پرش به محتوا

ابن هندو، علی بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
[[پرونده:NUR03133.jpg|بندانگشتی|ابن‌هندو، علی بن حسین]]
| عنوان = علی بن حسین بن هندو
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| تصویر = NUR03133.jpg
|-
| اندازه تصویر =
! نام!! data-type="authorName" |ابن‌هندو، علی بن حسین
| توضیح تصویر =
|-
| نام کامل = علی بن حسین بن هندو
|نام‌های دیگر
| نام‌های دیگر = ابوالفرج علی بن الحسین بن هندو، ابن‌هندو، ابوالفرج علی بن الحسین، بغدادی، علی بن الحسین
| data-type="authorOtherNames" | اب‍ن‌ه‍ن‍دو، اب‍وال‍ف‍رج ع‍ل‍ی ب‍ن ال‍ح‍س‍ی‍ن
| لقب =
| تخلص =
| نسب =
| نام پدر = حسین
| ولادت =
| محل تولد = طبرستان
| کشور تولد = ایران
| محل زندگی = طبرستان، ری، نیشابور، بغداد، گرگان
| رحلت = ۴۲۰ قمری
| شهادت =
| مدفن = استرآباد
| طول عمر =
| نام همسر =
| فرزندان =
| خویشاوندان =
| دین = اسلام
| مذهب = شیعه
| پیشه = کاتب، شاعر، ادیب، پزشک، فیلسوف
| درجه علمی =
| دانشگاه =
| علایق پژوهشی = فلسفه، پزشکی، ادبیات
| منصب = کاتب دیوان آل بویه و آل زیار
| پس از =
| پیش از =
| اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[ابوالحسن وائلی]] | [[عامری]] | [[ابن خمار]]}}
| مشایخ =
| معاصرین =
| شاگردان =
| اجازه اجتهاد از =
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[مفتاح الطب و منهاج الطلاب]] | [[الکلم الروحانیه من الحکم الیونانیه]] | [[مقالة فی وصف المعاد الفلسفی]]}}
| سبک نوشتاری =
| وبگاه =
| امضا =
| کد مؤلف = AUTHORCODE03133AUTHORCODE
}}


اب‍ن‌ه‍ن‍دو، ع‍ل‍ی ب‍ن ال‍ح‍س‍ی‍ن


اب‍وال‍ف‍رج ع‍ل‍ی ب‍ن ال‍ح‍س‍ی‍ن ب‍ن ه‍ن‍دو
'''علی بن حسین بن هندو''' (متوفای ۴۲۰قکاتب، شاعر، ادیب، پزشک و فیلسوف ایرانی در دوره آل بویه و آل زیار بود که در علوم مختلفی همچون فلسفه، پزشکی و ادبیات تبحر داشت و آثاری مانند "مفتاح الطب و منهاج الطلاب" و "الکلم الروحانیه من الحکم الیونانیه" از او به جای مانده است. وی از شاگردان ابوالحسن وائلی، عامری و ابن خمار بود و بیشتر عمر خود را در دستگاه دیوانی حکومت‌های وقت سپری کرد.
 
ب‍غ‍دادی‌، ع‍ل‍ی ب‍ن ال‍ح‍س‍ی‍ن‌
|-
|نام پدر
| data-type="authorfatherName" |حسین
|-
|متولد
| data-type="authorbirthDate" |
|-
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |طبرستان
|-
|رحلت
| data-type="authorDeathDate" |420 ق
|-
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |ابوالحسن وائلى ي
 
عامرى
|-
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[مفتاح الطب و منهاج الطلاب (کلید دانش پزشکی و برنامه دانشجویان آن)]]
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE03133AUTHORCODE
|}
</div>
 
'''ابوالفرج على بن حسین بن هندو''' (متوفای 420-استرآبادکاتب و شاعر طبرستانی.
 
