مصباح‌زاده، عباس

مصباح‌زاده، عباس
نام مصباح‌زاده، عباس
نام های دیگر
نام پدر
متولد
محل تولد
رحلت
اساتید
برخی آثار
کد مولف AUTHORCODE2867AUTHORCODE

ولادت

«عباس مصباح‌زاده» در سال 1311ش متولد شد. پدرش شيخ اسماعيل مصباح و پدر بزرگش ميرزا جهانبخش منجّم باشى، از منجّمين بزرگ عصر قاجار و از مدرّسين معروف دارالفنون و مدرسه خان مروى بوده است.

کسب علم و دانش

خانواده مصباح‌زاده از فرط علاقه مذهبى در شهر قم متوطن گرديدند. شيخ عباس پس از گذرانيدن دوران تحصيل دبستان و دبيرستان، از آغاز جوانى به تهران آمد و نزد پدر به تحصيل علم نجوم و فن استخراج تقويم مشغول شد و پس از دو سال، خود موفق به فراگرفتن اين علم گرديد و به چاپ تقويم به نام خود شخصاً همت گماشت، چنانچه از سال 1328ش تا كنون مرتباً تقويم علمى ذى قيمت خود را طبع و نشر نموده است و نيز در استخراج خسوف و كسوف و رؤيت هلال و بدر و ساير قسمت‌هاى اين فن، نهايت دقت و استادى را به كار مى‌برد. اين مرد دانشمند، گويا از سال 1328ش در كسوت روحانيت درآمده و با اجازه پدر والامقامش، خود براى ادامه تحصيلات در فقه و اصول و فنون اديبه و عربيه، مجدداً به قم معاودت نمود و در حوزه علميه آن ديار به كار مشغول گرديد و پس از سه سال تحصيل در حوزه مزبور، مورد نظر و عنايت خاص مرحوم آيت‌الله سيد محمد حجت كوه كمرى (روانشاد) كه از بنيان‌گذاران حوزه علميه قم و از مراجع عظيم و مدرسين عالى قدر عالم تشيع بودند، واقع شد و در مدرسه حجتيه به تدريس علم هيئت اشتغال ورزيد، تا اين‌كه در سال 1332ش افتخار دامادى آن شخصيت نامى عالم تشيع نصيبش گرديد و به تشويق آن مرد بزرگوار، به تمرين و تعلم ذوقيات از قبيل خط و نقاشى پرداخته و بعد از رسيدن به مهارت و استادى در فن مزبور، قرآنى به خط خود به امر معظم له نگاشته كه توسط مؤسسه حاج محمد على علمى در تهران به چاب رسيد و اكنون مورد استفاده عموم است كه دير زمانى نمى‌گذرد كه حاج مصباح زاده به كوشش و اهتمام شبانه روزى خود و با كمك و مساعدت جمعى از فضلا و خيرانديشان، هيئتى براى چاپ كتب دينى تشكيل داده و علاوه بر رسيدگى به امور هئيت مذكور، مدت چهار سال است كه با جهد و جهد خستگى‌ناپذيرى به تدريس رياضيات و ادبيات و فنون مختلف هنر از قبيل خط و نقاشى و مينياتور به تعليم و تربيت افرادى مشغول بوده و شاگردان لايق و مبرزى تحويل جامعه داده است. او از موهبت طبع شعر بهره‌مند و اشعار نغز پارسى و عربى بسيارى گفته و در نثر توانا و در خط نستعليق از بهترين شاگردان خطاط معاصر بحرينى عشقى مى‌باشد.

وى در فقه و اصول از محضر بزرگانى همچون شيخ مرتضى حائرى، محقق داماد و آيت‌الله بروجردى بهرمند شد و در درس اخلاق از امام خمينى(ره) و جلسات درس علامه طباطبائى، علامه ابوالحسن شعرانى و مهدى الهى قمشه‌اى بهره برد.

او به فعاليت‌هاى فرهنگى و مذهبى و ساختن مراكز علمى مذهبى در ايران و خارج همت داشت و با باهنر، بهشتى، مفتح و مكارم شيرازى در زمينه‌هاى علمى و تعليم و تربيت همكارى داشت.

در سال 1350ش وى به انگلستان عزيمت نمود و پس از ديدار از مراكز علمى و دانشگاهى آن كشور به رصد خانه گرينويچ لندن رفته و با دانشمندان نجوم به بحث و مشاوره پرداخت و از كتابخانه خطّى موزه بريتانيا استفاده نمود.

نظريّات علمى و نجومى استاد همواره مورد توجّه محافل دانشگاهى و حوزه‌هاى علميّه بوده است. براى نمونه مى‌توان به مسئله طلوع فجر و محاسبه زاويه قبله در كشورهاى اروپائى و امريكايى و اوقات شرعيّه استخراج ايشان در مراكز اسلامى اروپا و امريكا اشاره كرد.

وى در اوان جوانى چندين سال در مدرسه حجّتيّه قم به تدريس هيئت و نجوم براى طلاّب حوزه علميّه قم اشتغال و با استاد جامع علاّمه ابوالحسن شعرانى مفاوضات و مناظرات داشته است.

آثار

  1. تقويم سالانه؛
  2. ترجمه قرآن كريم؛
  3. ترجمه صحيفه سجّاديه؛
  4. ترجمه ادعيّه مفاتيح الجنان؛
  5. دو جلد كتاب در علم نجوم و ستاره‌شناسى از ديدگاه علمى و تجربى؛
  6. صلاى عشق؛
  7. مناجات با قاضى الحاجات؛
  8. دعاى دوازده امام؛
  9. ترجمه فارسى دعاى كميل و دعاى توسل.


وابسته‌ها