ابن اللحام، علی بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
[[المختصر في أصول الفقه على مذهب الإمام أحمد بن حنبل]] | [[المختصر في أصول الفقه على مذهب الإمام أحمد بن حنبل]] | ||
[[التساؤلات الشرعية علی الاختيارات الفقهية لشيخ الإسلام ابن تيمية]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۷
| نام | ابن اللحام، علي بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابوالحسن علاءالدين علي بن محمد بن عباس البعلي الحنبلي معروف به ابن اللحام
ب‍ع‍ل‍ي، ابوالحسن علي ب‍ع‍ل‍ي حنبلي، علاءالدين بن محمد |
| نام پدر | محمد |
| متولد | بعد از 750ق |
| محل تولد | بعلبک لبنان |
| رحلت | 803ق-قاهره |
| اساتید | شمس‌الدین محمد بن علی بن احمد بن محمد یونینی بعلی |
| برخی آثار | القواعد و الفوائد الأصولية و ما يتعلق بها من الأحكام الفرعية |
| کد مؤلف | AUTHORCODE14486AUTHORCODE |
علاءالدین ابوالحسن علی بن محمد بن عباس بعلی دمشقی حنبلی (بعد از 750ق-803ق)، معروف به ابن لحام، قاضی حنبلی و از شاگردان ابن یونانیه و صاحب کتاب «القواعد و الفوائد الأصولیة و ما يتعلق بها من الأحكام الفرعیة».
نام و نسب
نام کامل وی، علاءالدین ابوالحسن علی بن محمد بن عباس بن شیبان بعلی حنبلی، معروف به ابن لحام می‌باشد[۱].
ولادت
تاریخ دقیق ولادت وی، معلوم نیست، اما سخاوی به این نکته اشاره نموده است که او، بعد از سال 750ق، در بعلبک لبنان، به دنیا آمده است.
وی به دلیل حرفه پدرش، به «ابن لحام» معروف است[۲].
وی درحالی‌که کودکی شیرخوار بود، پدرش را از دست داده و تحت سرپرستی دایی خود قرار گرفته و پس از رشد و رسیدن به سن تحصیل، توسط وی، به تحصیلات، گمارده شد[۳].
اساتید
از جمله اساتیدی که وی، در طول زندگی در بعلبک، نزدشان کسب علم نمود، می‌توان به شمس‌الدین محمد بن علی بن احمد بن محمد یونینی بعلی، معروف به «ابن یونانیه» (707-793ق)، صاحب کتاب «مختصر تفسير ابن كثير» اشاره نمود که مدتی متولی منسب قضاوت در بلعبک بود[۴].
ابن لحام، پس از تحصیل در بعلبک، به دمشق رفته و ملازم زین‌الدین عبدالرحمن بن احمد بن رجب (736-795ق) شده و فقه مذهب حنبلی را نزد وی فراگرفت. اصول فقه را نیز از شهاب زهری آموخت. وی پس از مدتی، از ابن رجب، اجازه فتوا گرفت[۵].
منابع و مصادری که به زندگی‌نامه وی پرداخته‌اند، از تصدی منسب قضاوت توسط وی و نیز نیابت او از قاضی‌القضات علاءالدین علی بن محمد بن محمد بن منجا (750-800ق) در دمشق، خبر داده‌اند[۶].
پس از حمله قوم تاتار به شام و سقوط حلب توسط تیمور لنگ، وی به قاهره رفت و تا پایان عمرش، در مدرسه منصوریه آنجا، به تدریس علوم دینی پرداخت[۷].
وفات
وی در سال 803ق، در قاهره درگذشت[۸].
آثار
وی تألیفات و تصنیفاتی را از خود به یادگار گذاشته است که از جمله آنها، عبارتند از:
- الأخبار العلمية؛
- اختيارات الشيخ تقي‌الدين بن تيمية؛
- تجريد أحكام النهاية؛
- النهاية في شرح الهداية؛
- المختصر في أصول الفقه علی مذهب الإمام أحمد بن حنبل؛
- القواعد و الفوائد الأصولیة و ما يتعلق بها من الأحكام الفرعیة[۹].