ابن هندو نام چند تن از كاتبان، شاعران و اديبان ایرانى‌نژاد سده‌هاى 4 و 5 قمرى است. زندگی‌نامه دو تن از آنان (ابن هندو و پدرش) چنان به هم آمیخته است كه تفكیک یکى از ديگرى دشوار مى‌نمايد. منابع ما در موارد بسيار، روايات مربوط به على را به پدرش حسین نسبت داده‌اند و يا روايات مربوط به حسین را ذيل نام على نهاده‌اند. این خاندان، احتمالاً همه منسوب به خاندان شيعى مذهب آل هندو بوده و موطن اصلى نياكان آنان هندوجان (هندیجان كنونى)، از روستاهاى پيرامون قم، بوده است و كلمه هندو در نام و نسبشان نشانه تبار هندى آنان نيست.


==ولادت==
==ولادت==
«ابوالفرج على بن حسین بن هندو» كاتب اديب و شاعر مشهورى بود. ظاهرا زادگاه و محل نشو و نماى وى، طبرستان بوده است. ياقوت دو بيت شعر از سروده‌هاى وى را در شكايت از اهل رى نقل كرده كه مى‌تواند بر اقامت او در آن شهر، در كودكى يا نوجوانى، دلالت داشته باشد.
ابوالفرج علی بن حسین بن هندو، ادیب، شاعر و کاتب مشهور ایرانی بود. ظاهراً زادگاه و محل رشد و نمو او طبرستان بوده است. خاندان وی به خاندان شیعی مذهب آل هندو منسوب بودند و موطن اصلی نیاکان آنان روستای هندوجان (هندیجان کنونی) از نواحی اطراف قم بوده است. یاقوت حموی دو بیت شعر از سروده‌های وی را در شکایت از اهل ری نقل کرده که می‌تواند بر اقامت او در این شهر در دوران کودکی یا نوجوانی دلالت داشته باشد.


==اساتید==
==اساتید==
خط ۵۸: خط ۶۰:
==ویژگی‌های ابن هندو==
==ویژگی‌های ابن هندو==
ابن هندو در نظم و نثر چيره دست بود و لطافت برخى از اشعارش ثعالبى را به ستايش واداشته و ديوان شعرش، باخرزى را شيفته ساخته است. از بررسى مجموع اشعارى كه از او در دست است، چنين بر مى‌آيد كه وى به شعر مناسبات و قطعات نكته‌آمیز و حتى گاه هرزه تمايل داشته است و شايد همین امر موجب شده كه حاجى خليفه همه ديوان او را هزليات بپندارد، اما شعر او بيشتر استوار و محتشم و به قول كرد على روان، دلپذير، پندآموز و برخوردار از ابداع و ابتكار است.
ابن هندو در نظم و نثر چيره دست بود و لطافت برخى از اشعارش ثعالبى را به ستايش واداشته و ديوان شعرش، باخرزى را شيفته ساخته است. از بررسى مجموع اشعارى كه از او در دست است، چنين بر مى‌آيد كه وى به شعر مناسبات و قطعات نكته‌آمیز و حتى گاه هرزه تمايل داشته است و شايد همین امر موجب شده كه حاجى خليفه همه ديوان او را هزليات بپندارد، اما شعر او بيشتر استوار و محتشم و به قول كرد على روان، دلپذير، پندآموز و برخوردار از ابداع و ابتكار است.
==وفات==
ابن هندو سرانجام در استرآباد وفات یافت و در منزلی که ملک شخصی او بود، به خاک سپرده شد. درباره تاریخ دقیق وفات او اقوال مختلفی وجود دارد؛ برخی سال ۴۱۰ق و برخی ۴۲۰ق را ذکر کرده‌اند و حتی در برخی منابع تاریخ ۴۵۵ق نیز آمده است.


==آثار==
==آثار==
خط ۷۸: خط ۸۳:


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
بخش ادبیات عرب، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1378
بخش ادبیات عرب، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1378