روش‌های تربیت: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

تعلیم و تربیت از ارکان رشد و بالندگى هر جامعه است و اهمیت این دانش و ارتباط مستقیم آن با نسل نورسته و جوان جامعه، ضرورت روایى، اعتبار و حجیت دستورالعمل‌هاى تربیتى را دوچندان مى‌سازد؛ ازاین‌رو لازم است میان دانش فقه و علوم تربیتى، دادوستد برقرار شود که یکى از مظاهر این دادوستد، تحلیل و بررسى روش‌هاى تربیتى بر اساس روش‌شناسى فقهى است که در قالب «فقه تربیتى» متجلی شده و یکی از بخش‌های تکمیل‌کننده نظام تربیتی اسلام است. اثر حاضر، بر اساس مباحثى است که در درس خارج فقه تربیتى و مکاسب محرمه [[اعرافی، علیرضا|آیت‌الله اعرافى]] القا شده و توسط برخى از شاگردان، مطابق چارچوب تعیین‌شده ایشان، به رشته تحریر درآمده و تحت اشراف و نظارت ایشان، مستندسازى، مستدل‌سازى، بسط، پردازش و پژوهش موضوعات آن، صورت گرفته است<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص15-16</ref>.