آئینه آیین مزدیسنی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر = NURتقدس سرزمین ایران در آیین ایرانی J1.jpg
    | تصویر = NURآیینه آیین مزده‌یسنیJ1.jpg
    | عنوان =  
    | عنوان =  
    | عنوان‌های دیگر =  
    | عنوان‌های دیگر =  
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[شاه‌حسینی، ناصرالدین]]
    [[شاهرخ، کیخسرو]]
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    خط ۱۱: خط ۱۱:
    | موضوع =
    | موضوع =
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = چاپخانه سپهر
    | ناشر = چاپ آفتاب
    | مکان نشر = ایران - تهران
    | مکان نشر = ایران – بی‌جا
    | سال نشر = بی‌تا
    | سال نشر =1377
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00000AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00000AUTOMATIONCODE
    | چاپ =  
    | چاپ = سوم
    | شابک =  
    | شابک =  
    | تعداد جلد = 1
    | تعداد جلد = 1
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    }}
    }}


    ''' تقدس سرزمین ایران در آیین ایرانی '''، نوشته ناصرالدین شاه‌حسینی، بررسی تقدس سرزمین ایران و سرزمین‌های ایرانی با توجه به نصوص اوستایی و متون پهلوی است. نویسنده با روش توصیفی و با استناد به متون مهم اوستایی و پهلوی و بدون فصل‌بندی خاصی، کتاب خود را به نگارش درآروده است.  
    '''آیینه آیین مزده‌یسنی '''، نوشته کیخسرو شاهرخ، خودآموزی جهت آشنایی با مبانی دینی زرتشتی، باورها و آداب و رسوم آن‌ها به حساب می‌آید که به‌وسیله فردی که خود، زرتشتی بوده نوشته شده و گویا برای آشنایی عموم زرتشتیان و کودکان با این دین بوده است.  


    مؤلف در ابتدا به سرزمین ایران به عنوان محل زندگی قوم آریایی و ارتباط نام آریا با ایران پرداخته و در ادامه، ایران را به عنوان زادگاه انسان اسطوره‌ای نخستین، یعنی کیومرث و زرتشت پیامبر دانسته و بدین‌منظور به نصوصی از اوستا و کتاب‌های پهلوی از جمله دینکرد استناد کرده است. سپس از شهرهایی که اهورامزداد آفریده سخن به میان می‌آورد و ازاین‌رو، ایران را به عنوان نیکوترین سرزمینی می‌شناساند که آفریده اهورامزداست. در ادامه، کتاب از ایرانشهر (ایران) به عنوان سرزمینی یاد می‌کند که دریاچه مقدس هامون به سرزمین سیستان و رود هامون، سرزمین آتورپاتکان، آتشکده آذر فرنبغ  و چینود پل در آن قرار دارد. نویسنده بدین‌منظور به جایگاه این مکان‌ها در اسطوره‌ها و آموزه‌های دینی زرتشتی اشاره کرده است. در آخر گفته شده که امشاسپند سپندارمذ نگاهبان سرزمین ایران بوده، و از طرفی، ایران مهد دلیرانی همچون زریر، جمشید، کی‌خسرو، رستم و دیگران است و محل نگه‌داری نطفه موعودهای آخرالزمان زرتشتی به ‌شمار می‌رود<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص53</ref>.
    کتاب مزبور فاقد هرگونه فصل‌بندی خاصی است. روش مؤلف این‌گونه است که ابتدا پرسشی را مطرح می‌کند و سپس در ادامه، به توضیح آن می‌پردازد. روی‌هم‌رفته، به حدود چهل پرسش در این کتاب پاسخ داده شده که به‌طور کلی می‌توان آن‌ها را در ذیل مسائل اعتقادی و نظری، آداب عملی و اخلاقیات جای داد. بحث درباره شناسایی خداوند، پایه‌های دین زرتشتی، زایش و نژاد زرتشت، امشاسپندان، سپندمینو و انگره مینو و دیو و... از مهم‌ترین مطالب این کتاب به حساب می‌آیند<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص53-54</ref>.


    ==پانویس==
    ==پانویس==

    نسخهٔ ‏۲۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۶

    آئینه آیین مزدیسنی
    پرونده:NURآیینه آیین مزده‌یسنیJ1.jpg
    پدیدآورانشاهرخ، کیخسرو
    ناشرچاپ آفتاب
    مکان نشرایران – بی‌جا
    سال نشر1377
    چاپسوم
    زبانفارسی
    تعداد جلد1

    آیینه آیین مزده‌یسنی ، نوشته کیخسرو شاهرخ، خودآموزی جهت آشنایی با مبانی دینی زرتشتی، باورها و آداب و رسوم آن‌ها به حساب می‌آید که به‌وسیله فردی که خود، زرتشتی بوده نوشته شده و گویا برای آشنایی عموم زرتشتیان و کودکان با این دین بوده است.

    کتاب مزبور فاقد هرگونه فصل‌بندی خاصی است. روش مؤلف این‌گونه است که ابتدا پرسشی را مطرح می‌کند و سپس در ادامه، به توضیح آن می‌پردازد. روی‌هم‌رفته، به حدود چهل پرسش در این کتاب پاسخ داده شده که به‌طور کلی می‌توان آن‌ها را در ذیل مسائل اعتقادی و نظری، آداب عملی و اخلاقیات جای داد. بحث درباره شناسایی خداوند، پایه‌های دین زرتشتی، زایش و نژاد زرتشت، امشاسپندان، سپندمینو و انگره مینو و دیو و... از مهم‌ترین مطالب این کتاب به حساب می‌آیند[۱].

    پانویس

    1. شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص53-54

    منابع مقاله

    شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.

    وابسته‌ها