اسماء الحسنی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP۲۶۸/۴۰۲/الف۷ | ||
| موضوع = | | موضوع =خدا,دعای جوشن کبیر,خدا, -- نامها, -- نقد و تفسیر, -- صفات | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =مطبوعات دینی | | ناشر =مطبوعات دینی | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:آداب و رسوم]] | |||
[[رده:مباحث خاص آداب و رسوم]] | |||
[[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]] | |||
[[رده:مقالات جدید(آذر) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(آذر) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]] |
نسخهٔ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۵
اسماء الحسنی | |
---|---|
پدیدآوران | افتخار، مهدی (نویسنده) |
ناشر | مطبوعات دینی |
مکان نشر | قم |
سال نشر | 1384 |
چاپ | اول |
موضوع | خدا,دعای جوشن کبیر,خدا, -- نامها, -- نقد و تفسیر, -- صفات |
کد کنگره | BP۲۶۸/۴۰۲/الف۷ |
اسماء الحسنی تألیف مهدی افتخار؛ این کتاب، شرحی است بر دعای شریفِ جوشن کبیر،
در اين دعا ۱۰۰۱ اسم از اسمای الهی به صورت مفرد یا ترکیبی از کلمهها ذ کر شده است.
به گفته مؤلف، مباحثی که در بابِ اسما و صفات الهی مطرح است، از پیچبدهترین معارف الهی است که جنبههای خیلی پیچیده آن را در کتابهای کلام، فلسفه، تفسیر و عرفان باید جستوجو کرد. بنابراین مؤلف کوشیده است جنبههای عرفای و آثار خارجی و استفادههای اخلاقی این اسمای مبارک را بیشتر توضیح دهد و از مباحث ادبی و لغوی پرهیز کرده است.
منبع اصلی این کتاب، شرح الاسماء الحسنی ملا هادی سبزواری بوده است و در شرح اسما، از احادیث معصومین و آیههای قرآن بیشترین استفاده برده شده است:
چهار شرح از دعای جوشنکبیر موجود است: اول از مرحوم مجلسی اول، دوم از مرحوم سبزواری، سوم از مولی محمَدنجف کرمانی و چهارم از حبیبالله کاشانی که منبع اصلی شرح حاضر، کتاب دوم است به نام شرح الاسماء الحسنی. (ص ۳)
در ابتدای این مجموعه، مقدمهای دربارۀ اسما و صفات خداوند و نظر متکلمان و اهل عرفان آمده است و در پایان مقدمه، دعای حضرت علی(ع) به نقل از کتاب اقبال الاعمال در ادعیۀ روز مباهله آمده است:
در این دعا، حضرت به بسیاری از اسما متوسل شدهاند و در هر مورد بادقت در نحوه دعای آن حضرت با آن اسم، معنای آن و آثار آن در جهان و حتی در خود شخص را میتوان استنباط کرد. نقل این دعا هم موجب تیمّن و تبرک خواهد بود و هم آمادهسازی برای شروع در مبحث کتاب. (ص 20) [۱]
پانويس
- ↑ باقریان موحد، سید رضا، ص83-84
منابع مقاله
باقریان موحد، سید رضا، کتابشناسی نیایش، بوستان کتاب، قم، چاپ سوم، 1387ش