سلسلة تقریرات الأصول (بحث الإستصحاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR50930J1.jpg | عنوان = سلسلة تقریرات الأصول (بحث الإستصحاب) | عنوان‌های دیگر = بحوث علمیة استدلالیة حول الأصل الرابع من الأصول العملیة المقررة في الإجتهاد و الإستنباط قد استفدناها من دراسات استادنا الفقیه الأصولي سماحة...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''سلسلة تقريرات الأصول (بحث الاستصحاب)'''، نوشته ضیاءالدین نجفی (متولد 1325ش) است که در آن سلسله مباحث درس میرزا هاشم آملی را در موضوع استصحاب از اصول عملیه، در یک مقدمه و پنج مقصد به رشته تحریر درآورده است.
'''سلسلة تقريرات الأصول (بحث الاستصحاب)'''، نوشته [[نجفی، ضیاءالدین|ضیاءالدین نجفی]] (متولد 1325ش) است که در آن سلسله مباحث درس میرزا هاشم آملی را در موضوع استصحاب از اصول عملیه، در یک مقدمه و پنج مقصد به رشته تحریر درآورده است.


مقدمه، با عنوان «سخنی کوتاه پیرامون اجتهاد در فقه اسلامی» شامل پنج امر کلی است. در امر اول، جایگاه علم اصول فقه و نقش آن در اجتهاد آمده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص31 </ref>. در امر دوم، به تعریف علم فقه و نحوه دستیابی به آن و اسباب و علومی که برای این کار لازم است اشاره شده که علم اصول نیز در کنار علم لغت و رجال و تفسیر و حدیث و منطق و ادبیات عرب، یکی از علوم مورد نیاز برای تحصیل علم به احکام شرعی است<ref>ر.ک: همان، ص33-35</ref>. در امر سوم، به تاریخچه اجتهاد در عصر حضور معصومین اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص35-38</ref>. در امر چهارم، زعامت دینی فقها و عمل اجتهاد در عصر غیبت بررسی شده است<ref>ر.ک: همان، ص39-41</ref>.
مقدمه، با عنوان «سخنی کوتاه پیرامون اجتهاد در فقه اسلامی» شامل پنج امر کلی است. در امر اول، جایگاه علم اصول فقه و نقش آن در اجتهاد آمده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص31 </ref>. در امر دوم، به تعریف علم فقه و نحوه دستیابی به آن و اسباب و علومی که برای این کار لازم است اشاره شده که علم اصول نیز در کنار علم لغت و رجال و تفسیر و حدیث و منطق و ادبیات عرب، یکی از علوم مورد نیاز برای تحصیل علم به احکام شرعی است<ref>ر.ک: همان، ص33-35</ref>. در امر سوم، به تاریخچه اجتهاد در عصر حضور معصومین اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص35-38</ref>. در امر چهارم، زعامت دینی فقها و عمل اجتهاد در عصر غیبت بررسی شده است<ref>ر.ک: همان، ص39-41</ref>.