۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'كلينى' به 'كلينى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
در باب نجاسات هم ده چيز به عنوان اعيان نجسه مورد بررسى مىباشند كه عبارتند از: بول و غائط، منى حيوانى كه جان دارد. مردار حيوان ذى نفس و اجزاى آن كه داراى حيات بودهاند. خون هر حيوانى كه خون جهنده دارد، سگ و خوك خشكى، شراب، آبجو و گاز. پانزده چيز هم به عنوان مطهرات مطرح مىباشند كه عبارتند از: آب مطلق، زمين، خورشيد، استحاله، ذهاب دو سوم عصير با جوشيدن به وسيله آتش، اسلام، تبعيت، زوال عين نجاست از بواطن انسان، غيبت، سنگ و كلوخ براى استنجا، استبرا از بول، جدا شدن غساله از مغسول، خروج مقدار متعارف از خون به هنگام ذبح حيوانات يا نحر آنها و استبراء حيوان نجاستخوار. | در باب نجاسات هم ده چيز به عنوان اعيان نجسه مورد بررسى مىباشند كه عبارتند از: بول و غائط، منى حيوانى كه جان دارد. مردار حيوان ذى نفس و اجزاى آن كه داراى حيات بودهاند. خون هر حيوانى كه خون جهنده دارد، سگ و خوك خشكى، شراب، آبجو و گاز. پانزده چيز هم به عنوان مطهرات مطرح مىباشند كه عبارتند از: آب مطلق، زمين، خورشيد، استحاله، ذهاب دو سوم عصير با جوشيدن به وسيله آتش، اسلام، تبعيت، زوال عين نجاست از بواطن انسان، غيبت، سنگ و كلوخ براى استنجا، استبرا از بول، جدا شدن غساله از مغسول، خروج مقدار متعارف از خون به هنگام ذبح حيوانات يا نحر آنها و استبراء حيوان نجاستخوار. | ||
جلد دوم: در دومين جلد كتاب مبحث طلاق مطرح شده است كه تتمه آن نيز در جلد بعدى آمده است. اولين مبحث در صلاه مربوط به اقسام آن مىباشد. ماتن نماز را به دو قسم واجب و مستحب تقسيم كرده كه قسم واجب آن عبارت است از: نمازهاى يوميّه، نماز آيات، نماز طواف، نماز استيجارى، نماز نذرى و امثاله و نماز ميّت. در مورد نماز جمعه، عدهاى گفتهاند وجوبش مربوط به زمان حضور امام است اما طبق آنچه شارح بيان كرده به وجوبش در زمان غيبت نيز عدهاى مانند [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] | جلد دوم: در دومين جلد كتاب مبحث طلاق مطرح شده است كه تتمه آن نيز در جلد بعدى آمده است. اولين مبحث در صلاه مربوط به اقسام آن مىباشد. ماتن نماز را به دو قسم واجب و مستحب تقسيم كرده كه قسم واجب آن عبارت است از: نمازهاى يوميّه، نماز آيات، نماز طواف، نماز استيجارى، نماز نذرى و امثاله و نماز ميّت. در مورد نماز جمعه، عدهاى گفتهاند وجوبش مربوط به زمان حضور امام است اما طبق آنچه شارح بيان كرده به وجوبش در زمان غيبت نيز عدهاى مانند [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] و چند نفر از مشاهير قائل شدهاند. در مقابل اينها عده ديگرى هستند كه آن را در زمان غيبت نامشروع مىدانند كه از اين عده به ابن ادريس، [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] و... اشاره شده است. اقوال ديگرى نيز در مسئله هست كه مؤلف به آنها اشاره كرده است. | ||
فصل بعدى در اوقات نماز مىباشد كه به چهار بحث وقت اختصاصى، وقت فضيلت، وقت اشتراك و وقت اجزاء پرداخته شده است. از ديگر مسائلى كه در مورد وقت نمازها مطرح شده، عدم امكان جلو انداختن نماز از وقت اختصاصى و عدم صحت اعتماد به ظن و گمان در باره دخول وقت مىباشد. قبله، مكان نمازگزار، ستر عورت، اذان و اقامه، مقارنات نماز، قنوت و تعقيبات نماز ديگرى مباحثى هستند كه در جلد دوم و در مبحث صلاه مطرح شدهاند. | فصل بعدى در اوقات نماز مىباشد كه به چهار بحث وقت اختصاصى، وقت فضيلت، وقت اشتراك و وقت اجزاء پرداخته شده است. از ديگر مسائلى كه در مورد وقت نمازها مطرح شده، عدم امكان جلو انداختن نماز از وقت اختصاصى و عدم صحت اعتماد به ظن و گمان در باره دخول وقت مىباشد. قبله، مكان نمازگزار، ستر عورت، اذان و اقامه، مقارنات نماز، قنوت و تعقيبات نماز ديگرى مباحثى هستند كه در جلد دوم و در مبحث صلاه مطرح شدهاند. |
ویرایش