۱۴۴٬۷۰۴
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'کـ' به 'ک'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سـ' به 'س') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'کـ' به 'ک') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
[[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار دیلمی]] که به دست، فقیه و ادیب بزرگ شیعه [[شریف رضی، محمد بن حسین|سیدرضی]] مسلمان شده بود. <ref>ر.ک: مقدمه، ص5</ref> اشعار بسیاری در مدح اهلبیت(ع) و مرثیه [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] سروده است. هر چند برخی بر این باورند | [[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار دیلمی]] که به دست، فقیه و ادیب بزرگ شیعه [[شریف رضی، محمد بن حسین|سیدرضی]] مسلمان شده بود. <ref>ر.ک: مقدمه، ص5</ref> اشعار بسیاری در مدح اهلبیت(ع) و مرثیه [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] سروده است. هر چند برخی بر این باورند که وی قبل از مسلمان شدنش در ستایش اهلبیت(ع) شعر سروده است. او از بزرگان شعرای شیعه بود که شعرش در نهایت خوبی بود. | ||
نویسندگان و تاریخنویسان معاصر چون [[زیدان، جرجی|جرجی زیدان]] نیز به شرححالی از زندگی، بررسی شعر و جایگاه ادبی مهیار دیلمی در آثار خود اشاره کردهاند. [[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار]]، متعلق به ملوک بویه و وزیران آنها بود و قسمت اعظم این مدایح را در تهنیت نوروز و مهرگان سرود؛ کمی هم در اعیاد دینی چون عید فطر سروده است. اشعار وی، علاوه بر مدیحهها و تغزلات، مـتضمن مسائل کلامی شیعه است. [[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار]] اگرچه از مصیبتهایی | نویسندگان و تاریخنویسان معاصر چون [[زیدان، جرجی|جرجی زیدان]] نیز به شرححالی از زندگی، بررسی شعر و جایگاه ادبی مهیار دیلمی در آثار خود اشاره کردهاند. [[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار]]، متعلق به ملوک بویه و وزیران آنها بود و قسمت اعظم این مدایح را در تهنیت نوروز و مهرگان سرود؛ کمی هم در اعیاد دینی چون عید فطر سروده است. اشعار وی، علاوه بر مدیحهها و تغزلات، مـتضمن مسائل کلامی شیعه است. [[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار]] اگرچه از مصیبتهایی که بر شیعه بعد از حادثه کربلا رخ داد، سخن نگفت؛ اما صریحاً میگوید که سقیفه و غصب حق حضرت [[امام علی علیهالسلام|علی(ع)]]، تندباد کربلا را بـرپا کرد. <ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین، ص291-290 </ref> | ||
[[باخرزی، علی بن حسن| ابوالحسن باخرزی]] (متوفی 467ق) در کتاب «دمیة القصر (و عصره اهل العصر)» چنین گفته است: «او شاعری است که مناسک فضیلت در اشعارش محسوس است و نویسندهای است که در زیر هر کلمه از کلماتش، یک برجستگی و شکوهی قرار دارد. و در قصاید او، بیتی یافت نمیشود که با کلماتی چون «لو» (اگر) یا «لیت» (ای کاش) مورد ایراد یا نقد قرار گیرد؛ و قصاید او در قالبهای دلها فروریخته شده است، و با مانند آن قصاید است که گناهکار از گناهان خود عذرخواهی میکند.» <ref>ر.ک: زراقط، عبدالمجید؛ ص252</ref> | [[باخرزی، علی بن حسن| ابوالحسن باخرزی]] (متوفی 467ق) در کتاب «دمیة القصر (و عصره اهل العصر)» چنین گفته است: «او شاعری است که مناسک فضیلت در اشعارش محسوس است و نویسندهای است که در زیر هر کلمه از کلماتش، یک برجستگی و شکوهی قرار دارد. و در قصاید او، بیتی یافت نمیشود که با کلماتی چون «لو» (اگر) یا «لیت» (ای کاش) مورد ایراد یا نقد قرار گیرد؛ و قصاید او در قالبهای دلها فروریخته شده است، و با مانند آن قصاید است که گناهکار از گناهان خود عذرخواهی میکند.» <ref>ر.ک: زراقط، عبدالمجید؛ ص252</ref> | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
