فرهنگ اساطیر ایرانی بر پایه متون پهلوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات تیر موسوی' به '')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
}}
}}


'''فرهنگ اساطیر ایرانی بر پایه متون پهلوی'''، تألیف خسرو قلی‌زاده، به منظور استفاده پژوهشگران تاریخ و فرهنگ ایران، به‌ویژه ایران باستان، زبان و ادبیات فارسی، باستان‌شناسی و علم ادیان، اساطیر و مردم‌شناسی نوشته شده است.  
'''فرهنگ اساطیر ایرانی بر پایه متون پهلوی'''، تألیف [[قلی‌زاده، خسرو|خسرو قلی‌زاده]]، به منظور استفاده پژوهشگران تاریخ و فرهنگ ایران، به‌ویژه ایران باستان، زبان و ادبیات فارسی، باستان‌شناسی و علم ادیان، اساطیر و مردم‌شناسی نوشته شده است.
 
[[قلی‌زاده، خسرو|قلی‌زاده]] باور دارد، از آنجایی که متون پهلوی و فارسی میانه، آگاهی‌های خوبی در این زمینه‌ها در اختیار خوانندگان قرار می‌دهند، آن‌ها را مبنای کار خود قرار داده است و از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به کتاب‌های ارداویراف‌نامه، بندهشن، دینکرد، روایت پهلوی، زند بهمن یسن، شایست ناشایست، گزیده‌های زادسپرم و... اشاره کرد.  


قلی‌زاده باور دارد، از آنجایی که متون پهلوی و فارسی میانه، آگاهی‌های خوبی در این زمینه‌ها در اختیار خوانندگان قرار می‌دهند، آن‌ها را مبنای کار خود قرار داده است و از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به کتاب‌های ارداویراف‌نامه، بندهشن، دینکرد، روایت پهلوی، زند بهمن یسن، شایست ناشایست، گزیده‌های زادسپرم و... اشاره کرد.
عنوان‌ها و موضوع‌های کتاب، به ترتیب الفبایی، مطرح شده‌اند. نخستین واژه «آب» و آخرین «یوغ» است. نویسنده کوشیده است که واژه‌ها را از جنبه‌های گوناگون بررسی کند. روش او این‌گونه است که ابتدا خوانش اصطلاح را در فارسی میانه آورده، در ادامه، با استناد به متون، به معرفی آن پرداخته و در پایان، منابع مورد استفاده، همراه با ذکر شماره صفحه یا بخش‌ها درج گردیده‌ است. همچنین در مورد اصطلاح‌هایی که با تلفظ یا نام‌های مختلف خوانده می‌شوند، ار شیوه ارجاع متقابل بهره برده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص66</ref>.
عنوان‌ها و موضوع‌های کتاب، به ترتیب الفبایی، مطرح شده‌اند. نخستین واژه «آب» و آخرین «یوغ» است. نویسنده کوشیده است که واژه‌ها را از جنبه‌های گوناگون بررسی کند. روش او این‌گونه است که ابتدا خوانش اصطلاح را در فارسی میانه آورده، در ادامه، با استناد به متون، به معرفی آن پرداخته و در پایان، منابع مورد استفاده، همراه با ذکر شماره صفحه یا بخش‌ها درج گردیده‌ است. همچنین در مورد اصطلاح‌هایی که با تلفظ یا نام‌های مختلف خوانده می‌شوند، ار شیوه ارجاع متقابل بهره برده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص66</ref>.