آشنایی با مکتب کبرویه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات کتاب

[[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] (نویسنده)

| زبان =فارسی

| کد کنگره =‏ 3ن/1397 3م 74/292 BP

| مکان نشر =ایران ـ کرج

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE0000AUTOMATIONCODE

| چاپ =1

| کتابخانۀ دیجیتال نور =0000

| کتابخوان همراه نور =

| پس از =

| پیش از =

این مکتب چنانکه از نام آن پیداست از نام بانی آن یعنی شیخ [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|نجم‌الدّین کبری]] اخذ شده است و وی یکی از اکابر عرفا و از نامداران طریقت در تمام طول تاریخ عرفان و تصوّف است تا جایی که القابی چون پیر ولی تراش و طامّة الکبری را دارا گشته است و چنانکه از روایات صوفیانه و عرفانی بر می‌آید بارها در رؤیا و مکاشفه به زیارت حضرت ختمی‌مرتبت رسیده و در یکی از این مکاشفات لقب «ابوالجنّاب» را از حضرتش دریافت نموده است. نویسنده‌ی این کتاب، استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] پیش از این در باره‌ی زندگی و سلوک وی دو کتاب را نوشته است، یکی به نام [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|نجم کبری]] و یکی هم [[نجم الدّین کبری پیر ولی تراش|نجم‌الدّین کبری پیر ولی تراش]]. غیر از این از خلفا و مشایخی که تحت تربیّت او بوده‌اند نیز برخی را مورد شرح و تفسیر قرار داده است که از آن میان می‌توان به [[بهاءالدین ولد، محمد بن حسین|بهاء الدّین ولد]] پدر مولانا، [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاء الدوله سمنانی]]، [[سعدالدین حمویه، محمد بن مؤید|سعد الدّین حموی]]، [[محقق ترمذی، سید برهان‌الدین حسین|سیّد برهان‌الدّین محقّق ترمذی]]، اشاره کرد.

کتاب آشنایی با مکتب کبرویه که در یک جلد با صفحاتی قریب به 350 نوشته شده است و تماماً اختصاص به معرّفی این مکتب عرفانی دارد. کتاب دارای مقدّمه‌ای مفصّل بانضمام تمهیدی برای ورود به بحث اصلی است. آنگاه موضوع اصلی را سوّمین بخش، یعنی «آشنایی با مکتب کبرویه» در بر دارد که تا آخر کتاب را شامل می‌شود. آنچه که در تمهید مورد نظر قرار گرفته است نور و رنگ است، زیرا تئوری عرفانی نور و رنگ در این مکتب طرح و ارائه شده است و مشاهیر این مکتب نیز هر کدام در بسط دادن آن نقشی به سزا داشته‌اند، از جمله [[علاءالدوله سمنانی، احمد بن محمد|علاء الدّوله سمنانی]]، [[اسفراینی، عبدالرحمن بن محمد|عبدالرّحمن اسفراینی]] و [[سیّد محمّد نوربخش]].  

در بخش اصلی کتاب که با نام کتاب هم یکسان است مواردی را در ذیل آن بدین شرح می‌بینیم: قرآن گرایی، رویکرد تأویلی، بنیانگذار مکتب کبرویه، قرآن و انسان و تأویل، خلوت و ذکر، ذکر، رنگ و نور، عالم کبیر و عالم صغیر، شاهد آسمانی، نظریه‌ی محاضر، لطائف سبعه‌ی درونی، اجازه نویسی، فرمان نخست و فرمان دوّم، شریعت و مسأله‌ی اسقاط تکلیف. آخر کتاب هم کتابنامه جاوی منابع و مآخذ مورد استفاده‌ی نویسنده و نمایه‌ی کتاب را می‌بینیم.

کتاب آشنایی با مکتب کبرویه تحقیقی گسترده و عالمانه‌ی از استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] است و این کتاب با این معنا و مبنا برای نخستین بار در طول این هشتصد سال است که به نگارش در می‌آید و مؤلّف که خود وارث معنوی این مکتب عرفانی است همان راه را نیز در عصر حاضر تجدید و تداوم می‌بخشد. این مکتب بر نام و معنویت عرفانیِ شخصیّت نامدار جهان عرفان، شیخ [[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|نجم‌الدّین کبری]] بنا شده است و آنچه که در این کتاب جمع شده بر مبنای آموزه‌های او و دیگر خلفای عارفِ اوست که معنعن تا به امروز حضور و تداوم یافته است.

مقدّمه‌ی این کتاب نقدی تند به کسانی است که از عدالت و امانت خارج شدند، چه در عرصه‌ی سیاست و چه در عرصه‌ی فرهنگ که قسم اخیر بیشتر مراد نویسنده است و در این بین از ناراستی‌های مدّعیان فکر و فرهنگ که از خود فکر و اندیشه‌ای ندارند و بیشتر در عالم اقتباس و کپی برداری از دیگران سیر می‌کنند یاد می‌کند. آنگاه از سرقتهای ادبی و ناراستی‌های برخی بدون ذکر نام آنان ولی با مشخّص کردن کارشان ایشان را به نوعی معرّفی می‌کند. نویسنده بر این است که عرصه‌ی واقعی عدالت و امانت فرهنگ و سیاست است و در همینجاست که اگر این دو رعایت نشود فسادآفرینی به‌همراه آن خواهد بود.