۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''نقد بیغش: مجموعۀ گفتگوهای دکتر پرویز ناتل خانلری با صدرالدین الهی دربارۀ صادق هدایت، بزرگ علوی، ملکالشعرای بهار، نیما یوشیج و صادق چوبک''' تألیف صدرالدین الهی (متولد ۱۳۱۳ش)، با مصاحبه از پرویز ناتل خانلری (۱۲۹۲-۱۳۶۹ش)، ادیب و پژوهشگر برجسته؛ این کتاب حاصل گفتوشنودهایی است که صدرالدین | '''نقد بیغش: مجموعۀ گفتگوهای دکتر پرویز ناتل خانلری با صدرالدین الهی دربارۀ صادق هدایت، بزرگ علوی، ملکالشعرای بهار، نیما یوشیج و صادق چوبک''' تألیف [[الهی، صدرالدین|صدرالدین الهی]] (متولد ۱۳۱۳ش)، با مصاحبه از [[خانلری، پرویز|پرویز ناتل خانلری]] (۱۲۹۲-۱۳۶۹ش)، ادیب و پژوهشگر برجسته؛ این کتاب حاصل گفتوشنودهایی است که [[الهی، صدرالدین|صدرالدین الهی]]، روزنامهنگار شناختهشدۀ دهههای سی تا پنجاه خورشیدی، در فاصلۀ اواخر زمستان ۱۳۴۴ تا اوایل بهار ۱۳۴۶ با [[خانلری، پرویز|دکتر خانلری]] انجام داده است. این اثر طولانیترین و پرحوصلهترین گفتوگوی دکتر خانلری با روزنامهنگاری است که محور آن شعر و نثر فارسی از نظرگاه او بوده و نیز خاطرههای ادبی وی از نویسندگان و شاعران معاصر و نقد و بررسی کارهای ایشان. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «نقد بیغش: مجموعۀ گفتگوهای دکتر پرویز ناتل خانلری با صدرالدین الهی دربارۀ صادق | کتاب «نقد بیغش: مجموعۀ گفتگوهای دکتر [[خانلری، پرویز|پرویز ناتل خانلری]] با [[الهی، صدرالدین|صدرالدین الهی]] دربارۀ [[صادق هدایت]]، [[بزرگ علوی]]، [[بهار، محمدتقی|ملکالشعرای بهار]]، [[نیما یوشیج]] و صادق چوبک» به قلم [[الهی، صدرالدین|صدرالدین الهی]]، در سال ۱۳۹۲ توسط انتشارات معین در تهران منتشر شده است. این اثر ارزشمند حاصل گفتوشنودهای مفصلی است که الهی در فاصلۀ اواخر زمستان ۱۳۴۴ تا اوایل بهار ۱۳۴۶ با دکتر [[خانلری، پرویز|پرویز ناتل خانلری]]، ادیب و پژوهشگر برجستۀ معاصر، انجام داده است. | ||
پرویز ناتل خانلری از چهرههای ماندگار فرهنگ و ادب معاصر ایران است که آثارش از جمله «وزن شعر فارسی»، مجلۀ «سخن»، متن انتقادی دیوان حافظ، «زبانشناسی و زبان فارسی»، «تاریخ زبان فارسی» و «فرهنگ تاریخی زبان فارسی» در تاریخ فرهنگ ایران جایگاه ویژهای دارند. | [[خانلری، پرویز|پرویز ناتل خانلری]] از چهرههای ماندگار فرهنگ و ادب معاصر ایران است که آثارش از جمله «وزن شعر فارسی»، مجلۀ «سخن»، متن انتقادی دیوان حافظ، «زبانشناسی و زبان فارسی»، «تاریخ زبان فارسی» و «فرهنگ تاریخی زبان فارسی» در تاریخ فرهنگ ایران جایگاه ویژهای دارند. | ||
الهی در بخشی از کتاب با عنوان «یادی از استادی» مینویسد: «بیشک طولانیترین و پرحوصلهترین گفتوگویی که دکتر خانلری با روزنامهنگاری کرده است، صحبتهایی است که من و او، از اواخر زمستان ۴۴ تا اوایل بهار ۴۶ بهطور مرتب و بدون وقفه، در آغاز، هفتهای یک بار و سپس که چاپ مطالب شروع شد، هفتهای دو بار، با هم داشتهایم». | الهی در بخشی از کتاب با عنوان «یادی از استادی» مینویسد: «بیشک طولانیترین و پرحوصلهترین گفتوگویی که [[خانلری، پرویز|دکتر خانلری]] با روزنامهنگاری کرده است، صحبتهایی است که من و او، از اواخر زمستان ۴۴ تا اوایل بهار ۴۶ بهطور مرتب و بدون وقفه، در آغاز، هفتهای یک بار و سپس که چاپ مطالب شروع شد، هفتهای دو بار، با هم داشتهایم». | ||
