۱۴۴٬۸۲۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''شناختنامه شیطان''' تألیف محمد | '''شناختنامه شیطان''' تألیف [[محمدی ریشهری، محمد|محمد محمدیریشهری]]، [[خوشنصیب، مرتضی|مرتضی خوشنصیب]]؛ این کتاب در پی جمعآوری و ارائۀ منضبط آیات و احادیث مربوط به شیطان و مباحث مربوط به اوست. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
مطمئن ترین راه | مطمئن ترین راه شناخت شیطان، مراجعه به قرآن و سنّت است؛ زیرا وجود و ماهیّت شیطان و راه های نفوذ یا پیشگیری از دام های هزارتوی او، چیزی نیست که در کمند عقل و علم تجربی در آید. | ||
شیطان، تندیس استکبار، لجاجت و فسادگری که به سان خون در رگ فرزندان آدم جاری است و دشمن آشکار و قسم خورده آنهاست. | شیطان، تندیس استکبار، لجاجت و فسادگری که به سان خون در رگ فرزندان آدم جاری است و دشمن آشکار و قسم خورده آنهاست. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
شیطان در قرآن کریم و احادیث اسلامی، همسو و منطبق با معنای لغوی به کار رفته است. واژه پژوه قرآنی، راغب اصفهانی و واژه پژوه حدیثی، ابن اثیر نیز تعبیر شیطان را از مادّهٔ «شطن» به معنای بُعد و دوری گرفته اند. | شیطان در قرآن کریم و احادیث اسلامی، همسو و منطبق با معنای لغوی به کار رفته است. واژه پژوه قرآنی، راغب اصفهانی و واژه پژوه حدیثی، ابن اثیر نیز تعبیر شیطان را از مادّهٔ «شطن» به معنای بُعد و دوری گرفته اند. | ||
این واژه ۸۸ بار در قرآن آمده که هفتاد بار به صورت مفرد و هیجده بار به صورت جمع (شیاطین) به کار رفته است و چنان که گفته شد، در بسیاری از کاربردهای مفرد، مقصود از شیطان، ابلیس است. كلمۀ ابلیس نیز خود، یازده بار در قرآن كریم آمده است.<ref> [https://hadith.net/post/76297/ ر.ک: پایگاه اطلاعرسانی حدیث شیعه (حدیث نت)]</ref> | این واژه ۸۸ بار در قرآن آمده که هفتاد بار به صورت مفرد و هیجده بار به صورت جمع (شیاطین) به کار رفته است و چنان که گفته شد، در بسیاری از کاربردهای مفرد، مقصود از شیطان، ابلیس است. كلمۀ ابلیس نیز خود، یازده بار در قرآن كریم آمده است.<ref> [https://hadith.net/post/76297/ ر.ک: پایگاه اطلاعرسانی حدیث شیعه (حدیث نت)]</ref> | ||