

    فهرست مطالب، در ابتدا و کتاب‌نامه مترجم در تحقيق اين اثر، به همراه نمايه آيات؛ ابيات شعر؛ نام‌هاى كسان، جاها، قبيله‌ها و فرقه‌ها؛ کتاب‌ها و نمايه موضوعى، در انتهاى کتاب آمده است.

    پانويس

    1. مقدمه مترجم، ص بيست‌وهشت
    2. همان، ص بيست‌ونه
    3. همان
    4. همان
    5. همان
    6. همان
    7. همان
    8. همان، ص سى

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    پیوندها