از دیگر مختصههای شعر مهیار دیلمی، توجه بـه اعیاد ایرانی و تفاخر او نسبت به مذهب تشیع و سرزمین ایران است. [[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار دیلمی]] در اشعارش به کاربرد اسطورههای ایران باستان، اخوانیات و دلتنگی برای وطنش، دیلم و فارس و اعیاد ملی همچون نوروز، سده و مهرگان پرداخته و با این موضوعات بخشهای مهمی از فرهنگ ایرانی را بـه نسلهای آینده معرفی نموده است. | از دیگر مختصههای شعر مهیار دیلمی، توجه بـه اعیاد ایرانی و تفاخر او نسبت به مذهب تشیع و سرزمین ایران است. [[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار دیلمی]] در اشعارش به کاربرد اسطورههای ایران باستان، اخوانیات و دلتنگی برای وطنش، دیلم و فارس و اعیاد ملی همچون نوروز، سده و مهرگان پرداخته و با این موضوعات بخشهای مهمی از فرهنگ ایرانی را بـه نسلهای آینده معرفی نموده است. | ||
از [[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار دیلمی]] یک دیوان بزرگ چهارجلدی (طبع موردبحث) در حدود بیست هزار بیت و یک «قصیده لامیه» موجود است که [[ابن طاووس، احمد بن موسی|ابن طاووس حلی]] شرحی به نام «[[الازهار]]» بـر آن نوشت. [[نسیم، احمد|احمد نسیم]]، دیوان مهیار دیلمی را در چهار جلد تصحیح | از [[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار دیلمی]] یک دیوان بزرگ چهارجلدی (طبع موردبحث) در حدود بیست هزار بیت و یک «قصیده لامیه» موجود است که [[ابن طاووس، احمد بن موسی|ابن طاووس حلی]] شرحی به نام «[[الازهار]]» بـر آن نوشت. [[نسیم، احمد|احمد نسیم]]، دیوان مهیار دیلمی را در چهار جلد تصحیح کرده است. در این تصحیح، مـقدمۀ کوتاهی از زندگی و شعر [[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار]] که آن هم از کتابهای «[[وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان|وفیات الأعیان]]» [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلکان]] و «[[المنتظم في تاريخ الأمم و الملوك|المنتظم، فی تواریخ الملوک و الأمم]]» [[ابن جوزی]] نقل شده است. | ||
غالب اشعار [[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار دیلمی]]، مدح و ستایش ممدوحانی است؛ چون ابوطالب محمد بن ایوب، وزیر خلفای عباسی و ابونصر سابور و ابومنصور بن مزرع. بخشی دیگر از این قصاید در مدح و مرثیه اهلبیت(ع) است؛ از جمله قصیدهای در رثای [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] و [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] دارد که در محرم ٣٩٢ق سروده است. [[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار]]، اشعاری در چیستان و لغز هـم سروده است<ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛؛اهین، فردین، ص 292-291</ref> | غالب اشعار [[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار دیلمی]]، مدح و ستایش ممدوحانی است؛ چون ابوطالب محمد بن ایوب، وزیر خلفای عباسی و ابونصر سابور و ابومنصور بن مزرع. بخشی دیگر از این قصاید در مدح و مرثیه اهلبیت(ع) است؛ از جمله قصیدهای در رثای [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] و [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] دارد که در محرم ٣٩٢ق سروده است. [[مهیار دیلمی، مهیار بن مرزوبه|مهیار]]، اشعاری در چیستان و لغز هـم سروده است<ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛؛اهین، فردین، ص 292-291</ref> | ||