شناخت‌نامه شیطان
| شناخت‌نامه شیطان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | محمدی ری‌شهری، محمد (نویسنده) خوش‌نصیب، مرتضی (محقق) |
| ناشر | مؤسسه انتشاراتی دارالحدیث |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | ۱۴۰۲ |
| چاپ | اول |
| شابک | ۹۷۸-۶۲۲-۲۰۷-۱۹۸-۱ |
| زبان | فارسی عربی |
| کد کنگره | BP ۲۲۶/۱ |
شناخت‌نامه شیطان تألیف محمد محمدی‌ری‌شهری، مرتضی خوش‌نصیب؛ این کتاب در پی جمع‌آوری و ارائۀ منضبط آیات و احادیث مربوط به شیطان و مباحث مربوط به اوست.
ساختار
کتاب در شش فصل به نگارش درآمده است. شناخت شیطان، نقش شیطان در گمراه کردن مردم، اهریمنان، انسان‌های شیطان‌صفت، دام‌های شیطان، شتیز با شیطان
گزارش کتاب
مطمئن ترین راه شناخت شیطان، مراجعه به قرآن و سنّت است؛ زیرا وجود و ماهیّت شیطان و راه های نفوذ یا پیشگیری از دام های هزارتوی او، چیزی نیست که در کمند عقل و علم تجربی در آید.
شیطان، تندیس استکبار، لجاجت و فسادگری که به سان خون در رگ فرزندان آدم جاری است و دشمن آشکار و قسم خورده آنهاست.
شناختن شیطان و دام ها و وسوسه‌های هزار و یک رنگش برای هر کسی که هوای زندگانی سعادتمند دنیا و آخرت در سر دارد بیش از هر چیز دیگری واجب تر است.
مطمئن ترین راه شناخت شیطان، مراجعه به قرآن و سنّت است؛ زیرا وجود و ماهیّت شیطان و راه های نفوذ یا پیشگیری از دام های هزارتوی او، چیزی نیست که در کمند عقل و علم تجربی در آید.
شیطان در قرآن کریم و احادیث اسلامی، همسو و منطبق با معنای لغوی به کار رفته است. واژه پژوه قرآنی، راغب اصفهانی و واژه پژوه حدیثی، ابن اثیر نیز تعبیر شیطان را از مادّهٔ «شطن» به معنای بُعد و دوری گرفته اند.
این واژه ۸۸ بار در قرآن آمده که هفتاد بار به صورت مفرد و هیجده بار به صورت جمع (شیاطین) به کار رفته است و چنان که گفته شد، در بسیاری از کاربردهای مفرد، مقصود از شیطان، ابلیس است. كلمۀ ابلیس نیز خود، یازده بار در قرآن كریم آمده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه اطلاع‌رسانی حدیث شیعه (حدیث نت)