شمول الشریعة: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[رده:آثار کلی در باره اسلام، آثار کلی – آثار اختصاصی]] | [[رده:آثار کلی در باره اسلام، آثار کلی – آثار اختصاصی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1402 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1402 توسط سید حمید رضا حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۰
| شمول الشریعة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حب‌الله، حیدر (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | بحوث فی مدیات المرجعیه القانونیه بین العقل و الوحی |
| سال نشر | 1439ق - 2018م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | اصول - کلام جدید |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ح۲ش۸ 11 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شمول الشريعة، نوشته حیدر حب‌الله (متولد 1973م) است. او در این اثر در باب قلمرو دین بحث می‌کند و گستره آن را در سه دیدگاه فراگیری مطلق شریعت، کناره‌گیری و بی‌طرفی مطلق شریعت از هر چیزی که به زندگی دنیایی و شؤون گوناگون حیات انسان‌ها مربوط می‌شود و راه میانه در بین این دو راه را نشان می‌دهد.
حب‌الله مباحث خود را با بحثی درباره هویت، مفهوم، ادله و قانون شمول تشریعی آغاز می‌کند؛ او انواع و اقسام حکم فقهی، قانونی و اخلاقی را توضیح داده[۱]، مستندهای عقلی و عقلانی برای اثبات نظریه شمول قانونی را برمی‌شمرد[۲]، سپس به رویکرد شمول تشریعی در ثبات و تغییر موضوعات می‌پردازد و برخی نظریه‌ها مانند حکم حکومتی در نظریه ولایت فقیه را که در برابر تغییرات صادر می‌شود، در کنار دیدگاه‌های میرزای نائینی، علامه طباطبایی و محمدباقر صدر و بحث منطقة الفراغ او واکاوی می‌کند[۳].
حب‌الله رویکرد محدودسازی دایره شریعت و چاره‌سازی‌هایی آن و بحث از «فراغ» و فقه ادله تشریع که علامه شمس‌الدین طرح کرده است و سپس دیدگاه آخرت‌گرایانه دین و هدف بعثت انبیا از مهندس بازرگان و جدا کردن رسالت پیامبران از حکمرانی در نگاه علی عبدالرزاق را بررسی می‌کند[۴].
نویسنده در ادامه به دیدگاه‌های سروش در تکامل معرفت دینی، قبض و بسط شریعت و «شریعت صامت» او می‌پردازد و اینکه آیا فقه از عرضیات دین بوده و از ذاتیات آن نیست را توضیح می‌دهد. حب‌الله از اینجا به بحث دنیوی بودن دانش فقه در نگاه سروش، شبستری، ابوزید و فیض کاشانی و دیدگاهی که به فرازمانی بودن دین و یا تاریخی دیدن آن در نگاه مجتهد شبستری است، می‌رسد[۵].
او در پایان، نظریه مختارش را با عنوان (رفتن از شمول شریعت به‌سوی مشارکت آدمیان در قانون‌گذاری) توضیح می‌دهد[۶].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.