پژوهشی در آرمان پارسایی در ایران: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = BL۱۵۷۱/و۳/پ۴۶ | ||
| موضوع =زردشتی - اخلاق زردشتی | | موضوع =زردشتی - اخلاق زردشتی | ||
|ناشر | |ناشر | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | ||
[[رده:ادیان، اسطوره شناسی، خردگرایی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]] |
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۱۷
پژوهشی در آرمان پارسایی در ایران | |
---|---|
پدیدآوران | وحیدی، حسین (نويسنده) |
سال نشر | 1355ش |
چاپ | 3 |
موضوع | زردشتی - اخلاق زردشتی |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BL۱۵۷۱/و۳/پ۴۶ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
پژوهشی در آرمان پارسایی در ایران ، تألیف حسین وحیدی، کوشیده برخی از اندیشههای فلسفی و آرمان اشوزرتشت را تبیین و بررسی کند.
کتاب دربردارنده پنج فصل است: در فصل اول، با عنوان «آرمان و بلای بیآرمانی» نویسنده، یکی از بزرگترین بلای امروزی جامعه را، نبود یک آرمان یکدست که تراویده فرهنگ ملی باشد، میداند و به برخی از دشواریهای پیروی از آرمانهای جهان غرب اشاره میکند.
نویسنده در فصل دوم، به معرفی آرمان پارسایی و چیستی پارسایی و نیز نارساییهای آرمانهای ایرانی میپردازد و پس از این مقدمات، با بیان اینکه آرمان پارسایی در ایران بر پایه اندیشه فلسفه اشوزرتشت، اندیشمند و فلیسوف بزرگ ایران استوار شده، پایه این آرمانها را از جهت فلسفی در هفت مورد بیان کرده که به این شرح است: یگانگی هستی، جاودانگی و یگانگی ماده و روان، تکامل، عامل حرکت، مقصد زندگی انسان و جوامع انسانی، آزادی اراده و شناخت هستی. وی از میانه فصل دوم تا پنجم، به بررسی و تبیین این موارد هفتگانه میپردازد و در فصل پایانی، چکیده مطالب را میآورد. به گفته نویسنده، تکامل انسان و جوامه انسانی که از طریق پیکار «سپند مینو» و «اهریمن» عملی میگردد، بر هفت پایه که امشاسپنداناند، استوار است[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص272-273
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتابشناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی، چاپ اول، 1396.