اب‍ن‌ ق‍ص‍ار، علی بن عمر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۷: خط ۳۷:
    | علایق پژوهشی =
    | علایق پژوهشی =
    | سبک نوشتاری =
    | سبک نوشتاری =
    | آثار ={{فهرست جعبه عمودی | [[أشعة اللمعات (شرح لمعات)]] | [[مقدمة في أصول الفقه]] | [[عيون المجالس]]}}   
    | آثار ={{فهرست جعبه عمودی | [[عيون الأدلة في مسائل الخلاف بين فقهاء الأمصار]] | [[مقدمة في أصول الفقه]] | [[عيون المجالس]]}}   
    | وبگاه =
    | وبگاه =
    | امضا =
    | امضا =

    نسخهٔ ‏۱۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۱

    اب‍ن‌ ق‍ص‍ار، ع‍ل‍ی‌ب‍ن‌ ع‍م‍ر
    NUR53066.jpg
    نام پدرعمر
    رحلتشنبه هفتم ذیقعده سال 397ق
    مذهبمالکی
    پیشهفقیه، قاضی بغداد
    اطلاعات علمی
    مشایخ
    شاگردان
    برخی آثار

    ابوالحسن علی بن عمر بن احمد بغدادی مالکی (متوفی 397ق) معروف به ابن قصار، فقیه و محقق بزرگ مالکی‌مذهب، قاضی بغداد و صاحب کتاب «عيون الأدلة في مسائل الخلاف بين علماء الأمصار» است.

    ولادت

    تاریخ ولادت و محل ولادت ایشان مشخص نیست. اما گفته شده مدت زیادی در بغداد زیست.

    اساتید

    شاگردان

    • قاضی ابومحمد عبدالوهاب بن علی بن نصر تغلبی(362-422ق)
    • امام حافظ ابوذر، عبدالله بن احمد بن محمد بن عبدالله بن غفیر هروی مالکی (355-435) معروف به ابن سماک
    • ابوالفضل محمد بن عبیدالله بن عمروس بغدادی مالکی (متولد372ق)
    • ابوالحسین محمد بن علی بن محمد هاشمی عباسی بغدادی معروف به ابن غریق (370-465ق)
    • ابوعلی اسماعیل بن حسن بن علی بن عتاس.[۲]

    جایگاه علمی

    گسترش مکتب مالکی در عراق از طریق خاندان آل حماد بن زید اتفاق افتاد، خاندانی که در ثروت مشهور بودند و بین آنها و خلافای بنی عباس روابط خوبی بود که از عصر مأمون عباسی شروع شد و عده‌ای از ایشان به مناصب قضاوت و افتاء رسیدند. که از مشهورترین علمای آنان امام علامه حافظ قاضی اسماعیل بن اسحاق بود که از اولین افرادی بود که قول مالک را نشر داد و بعد از ایشان جماعتی در انتشار این مذهب در عراق کوشیدند که مشهورترین آنها ابوبکر ابهری بود و شاگردان ایشان ابن قصار و ابن جلال و باقلانی را می‌توان نام برد.[۳]

    قاضی ابوالحسن علی بن عمر بن احمد بن قصار بغدادی، از اعلام علمای محقق و صاحب‌نظران مدقق است که در مذهب مالکی جایگاه عظیمی دارد؛ چراکه فقها او را بلندآوازه کرده و شهرت او را در محافل درس و تعلیم در مشرق و مغرب عالم اسلامی به گوش همگان رسانده‌اند. کتاب «عيون الأدلة في مسائل الخلاف بين علماء الأمصار» او همواره تمجید شده و در مذهب مالکی جایگاه ویژه‌ای دارد و ابواسحاق شیرازی در کتاب «طبقات الفقهاء» آن را چنین توصیف می‌کند: «ابن قصار در مسائل خلاف کتاب ارزشمندی دارد، که برای مالکیه در علم خلاف کتابی بهتر از آن نمی‌شناسم»[۴]‏.

    وفات

    سرانجام روز شنبه هفتم ذیقعده سال 397ق در بغداد درگذشت.[۵]

    پانویس

    1. ر.ک: سعودی، عبدالحمید بن سعد بن ناصر، ص21-23
    2. ر.ک: همان، ص26-24
    3. ر.ک: همان، ص27
    4. ر.ک: سلیمانی، محمد بن الحسین، ص15-16
    5. ر.ک: سعودی، عبدالحمید بن سعد بن ناصر، ص20

    منابع مقاله

    1. سعودی، عبدالحمید بن سعد بن ناصر، مقدمه کتاب «عیون الأدلة في مسائل الخلاف بین افقهاء الأمصار لابن القصار کتاب الطهاره»، جلد اول، ریاض، جامعة الإمام محمد بن سعود الإسلامية، 1426ق.
    2. سلیمانی، محمد بن حسین، مقدمه کتاب «المقدمة في الأصول»، علی بن عمر بن قصار مالکی، تحقیق محمد بن حسین سلیمانی، بیروت، دارالغرب الإسلامي، الطبعة الأولی، 1996م.


    وابسته‌ها