تبييض الصحيفة بمناقب أبي‌حنيفة: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR83885J1.jpg | عنوان = تبيیض الصحيفة بمناقب أبي حنيفة | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) نصار، محمود محمد محمود حسن (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگ...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تبييض الصحيفة بمناقب أبي‌حنيفة'''، تألیف جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، درباره ابوحنیفه و اخبار و مناقب اوست. کتاب، با مقدمه و تحقیق محمود محمد محمود حسن نصار منتشر شده است. | '''تبييض الصحيفة بمناقب أبي‌حنيفة'''، تألیف [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلال‌الدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، درباره [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] و اخبار و مناقب اوست. کتاب، با مقدمه و تحقیق [[نصار، محمود محمد محمود حسن|محمود محمد محمود حسن نصار]] منتشر شده است. | ||
ابوحنیفه پیشوای یکی از مذاهب چهارگانه اهل سنت و زعیم اهل رأی در عراق است؛ همان گونه که انس | [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] پیشوای یکی از مذاهب چهارگانه اهل سنت و زعیم اهل رأی در عراق است؛ همان گونه که [[مالک بن انس]] پیشوای مکتب حدیثی در مدینه است؛ لذا [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلال‌الدین سیوطی]] این کتابش را به زندگی ابوحنیفه اختصاص داده است. توجه به این نکته لازم است که [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلال‌الدین سیوطی]] فراوان از جزء سیزدهم [[تاریخ بغداد]] [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]] نقل کرده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5-6</ref>. | ||
سیوطی در ابتدای این کتاب شرح حال خود را به‌تفصیل ذکر کرده است. وی ذکر شرح حالش را به پیروی از محدثین قبلی دانسته است؛ چراکه اندک دیده می‌شود که فردی از آنها تاریخی را تألیف کند، ولی شرح حال خویش را در آن نیاورد؛ از جمله کسانی که این راه را در پیش گرفته‌اند، عبارتند از: عبدالغافر فارسی در تاریخ نیشابور و یاقوت حموی در معجم الأدباء و...<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. سیوطی در این زندگی‌نامه خودنوشت، «شرح الاستعاذة و البسملة» را اولین تألیف خود دانسته است. او از اساتید، سفرها و علومی که فراگرفته به‌اختصار سخن گفته است. سپس آثار خود را به تفکیک علوم تفسیر و قراءات، حدیث، فقه و... نام برده است<ref>ر.ک: همان، ص7-16</ref>. | [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] در ابتدای این کتاب شرح حال خود را به‌تفصیل ذکر کرده است. وی ذکر شرح حالش را به پیروی از محدثین قبلی دانسته است؛ چراکه اندک دیده می‌شود که فردی از آنها تاریخی را تألیف کند، ولی شرح حال خویش را در آن نیاورد؛ از جمله کسانی که این راه را در پیش گرفته‌اند، عبارتند از: [[فارسی، عبدالغافر|عبدالغافر فارسی]] در تاریخ نیشابور و [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت حموی]] در [[معجم الأدباء (یاقوت حموی)|معجم الأدباء]] و...<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] در این زندگی‌نامه خودنوشت، «شرح الاستعاذة و البسملة» را اولین تألیف خود دانسته است. او از اساتید، سفرها و علومی که فراگرفته به‌اختصار سخن گفته است. سپس آثار خود را به تفکیک علوم تفسیر و قراءات، حدیث، فقه و... نام برده است<ref>ر.ک: همان، ص7-16</ref>. | ||
در ادامه مقدمه، شیوه ابوحنیفه در بحث علمی و ترتیب ابواب فقهی مطرح شده است. ابوحنیفه از بیم نابودی علم فقه، دست به تبویب آن زد و با طهارت و صلات آغاز نمود و سپس به سایر عبادات و معاملات پرداخت و به کتاب مواریث ختم نمود<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>. | در ادامه مقدمه، شیوه [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] در بحث علمی و ترتیب ابواب فقهی مطرح شده است. [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] از بیم نابودی علم فقه، دست به تبویب آن زد و با طهارت و صلات آغاز نمود و سپس به سایر عبادات و معاملات پرداخت و به کتاب مواریث ختم نمود<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>. | ||
