مقدمه‌ای بر ذن بودیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

کتاب حاضر نه فصل دارد. در فصل نخست پیشگفتار مفصل یونگ در خصوص مفهوم ذن، ساتوری، خود-من و ناخود آمده است. در فصل دوم به مقوله ذن پرداخته شده و به چند سؤال اساسی از جمله اینکه آیا ذن یک دین است پاسخ داده می‌شود. فصل سوم به این سؤال پاسخ می‌دهد که آیا ذن نیست‌انگاری است؟ فصل چهارم به این اشاره می‌کند که آیا ذن غیرمنطقی است؟ و سپس درصدد اثبات منطق‌پذیری و غیرقابل انعطاف بودن ذن برمی‌آید. در فصل پنجم به علت سلبی یا ایجابی بودن ذن اشاره و سپس مثال‌هایی آورده می‌شود. در فصل ششم، ذن از وجه عملی آن تبیین می‌گردد، چراکه به نظر نویسنده چون نمی‌توان ذن را از لحاظ عقلی شناخت، تنها راه برای شناخت آن راه عملی است. فصل هفتم به کسب نظرگاه جدید در ذن که همان ساتوری است اختصاص یافته، با مثال‌هایی آن را روشن کرده است. در فصل هشتم به مقوله کوان توجه شده است که به وسیله آن استادان ذن در پی تحول آگاهی در اذهان شاگردانشان بوده‌اند. در فصل نهم به تالار تفکر استعلائی راهبان -مکانی که ذن، راهبان خود را در آنجا تعلیم می‌دهد- نگاهی انداخته شده، قوانین آن توضیح داده شده است.<ref>بلندنژاد، سیدعلی، ص332-333</ref>

بلندنژاد، سیدعلی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر سوم: ادیان هند و خاور دور)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1395ش.