وظيفة الأنام في زمن غيبة الإمام عليه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
({{مهدویت}}) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'الغيبة (ابهام زدایی)' به 'الغيبة (ابهام‌زدایی)') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|الغيبة ( | {{کاربردهای دیگر|الغيبة (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''وظيفة الانام فى زمن غيبة الامام(ع)''' به زبان عربى اثر [[موسوی اصفهانی، سید محمدتقی|ميرزا محمدتقى موسوى اصفهانى]] (1301-1348ق)، مى‌باشد. اثر به بيان پنجاه و چهار وظيفه براى شیعیان و محبّين امام زمان(عج) در دوران غيبت كه بايد بر آنها مواظبت و عمل نمايند، پرداخته است. مى‌توان گفت اثر، دستور العمل شیعیان در دوران غيبت مى‌باشد. | '''وظيفة الانام فى زمن غيبة الامام(ع)''' به زبان عربى اثر [[موسوی اصفهانی، سید محمدتقی|ميرزا محمدتقى موسوى اصفهانى]] (1301-1348ق)، مى‌باشد. اثر به بيان پنجاه و چهار وظيفه براى شیعیان و محبّين امام زمان(عج) در دوران غيبت كه بايد بر آنها مواظبت و عمل نمايند، پرداخته است. مى‌توان گفت اثر، دستور العمل شیعیان در دوران غيبت مى‌باشد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۱
| وظيفة الأنام في زمن غيبة الإمام عليه‌السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | موسوی اصفهانی، سید محمدتقی (نویسنده) |
| ناشر | دليلنا |
| مکان نشر | [بی جا] - |
| سال نشر | 1429 ق |
| چاپ | 4 |
| شابک | 964-397-074-4 |
| موضوع | محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - رویت
محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - غیبت مهدویت - انتظار |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 224/4 /الف6و6 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
وظيفة الانام فى زمن غيبة الامام(ع) به زبان عربى اثر ميرزا محمدتقى موسوى اصفهانى (1301-1348ق)، مى‌باشد. اثر به بيان پنجاه و چهار وظيفه براى شیعیان و محبّين امام زمان(عج) در دوران غيبت كه بايد بر آنها مواظبت و عمل نمايند، پرداخته است. مى‌توان گفت اثر، دستور العمل شیعیان در دوران غيبت مى‌باشد.
اثر در مركز بررسى‌هاى تخصصى امام مهدى(عج) نجف اشرف چاپ و منتشر شده است و هدف آنها از اين گونه اقدامات تعليم فرهنگ مهدويّت و قوت و شوكت مكتب تشيع و حفظ و حراست پيروان آن ذكر شده است.
مؤلف اتمام نگارش خود را در پايان اثر، ربيع‌الثانى 1332ق تبت نموده است.
ساختار
شناخت و معرفت امام عصر(عج)، بنا بر دلائل عقليّه و نقليّه ضرورى و واجب است و بدون آن هيچ عبادت و اطاعتى پذيرفته نيست و همچنين بر هر فرد با ايمان واجب است، وظايفى كه ائمه هدى(ع) خصوصاً امام زمان(ع) مقررّ و تبيين نموده‌اند، انجام دهند و يكى از آن وظايف، سعى و كوشش در خدمت به آن بزرگواران، اطاعت و حمايت از امام عصر(عج) به هر عنوان و با استفاده از هر وسيله مشروع مى‌باشد. مؤلف در دو جزء با بهره‌گيرى از منابع روايى و ادعيّه به گوشه‌اى از وظايف مومنين در دوران غيبت كه بايد به آن اهتمام ورزند، سعى نموده تا به قسمتى از خدمت به آن حضرت اقدام و دست زده باشد. مؤلف علاوه بر ذكر اين وظايف، در لابه لاى اين مباحث به نقل بعضى از زيارات و ادعيّه، صفات، خصوصيّات و نشانه‌هاى زمان ظهور آن حضرت و همچنين به ذكر بعضى از فوائد در خصوص دعا نمودن به آن حضرت، طى فصولى اشاره مى‌كند.
گزارش محتوا
مؤلف در ابتداى جزء اول به بازشمارى وظايف بيست و پنج گانه مومنين مى‌پردازد. برخى از وظايف مهم اين جزء عبارتند از: انتظار فرج، تسليم امر خدا بودن و ترك تعجيل در ظهور ايشان، انجام مستحبات به نيت امام(ع)، شناخت صفات امام(عج) و اراده بر يارى ايشان در هر حال، ناله و گريه نمودن بر فراق ايشان، اظهار و شوق به ديدن روى نورانى آن حضرت، قربانى دادن به نيت سلامتى آن حضرت، ذكر فضايل امام(ع) و دعا براى تعجيل در ظهور و درخواست پيروزى و يارى رساندن به ايشان.