سیوطی مباحث کتاب را با ذکر مناقب ابوحنیفه و ذکر اسامی کسانی از اصحاب رسول‌الله(ص) را که ابوحنیفه آنها را ملاقات کرده، آغاز کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص31-33</ref>. پس از آن اسامی گروهی از تابعیان و افرادی پس از آنها که ابوحنیفه از آنها روایت کرده را ذکر نموده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص39-100</ref> و در آخر پاره‌ای از اخبار و مناقب ابوحنیفه را متذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص101</ref>. | [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]] مباحث کتاب را با ذکر مناقب ابوحنیفه و ذکر اسامی کسانی از اصحاب رسول‌الله(ص) را که ابوحنیفه آنها را ملاقات کرده، آغاز کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص31-33</ref>. پس از آن اسامی گروهی از تابعیان و افرادی پس از آنها که ابوحنیفه از آنها روایت کرده را ذکر نموده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص39-100</ref> و در آخر پاره‌ای از اخبار و مناقب ابوحنیفه را متذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص101</ref>. | ||
محقق اثر در پانوشت صفحات، منابع متعددی را که روایات مذکور در کتاب یا شرح حال هریک از اعلام در آنها آمده، با ذکر شماره جلد و صفحه، معرفی کرده است. | محقق اثر در پانوشت صفحات، منابع متعددی را که روایات مذکور در کتاب یا شرح حال هریک از اعلام در آنها آمده، با ذکر شماره جلد و صفحه، معرفی کرده است. | ||
نسخهٔ ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۱
| تبيیض الصحيفة بمناقب أبي حنيفة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر (نويسنده) نصار، محمود محمد محمود حسن (محقق) |
| ناشر | دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1410ق - 1990م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2س9 149/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تبييض الصحيفة بمناقب أبي‌حنيفة، تألیف جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، درباره ابوحنیفه و اخبار و مناقب اوست. کتاب، با مقدمه و تحقیق محمود محمد محمود حسن نصار منتشر شده است.
ابوحنیفه پیشوای یکی از مذاهب چهارگانه اهل سنت و زعیم اهل رأی در عراق است؛ همان گونه که مالک بن انس پیشوای مکتب حدیثی در مدینه است؛ لذا جلال‌الدین سیوطی این کتابش را به زندگی ابوحنیفه اختصاص داده است. توجه به این نکته لازم است که جلال‌الدین سیوطی فراوان از جزء سیزدهم تاریخ بغداد خطیب بغدادی نقل کرده است[۱].
سیوطی در ابتدای این کتاب شرح حال خود را به‌تفصیل ذکر کرده است. وی ذکر شرح حالش را به پیروی از محدثین قبلی دانسته است؛ چراکه اندک دیده می‌شود که فردی از آنها تاریخی را تألیف کند، ولی شرح حال خویش را در آن نیاورد؛ از جمله کسانی که این راه را در پیش گرفته‌اند، عبارتند از: عبدالغافر فارسی در تاریخ نیشابور و یاقوت حموی در معجم الأدباء و...[۲]. سیوطی در این زندگی‌نامه خودنوشت، «شرح الاستعاذة و البسملة» را اولین تألیف خود دانسته است. او از اساتید، سفرها و علومی که فراگرفته به‌اختصار سخن گفته است. سپس آثار خود را به تفکیک علوم تفسیر و قراءات، حدیث، فقه و... نام برده است[۳].
در ادامه مقدمه، شیوه ابوحنیفه در بحث علمی و ترتیب ابواب فقهی مطرح شده است. ابوحنیفه از بیم نابودی علم فقه، دست به تبویب آن زد و با طهارت و صلات آغاز نمود و سپس به سایر عبادات و معاملات پرداخت و به کتاب مواریث ختم نمود[۴].
سیوطی مباحث کتاب را با ذکر مناقب ابوحنیفه و ذکر اسامی کسانی از اصحاب رسول‌الله(ص) را که ابوحنیفه آنها را ملاقات کرده، آغاز کرده است[۵]. پس از آن اسامی گروهی از تابعیان و افرادی پس از آنها که ابوحنیفه از آنها روایت کرده را ذکر نموده است[۶] و در آخر پاره‌ای از اخبار و مناقب ابوحنیفه را متذکر شده است[۷].
محقق اثر در پانوشت صفحات، منابع متعددی را که روایات مذکور در کتاب یا شرح حال هریک از اعلام در آنها آمده، با ذکر شماره جلد و صفحه، معرفی کرده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق و متن کتاب.