ثعلبی، احمد بن محمد

    از ویکی‌نور
    ثعلبی، احمد بن محمد
    نام ثعلبی، احمد بن محمد
    نام های دیگر ثعلبی، ابواسحق احمد بن محمد

    امام ثعلبی

    ثعلبی، نیسابوری، احمد بن محمد

    ثعلبی نیشابوری، احمد بن محمد بن ابراهیم

    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 427 هـ.ق یا 1035 م
    اساتید
    برخی آثار الکشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبي

    اهل البیت علیهم السلام فی تفسیر الثعلبی: ما روی عنهم و ما روی فیهم

    ‏سماع قرآن و کشته های آن (به انضمام کتاب قتلی القرآن ثعلبی)

    ‏قصص الانبیاء المسمی عرائس المجالس

    کد مؤلف AUTHORCODE2823AUTHORCODE


    ابواسحاق احمد بن ابراهيم ثعلبى نيشابورى(متوفاى 427 ق) از مشاهير قرّاء،فقيهان و مفسران قرن پنجم هجرى مى‌باشد.ابن خلكان مى‌نويسد:

    «در علم تفسير يگانۀ روزگار بود و كتابى در اين زمينه نوشت كه سرآمد همۀ تفاسير گشت.»

    وى فردى موثق و مورد اطمينان و از محدثان پر مايه بوده و نزد اساتيد بزرگى به فرا گرفتن علم پرداخته است.از ابوطاهر بن خزيمه و ابوبكر بن مهران قارى، روايت نقل مى‌كند و ابوالحسن واحدى نيشابورى (صاحب اسباب النزول و تفاسير البسيط، الوسيط و الوجيز)در تفسير شاگرد وى بوده است.ثعلبى را به عنوان «كثير الحديث» و «كثير الشيوخ» معرفى كرده‌اند.

    سلطه‌اش بر تفسير و حديث زبانزد همگان است(گر چه در حديث بعضى افراد بر او خرده‌هايى گرفته‌اند.).او در مقدمۀ تفسيرش يادآور مى‌شود كه از دوران كودكى به نشستن پاى سخن دانشمندان علاقمند بوده و همواره سعى كرده است در تفسير قرآن، از منابع اصيل اقتباس كند، بويژه به اين دليل كه قرآن كريم مايه و اساس دين و رأس شريعت است.

    وى تاريكى شبها را تا دميدن صبح با جدّ و جهد به سر آورد، تا آنكه خداوند از در مهربانى، شناخت حق از باطل، مفضول از فاضل، بدعت از سنت و حجت از شبهه را به او ارزانى داشت.

    ايشان در مقدمۀ تفسير الكشف و البيان، انواع تفاسير نقلى و مورد پسند و ناپسند آنها را بازگو مى‌كند، سپس مى‌گويد: «در كتب پيشين، كتابى جامع و كامل و نيز پيراسته و مورد اعتماد كه نياز مردم را برآورد، نيافتم، بنابر اين به درخواست پويندگان راه حقيقت به تحرير اين تفسير پرداختم.»

    از تأليفات قرآنى وی «العرائس فى قصص الانبياء» مى‌باشد.


    وابسته‌ها

    الکشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبي

    قصص الأنبياء

    أهل البيت عليهم‌السلام في تفسير الثعلبي