الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم
نهضت انتظار و انقلاب اسلامى اثر جمعى از نويسندگان مى‌باشد كه به زبان فارسى و با هدف تبيين مفهوم انتظار و نقش و جايگاه آن در انقلاب اسلامى ايران نوشته شده است.
كتاب با مقدمه مؤلف در اشاره به وعده خداوند پيرامون حاكميت بندگان صالح بر زمين، آغاز و مطالب در هشت درس ارائه گرديده است.
نويسنده پس از تشريح ماهيت نهضت انبياء(ع)، به توضيح چگونگى تأسيس نظام اسلامى در زمان پيامبر(ص) پرداخته و ضمن اشاره به نقش ائمه(ع) در حفظ دين و نيز نقش علما و فقها در عصر انتظار، انقلاب اسلامى ايران و نقش نهضت انتظار در پيروزى آن را مورد بحث قرار داده و در پايان، گوشه‌اى از سيماى حكومت جهانى حضرت مهدى(عج) را به تصوير كشيده است.
در پايان هر درس، پرسش‌هايى مطرح گرديده است.
پيامبران، برگزيدگان خاص الهى براى انجام مأموريت مهم تبيين حق و حاكميت بخشيدن به آن هستند و نويسنده براى بررسى مأموريت مهم و نهضت مستمرّ پيامبران در درس اول، ابتدا به تبيين حق و باطل و مشخص كردن مظاهر آن پرداخته و سپس به اختلاط حق و باطل در عالم ماده اشاره كرده است. به باور وى، با توجه به اين اختلاط است كه بشر محتاج هدايت مى‌گردد و با توجه به ناتوانى عقل از تبيين همه حقايق، چشم به راه هدايتگر آسمانى مانده و پيامبران براى تبيين حق مبعوث مى‌شوند.
وى معتقد است كه كلمه «توحيد» درخت تناور، مبارك و پرثمر طيّبات بوده و شرك و كفر، درخت ناپاكى و ام‌الخبائث‌اند و همه پليدى‌ها، ثمر و نتيجه آن مى‌باشند و در واقع، پيامبران شناساننده اين دو درخت مى‌باشند. ايشان براى پروراندن درخت طيّب توحيد در زمينه وجود انسان‌ها و ريشه‌كن كردن بوته پليد شرك از آن مبعوث شده‌اند و در اين راستا، استكبار و طاغوت‌ستيزى بارزترين وجه سيره آنان است.