اشترنامه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '<references/>↵==منابع مقاله==↵' به '<references/> ==منابع مقاله== ') |
جز (جایگزینی متن - 'سید حمید رضا حسینی هاشمی' به 'سید حمیدرضا حسینی هاشمی') |
||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1401 توسط سید | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1401 توسط سید حمیدرضا حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1401 توسط فریدون سبحانی]] |
نسخهٔ ۲۶ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۹
اشترنامه | |
---|---|
پدیدآوران | عطار، محمد بن ابراهیم (نويسنده) محقق، مهدی (گردآورنده) |
ناشر | زوار |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | سده 13 |
چاپ | 1 |
موضوع | شعر فارسی - قرن 6ق. - منظومههای عرفانی - قرن 6ق. |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
اشترنامه، نوشته فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری(618-540ق) عارف، صوفی و شاعر بلندآوازۀ ایرانی، اثری عرفانی و در قالب مثنوی با تصحیح و تعلیقه مهدی محقق(متولد 1308ش) است.
نام اشترنامه یا شترنامه ازاینرو است که عطار این کتاب را وسیلۀ سلوک سالکان به کعبه حقیقی میداند، آنچنانکه اشتران حاجیان را به کعبه و مکه میرسانند.[۱] مقصود از شتر مرکب روحانی است که در بیابانهای معرفت سالک را عبور میدهد تا او را به کعبه دل برساند[۲].
سبک و روش اشترنامه مانند مصیبتنامه، اسرارنامه و منطق الطیر است؛ بدینگونه که با ستایش خداوند و آثار او، نعت پیامبر(ص) و خلفا آغاز گردیده سپس، مطلبهای عرفانی به همراه داستان سروده شده است.[۳]
محقق، اشترنامه را از روی نسخۀ عکسی ترکیه (کتابخانه مصطفی عاکف با 2000بیت) و نسخۀ پروفسور چودی (ساکن سویس با بیش از 12000 بیت) به روش التقاطی تهیه کرده است؛ بدینگونه که هر واژهای از این دو نسخه را که درست مینماید، در متن گذارده و واژه مبهم را در حاشیه درج کرده است.[۴]
در این اثر اعلام و مکانها آورده نشده است و فقط نام پیامبران بسیار دیده میشود، ازاینرو، فهرستی نیز برایشان تنظیم نشده است. تمثیلها، تشبیهها و ضرب المثلهای اشترنامه نسبت به کتابهای دیگر عطار همچون مصیبتنامه، منطق الطیر و اسرارنامه از استواری و فخامت برخوردار نیست.[۵]
این اثر از ویژگیهایی همچون بهکاربردن جمع الجمع (مانند: کتبها)، آوردن واژههای نادر (مانند: توانش) و کاربرد صنعت «تنسیق صفات» و «جناس» برخوردار است.[۶]
فهرست محتوا در آغاز و تعلیقات محقق در پایان کتاب آمده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- متن کتاب.