۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR116129J1.jpg | عنوان = رسالة التنزیه لأعمال الشبیه | عنوانهای دیگر = التنزیه: تتضمن الکلام علی ما یدخل في إقامة العزاء للإمام الحسین الشهید علیه السلام من المحرمات و التحذیر ** تتضمن الکلام...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''التنزیه لاعمال الشبیه'''، رساله مختصری به قلم سید محسن امین عاملی (متوفی 1371ق/1330ش) در نقد برخی از شیوههای رایج در سوگواری سیدالشهدا؛ | '''التنزیه لاعمال الشبیه'''، رساله مختصری به قلم [[امین، سید محسن|سید محسن امین عاملی]] (متوفی 1371ق/1330ش) در نقد برخی از شیوههای رایج در سوگواری سیدالشهدا؛ | ||
نویسنده در مقدمه ایجاد بدعت در دین و ترویج آن را از اعظم منکرات دانسته است. او معتقد است که کمتر عبادتی یا سنتی است که ابلیس و خدمتگزارانش بدعتی که سبب فساد آن باشد را داخل نکرده باشند؛ از جمله این عبادات اقامه شعائر عزا بر سید الشهدا حسین بن علی(ع) است که در آن نیز اموری داخل شده که مسلمانان اجماع بر تحریم آن دارند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص2-3</ref> | نویسنده در مقدمه ایجاد بدعت در دین و ترویج آن را از اعظم منکرات دانسته است. او معتقد است که کمتر عبادتی یا سنتی است که ابلیس و خدمتگزارانش بدعتی که سبب فساد آن باشد را داخل نکرده باشند؛ از جمله این عبادات اقامه شعائر عزا بر [[امام حسین علیهالسلام|سید الشهدا حسین بن علی(ع)]] است که در آن نیز اموری داخل شده که مسلمانان اجماع بر تحریم آن دارند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص2-3</ref> | ||
نویسنده سپس در مقام توضیح برآمده و مواردی را برشمرده است: | نویسنده سپس در مقام توضیح برآمده و مواردی را برشمرده است: | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
# فریادزدن و ترساندن دیگران با صداهای زشت و مهیب. | # فریادزدن و ترساندن دیگران با صداهای زشت و مهیب. | ||
سید محسن امین این امور و مانند آن را در اقامه عزا بر امام حسین(ع) از گمراهی شیطان و منکراتی دانسته که خدا و رسولش(ص) را به غضب میآورد؛ چراکه حسین برای احیای دین جدش و زدودن منکرات شهید شد پس چگونه به انجام آن راضی میشود بهویژه اگر بهعنوان طاعات و عبادت انجام شود.<ref>ر.ک: همان، ص3-4</ref> | [[امین، سید محسن|سید محسن امین]] این امور و مانند آن را در اقامه عزا بر [[امام حسین علیهالسلام|امام حسین(ع)]] از گمراهی شیطان و منکراتی دانسته که خدا و رسولش(ص) را به غضب میآورد؛ چراکه حسین برای احیای دین جدش و زدودن منکرات شهید شد پس چگونه به انجام آن راضی میشود بهویژه اگر بهعنوان طاعات و عبادت انجام شود.<ref>ر.ک: همان، ص3-4</ref> | ||
نویسنده در بخش دیگری از رساله به مواردی اشاره میکند که علما قدرت بر انکار موارد مذکور نداشتهاند؛ بهعنوانمثال شیخ میرزا حسین خلیل که از علمای بزرگ نجف بوده مکرر دیده شده که به هنگامی که شعر را با الحان و بهصورت غنایی میخواندند برمیخاست و مجلس را ترک میکرد؛ چراکه قدرت بر انکار آن بهغیراز برخاستن نداشت.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 23</ref> | |||
نویسنده در بخش دیگری از رساله به مواردی اشاره میکند که علما قدرت بر انکار موارد مذکور نداشتهاند؛ بهعنوانمثال شیخ [[خلیلی تهرانی، حسین|میرزا حسین خلیل]] که از علمای بزرگ نجف بوده مکرر دیده شده که به هنگامی که شعر را با الحان و بهصورت غنایی میخواندند برمیخاست و مجلس را ترک میکرد؛ چراکه قدرت بر انکار آن بهغیراز برخاستن نداشت.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 23</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||