ابن ‌عبدالحکم، عبدالله ‌بن عبدالحکم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عبدالله بن عبدالکریم بن اعین'''، مشهور به «ابن ‌عبدالحکم»، حافظ، محدث و فقیه مالکی قرن دوم و سوم هجری قمری در مصر (۱۵۰-۲۱۴ق)، که با [[مالک‌ بن‌ انس]]‌ ارتباط مستقیم‌ داشت‌ و پس‌ از اشهب‌ بن‌ عبدالعزیز قیسی‌ (د ۲۰۴ق‌)، ریاست‌ مذهب‌ مالکی‌ به‌ او رسید.

* ابن ‌عبدالحکم، از مالک بن انس، اسماعیل بن عیّاش و اسد بن فرات روایت کرده است. عبدالله بن ‌عبدالحکم نخست‌ از یاران‌ [[مالک‌ بن‌ انس]]‌ بود و ۳ جزء از اجزایِ حدیثی‌ و همه الموطأ را از مالک‌ شنید و به‌ نقل‌ و روایت‌ کتاب‌ «السنة في ‌الفقه»‌ و دیگر آرای او پرداخت‌، پس‌ از آن‌ به‌ [[شافعی]]‌ پیوست‌ و از نزدیکان‌ بااخلاص‌ او شد...

* وی از یاران برجسته [[مالک]] بود و در مذهب مالک، تفقّه نمود و به دسته‌بندی اصول مذهب وی پرداخت. وی کتاب الموطأ مالک را از خودش شنید و کتاب فقهی «السنة» او را روایت کرد. بشر بن بکر می‌گوید: مالک را در خواب دیدم که گفت: در شهر شما مردی است که به او ابن عبدالحکم گویند؛ از او روایت اخذ کنید که ثقه است.

* در تاریخ وفات وی اختلاف است، ولی اکثر منابع آن را در قاهره و به سال ۲۱۴ق، دانسته‌اند. وی در کنار قبر [[شافعی]] به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: گروهی از پژوهشگران، ج۱، ص488</ref>. همچنین درگذشت‌ او را در ۲۱۰ یا ۲۱۳ یا ۲۱۵ و ۲۲۴ق،‌ هم نوشته‌اند<ref>ر.ک: کسایی، ج۴، ص183</ref>.