دعاهاى نقل شده، از ائمه(ع) در خصوص آن حضرت بسيار است و مؤلف در فصل دوم، پنج دعا و در ادامه، زيارت آل ياسين را كه در كتاب احتجاج مروى است كه حضرت صاحب الزمان در توقيع شريف به سوى محمد بن عبدالله جعفر حميرى امر فرموده بود كه هر گاه بخواهند مرا زيارت كنند و به سوى من توجّه نمايند، پس اينچنين زيارت كنيد و سپس دعاى صغير و نماز صاحب الامر(عج) را مى‌آورد.
فصل بعدى در بيان بعضى از خواص و فوائد دعا نمودن به آن حضرت و طلب حضورش را از خداوند نمودن، مى‌باشد كه مؤلف چهارده فايده با استفاده از آيات و اخبار براى آن ذكر مى‌كند؛ از جمله باعث طولانى شدن عمر، نوعى اداى حقّ آن حضرت، باعث دفع بلاها از شخص دعا كننده، دعا به آن حضرت اظهار محبّت و دوستى به ايشان است و اين اظهار محبّت به ذريّه پيامبر(ص) اداى مزد رسالت مى‌باشد و باعث رسيدن شفاعت حضرت رسول(ص) مى‌شود، در ادامه اين فصل، مؤلف با نقل چهارده حديث از معصومين(ع) در رابطه با غيبت آن حضرت مى‌پردازد.
فصل سوم، مؤلف با ذكر اخبارى به اين نكته متذكر مى‌شوند كه هر فرد بايد بداند از براى ظهور حضرت صاحب الامر وقت معينى در اخبار بيان نشده است و در كمال‌الدين از حضرت امام صادق(ع) روايت شده كه فرمودند: كسانى كه وقت براى ظهور آن حضرت معين مى‌كند، دروغ مى‌گويند. و در ادامه، عريضه‌اى كه براى امام عصر(عج) ارسال شده و در كتاب بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام آمده، از سوى مؤلف در اثر گنجانده شده است.
جزء دوم با ذكر وظايف منتظران (29 مورد ديگر) شروع مى‌شود. برخى از وظايف مهم شمرده شده، در اين جزء عبارتند از: علماء بايد علم خود را ظاهر و به كسانى كه جاهل يا نادان هستند، طريق جواب مخالفين را بياموزند تا گمراه نشوند و اگر دچار حيرت و سرگردانى شده‌اند از آن نجات يابند، اظهار محبتى و دوستى به آن حضرت و دعا به ياران ايشان، نفرين بر دشمنان آن حضرت، درود و صلوات فرستادن بر انصار و ياران ايشان، به نيابت از آن حضرت حج به جا آوردن و طواف نمودن، تجديد بيعت و عهد نمودن با آن حضرت در هر وقت ممكن، و اگر شخصى وقت معينى براى ظهور آن حضرت ذكر نمود او را تكذيب و دروغ‌گو پندارند.
از جمله مطالب مهم و لازم در دوران غيبت كبرى بنا بر ادلّه عقلى و نقلى، دانستن صفات و خصوصيات، علائم و نشانه‌هاى وقت ظهور مى‌باشد و مؤلف در فصل چهارم به ذكر بيست مورد از اين موارد مى‌پردازند. و در فصل پايانى اثر، مؤلف به نقل دعاى عهد از كتاب زاد المعاد پرداخته است.
گزارش وضعيّت
اثر فوق به زبان فارسى با عنوان وظيفه مردم در غيبت امام زمان(ع) ترجمه شده است.
پاورقى‌ها به ذكر منابع احاديثى كه در متن نقل شده، پرداخته است و همچنين فهرست مطالب و منابع اثر در پايان كتاب آمده است.
منابع مقاله
پايگاه اطلاع رسانى سراسرى اسلامى(پارسا)،1388، امام مهدى(عج) در آينه قلم، قم، مؤسسه اطلاع رسانى مرجع
چهار رساله، ميرزا محمدتقى موسوى اصفهانى، مؤسسه الامام المهدى(ع)،1387، قم، ناشر عطر عترت
خود اثر