کتاب با دو فصل مقدماتی با عنوانهای «خانلری و من» و «دکتر خانلری کیست؟» آغاز میشود. نخستین بخش از دیدگاهها و خاطرههای ادبی خانلری از صفحۀ ۷۵ با عنوان «خانلری و هدایت» شروع میشود که حدود نیمی از کتاب را به خود اختصاص داده است. در این فصل، خانلری با جزئیات به تحلیل شخصیت و آثار صادق هدایت میپردازد و اطلاعات نابی از تاریخ شفاهی ادبیات معاصر ارائه میدهد. | کتاب با دو فصل مقدماتی با عنوانهای «خانلری و من» و «دکتر خانلری کیست؟» آغاز میشود. نخستین بخش از دیدگاهها و خاطرههای ادبی خانلری از صفحۀ ۷۵ با عنوان «خانلری و هدایت» شروع میشود که حدود نیمی از کتاب را به خود اختصاص داده است. در این فصل، [[خانلری، پرویز|خانلری]] با جزئیات به تحلیل شخصیت و آثار صادق هدایت میپردازد و اطلاعات نابی از تاریخ شفاهی ادبیات معاصر ارائه میدهد. | ||
فصلهای بعدی کتاب به ترتیب به بزرگ | فصلهای بعدی کتاب به ترتیب به [[بزرگ علوی]]، [[بهار، محمدتقی|ملکالشعرای بهار]]، [[نیما یوشیج]] و [[صادق چوبک]] اختصاص یافته است. در خلال این مباحث به شخصیتهای ادبی دیگری چون دکتر [[فاطمه سیاح]]، [[آل احمد، جلال|جلال آلاحمد]]، [[احسان طبری]]، [[دهخدا، علیاکبر|دهخدا]]، [[شهریار، سید محمدحسین|شهریار]]، [[اخوان ثالث، مهدی|اخوان ثالث]] و [[شاملو]] نیز اشاره شده است. | ||
خانلری در بخشی از کتاب در مقایسۀ ایرج میرزا و ملکالشعرای بهار میگوید: «در اینکه ایرج متأسفانه شاعر متفنن است و به قول خود بهار در همان مثنوی مستزاد، کمکار، به علاوه واقعاً آن عمق ادبی بهار را ندارد. ایرج یک چشمۀ صاف و بدون پست و بلند است که کف آن را میتوان دید و بهار مثل یک رودخانۀ پرخروش که باید بلد بود در کدام گدارش چه چیز نهفته است و پایابهایش کجاست». | خانلری در بخشی از کتاب در مقایسۀ [[ایرج میرزا]] و [[بهار، محمدتقی|ملکالشعرای بهار]] میگوید: «در اینکه ایرج متأسفانه شاعر متفنن است و به قول خود بهار در همان مثنوی مستزاد، کمکار، به علاوه واقعاً آن عمق ادبی بهار را ندارد. [[ایرج میرزا|ایرج]] یک چشمۀ صاف و بدون پست و بلند است که کف آن را میتوان دید و بهار مثل یک رودخانۀ پرخروش که باید بلد بود در کدام گدارش چه چیز نهفته است و پایابهایش کجاست». | ||
این کتاب با ارائه تحلیلهای عمیق و خاطرات ناب از چهرههای ادبی معاصر، منبع ارزشمندی برای پژوهشگران تاریخ ادبیات معاصر ایران محسوب میشود.<ref>[https://literaturelib.com/books/1595 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | این کتاب با ارائه تحلیلهای عمیق و خاطرات ناب از چهرههای ادبی معاصر، منبع ارزشمندی برای پژوهشگران تاریخ ادبیات معاصر ایران محسوب میشود.<ref>[https://literaturelib.com/books/1595 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | ||