من تاریخ الحدیث (عسکری): تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR34285J1.jpg | عنوان = من تاریخ الحدیث | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = عسکری، مرتضی (نويسنده) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ع5م8 106/5 BP | موضوع =حدیث - تاریخ |ناشر | ناشر = کلية اصول الد...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (Hbaghizadeh صفحهٔ من تاریخ الحدیث (علامه عسکری) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به من تاریخ الحدیث (عسکری) منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۴۷
من تاریخ الحدیث | |
---|---|
پدیدآوران | عسکری، مرتضی (نويسنده) |
ناشر | کلية اصول الدين |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1424ق |
چاپ | 1 |
شابک | 969-8541-78-x |
موضوع | حدیث - تاریخ |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ع5م8 106/5 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
من تاريخ الحديث، اثری از سید مرتضى عسکرى (1293-1386ش)، مورخ، پژوهشگر، حدیثشناس و سیرهنگار، است.
نوشتار حاضر به تاریخ حدیث و ادوار مختلف آن اختصاص یافته و در قالب پنج دوره به آنچه بر حدیث پیامبر(ص) گذشته است، بهاختصار اشاره شده است[۱].
مباحث کتاب، در چهار بخش تحت عناوین: «أنواع الوحي»، «أدوار الوحي»، «تراجم مصنفي العلوم» و «خلاصة البحث» ارائه شده است.
در بخش اول، به گونههای وحی اشاره شده و نکاتی پیرامون تحریف در کتابهای آسمانی همراه با نمونههایی ذکر گردیده است. در بخش دوم که در حقیقت بخش اصلی کتاب بشمار میآید، ادوار حدیث مورد توجه قرار گرفته است. عصر صدور حدیث یا دوره پیامبر(ص)، نخستین مطالب این بخش است[۲] که در آن به وضعیت اجتماعی دوران پیامبر(ص) و تأثیر آن بر حدیث و عدم نگارش آن و... اشاره شده است. عصر منع نشر حدیث در دوران خلفای سهگانه، از دیگر مطالب این بخش است[۳] که نخست به دوره ابوبکر اختصاص یافته و به تلاشهای وی درباره منع از کتابت حدیث اشاره شده است. در ادامه به دوره عمر به شکل مبسوطتری پرداخته شده و ضمن اشاره به رویکرد وی در خصوص کتابت حدیث، از موضوع ظهور روایات اسرائیلی و راویان آنها در این دوره و سوء استفاده مستشرقان از این روایات سخن به میان آمده است. به دنبال آن، وضعیت حدیث در دوره خلیفه سوم و نقش علمای اهل کتاب در تحریف حدیث مورد توجه قرار گرفته است. عصر نشر حدیث در دوره امام علی(ع)، ادامه مطالب بخش دوم است[۴] که در آن به تلاشهای حضرت علی(ع) در زمینه نشر حدیث اشاره گردیده است. عصر وضع حدیث در دوره بنیامیه و همچنین عصر تدوین حدیث صحیح و موضوع در دوره بنیعباس و بعد از آن، مطالب پایانی این بخش را تشکیل داده است[۵].
در بخش سوم، نویسنده به معرفی هجده شخصیت از مؤلفان قرن اول و دوم هجری بهصورت مختصر پرداخته و در بخش چهارم، به مباحث مطرحشده در دو بخش نخست، بهاختصار اشاره کرده است.
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.