قمی، حسن بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۰

حسن بن محمد قمی

نام	حسن بن محمد قمی
نام‎های دیگر
نام پدر	محمد
متولد	سده چهارم
محل تولد	قم
رحلت	۴۰۶ق
اساتید	ابوعبدالله حسین بن على بن بابویه
برخی آثار	تاریخ قم
کد مؤلف	AUTHORCODE01045AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، قمی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

حسن بن محمد قمی (متوفای 406ق)، از بزرگان علمای دوازده امامی و معاصر با شیخ صدوق و از راویان برادر او و چه‌بسا از راویان خود او و نویسنده کتاب «تاریخ قم» می‌باشد.

نام و نسب و خاندان

نام وی در منابع، به‌صورت‌های مختلف ذکر شده است؛ از جمله: ابوعلی حسن بن محمد بن حسن بن سائب بن مالک اشعری قمی و حسن بن محمد بن حسین شانی یا شیبانی؛ البته خود او در چند جا از کتاب خویش (تاریخ قم)، خود را حسن بن محمد بن حسن قمی (یا حسن بن محمد) معرفی کرده است^[۱].

ابن طباطبا، که به اصل کتاب او دسترسی داشته، نسب وی را به اشعریان، از طوایف مهم ساکن شهر قم، رسانده است^[۲].

دوران زندگی

وی به ابوالفضل بن عمید، وزیر ادیب آل بویه، نزدیک و با او، هم‌نشین و معاصر بوده است^[۳].

به‌طور قطع، مى‌دانیم که قمى در روزگار فخرالدوله دیلمى (متوفی ۳۸۷ق) و وزیر معروف آل بویه (۳۲۰-‌۴۴۷ق)، صاحب بن عباد (متوفی ۳۸۵ق)، مى‌زیسته است و از اشاراتى در فهرست مطالب، مبنى بر اینکه مطالبى از فصل‌هاى یازده و سیزده را تا سال ۳۷۸ق، بیان کرده، به‌یقین مى‌توان گفت در نیمه دوم قرن چهارم زنده بوده است؛ چنان‌که اغلب تاریخ‌پژوهان، سال نگارش اثر را ۳۷۸ق، دانسته‌اند^[۴].

مذهب و جایگاه علمی او

وی از بزرگان علمای امامیه و از معاصران شیخ صدوق و از راویان برادر او و چه‌بسا خود او بوده است^[۵].

تألیف «تاریخ قم»، منجر به شناخته شدن او در حوزه تاریخ‌نگارى شده است^[۶].

قمى در تحصیل علوم دینى هم کوشا بوده؛ به‌گونه‌اى که از محضر ابوعبدالله حسین بن على بن بابویه (قرن ۴ق)، برادر شیخ صدوق (متوفی ۳۸۱ق)، بهره‌مند شده است و از او روایت مى‌آورد.

گردآورى دو مجموعه شعر، یکى براى ابوالفضل محمد بن حسین عمید (متوفی ۳۶۰ق)، از شعرهاى جعفر بن محمد بن على العطار و دیگرى براى صاحب بن عباد (متوفی ۳۸۵ق)، توانمندى او را در حوزه ادبى هم آشکار مى‌کند. بى‌گمان به زبان عربى هم آشنایى کامل داشته که اثرش را به آن زبان نوشته است^[۷].

وفات

بروکلمان، تاریخ درگذشت او را ۴۰۶ق، ذکر کرده است^[۸].

آثار

تاریخ قم؛
تهیه دو مجموعه شعر از جعفر بن محمد بن علی عطار برای صاحب بن عباد و ابوالفضل بن عمید^[۹].

پانویس

↑ ر.ک: فقیهی، علی‌اصغر، ج6
↑ ر.ک: دایی رضایی مقدم، شادی، ج14، ص301
↑ ر.ک: همان
↑ ر.ک: عباسی، علی‌اکبر؛ فاطمه‌نژاد، مونا
↑ ر.ک: فقیهی، علی‌اصغر، ج6
↑ ر.ک: عباسی، علی‌اکبر؛ فاطمه‌نژاد، مونا
↑ ر.ک: همان
↑ ر.ک: همان
↑ ر.ک: فقیهی، علی‌اصغر، ج6

منابع مقاله

وابسته‌ها

تاریخ قم

تاریخ قم (قمی)

[1] ر.ک: فقیهی، علی‌اصغر، ج6

[2] ر.ک: دایی رضایی مقدم، شادی، ج14، ص301

[3] ر.ک: همان

[4] ر.ک: عباسی، علی‌اکبر؛ فاطمه‌نژاد، مونا

[5] ر.ک: فقیهی، علی‌اصغر، ج6

[6] ر.ک: عباسی، علی‌اکبر؛ فاطمه‌نژاد، مونا

[7] ر.ک: همان

[8] ر.ک: همان

[9] ر.ک: فقیهی، علی‌اصغر، ج6

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

@@ خط ۳۳: / خط ۳۳: @@
 {{کاربردهای دیگر|قمی (ابهام‌زدایی)}}
-'''حسن بن محمد قمی''' (متوفای 406ق)، از بزرگان علمای دوازده امامی و معاصر با [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] و از راویان برادر او و چه‌بسا از راویان خود او و نویسنده کتاب «[[تاریخ قم]]» می‌باشد.
+'''حسن بن محمد قمی''' (متوفای 406ق)، از بزرگان علمای دوازده امامی و معاصر با [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] و از راویان برادر او و چه‌بسا از راویان خود او و نویسنده کتاب «[[تاریخ قم]]» می‌باشد.
 ==نام و نسب و خاندان==
@@ خط ۴۶: / خط ۴۶: @@
 ==مذهب و جایگاه علمی او==
-وی از بزرگان علمای امامیه و از معاصران [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] و از راویان برادر او و چه‌بسا خود او بوده است<ref>ر.ک: فقیهی، علی‌اصغر، ج6</ref>.
+وی از بزرگان علمای امامیه و از معاصران [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] و از راویان برادر او و چه‌بسا خود او بوده است<ref>ر.ک: فقیهی، علی‌اصغر، ج6</ref>.
 تألیف «تاریخ قم»، منجر به شناخته شدن او در حوزه تاریخ‌نگارى شده است<ref>ر.ک: عباسی، علی‌اکبر؛ فاطمه‌نژاد، مونا</ref>.
-قمى در تحصیل علوم دینى هم کوشا بوده؛ به‌گونه‌اى که از محضر [[حسین بن على بن موسى بن بابویه قمى|ابوعبدالله حسین بن على بن بابویه]] (قرن ۴ق)، برادر [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] (متوفی ۳۸۱ق)، بهره‌مند شده است و از او روایت مى‌آورد.
+قمى در تحصیل علوم دینى هم کوشا بوده؛ به‌گونه‌اى که از محضر [[حسین بن على بن موسى بن بابویه قمى|ابوعبدالله حسین بن على بن بابویه]] (قرن ۴ق)، برادر [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] (متوفی ۳۸۱ق)، بهره‌مند شده است و از او روایت مى‌آورد.
 گردآورى دو مجموعه شعر، یکى براى [[ابوالفضل محمد بن حسین عمید]] (متوفی ۳۶۰ق)، از شعرهاى [[جعفر بن محمد بن على العطار]] و دیگرى براى [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] (متوفی ۳۸۵ق)، توانمندى او را در حوزه ادبى هم آشکار مى‌کند. بى‌گمان به زبان عربى هم آشنایى کامل داشته که اثرش را به آن زبان نوشته است<ref>ر.ک: همان</ref>.