معارف خواجه کججانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی')
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۰: خط ۳۰:
''' معارف خواجه کُججانی''' نوشته‌ی شیخ [[حسن پلاسی شیرازی]] با ترجمه‌ی [[طارمی، نجم‌الدین|نجم‌الدین طارمی]] و مقدّمه و تصحیح و توضیح استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] کتابی است اندیشه‌های عارف بزرگ مکتب تبریز با نام [[خواجه محمّد بن صدّیق کُجَجانی]] را معرّفی کرده است. این خواجه از بزرگان مکتب عرفانی تبریز است که استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] پیش از این تئوری مکتب تبریز را تبیین و کتابی با همین نام منتشر نمود که در بخشی از آن کتاب این عارف بزرگ نیز مورد توجّه و معرّفی قرار گرفته بود. در این اثر نیز اندیشه‌ها  و افکار آن بزرگمرد عرفان اسلامی‌روایت شده و برای خواننده‌ی مشتاق عرفان ارائه گردیده است.
''' معارف خواجه کُججانی''' نوشته‌ی شیخ [[حسن پلاسی شیرازی]] با ترجمه‌ی [[طارمی، نجم‌الدین|نجم‌الدین طارمی]] و مقدّمه و تصحیح و توضیح استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] کتابی است اندیشه‌های عارف بزرگ مکتب تبریز با نام [[خواجه محمّد بن صدّیق کُجَجانی]] را معرّفی کرده است. این خواجه از بزرگان مکتب عرفانی تبریز است که استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] پیش از این تئوری مکتب تبریز را تبیین و کتابی با همین نام منتشر نمود که در بخشی از آن کتاب این عارف بزرگ نیز مورد توجّه و معرّفی قرار گرفته بود. در این اثر نیز اندیشه‌ها  و افکار آن بزرگمرد عرفان اسلامی‌روایت شده و برای خواننده‌ی مشتاق عرفان ارائه گردیده است.


در معرّفی این کتاب که معارف خوانده می‌شود و در برخی آثار نیز به آن تذکره اطلاق می‌شده  در ابتدای این اثر پیش از فهرست چنین آمده است: کتاب تذکره حضرت شیخ العارف المحقّ المحقّق، صاحب الرّموز و الحقائق، و مبیّن الرّسوم و الطّرائق، قدوة السّالکین و قبلة النّاسکین و مطاع أعاظم السّلاطین و متبوع اکارم الخواقین، سلطان العارفین و برهان المتّقین، الواصل الی جوار الله، المنجی الخواجه شمس الملّة و الحقّ و الحقیقة و الطّریقة و الدّین، محمّد بن صدّیق بن محمّد الکُجَجی، رحمةالله علیه و أحسن إلینا و إلیه. این عناوین معمولاً برای مشاهیر عرفان و مشایخ طریقت استفاده می‌شود ، اینجا نیز به تبع چنین الفاظی ثبت شده است که قهراً صاحب نام خود در زمان خود چنین اجازه‌ای را به هیچکس نداده است، و لذا این القاب عموماً بعد از وفات عارف و اغلب از سوی مریدان نوشته می‌شود .
در معرّفی این کتاب که معارف خوانده می‌شود و در برخی آثار نیز به آن تذکره اطلاق می‌شده  در ابتدای این اثر پیش از فهرست چنین آمده است: کتاب تذکره حضرت شیخ العارف المحقّ المحقّق، صاحب الرّموز و الحقائق، و مبیّن الرّسوم و الطّرائق، قدوة السّالکین و قبلة النّاسکین و مطاع أعاظم السّلاطین و متبوع اکارم الخواقین، سلطان العارفین و برهان المتّقین، الواصل الی جوار الله، المنجی الخواجه شمس الملّة و الحقّ و الحقیقة و الطّریقة و الدّین، محمّد بن صدّیق بن محمّد الکُجَجی، رحمةالله علیه و أحسن إلینا و إلیه. این عناوین معمولاً برای مشاهیر عرفان و مشایخ طریقت استفاده می‌شود، اینجا نیز به تبع چنین الفاظی ثبت شده است که قهراً صاحب نام خود در زمان خود چنین اجازه‌ای را به هیچکس نداده است، و لذا این القاب عموماً بعد از وفات عارف و اغلب از سوی مریدان نوشته می‌شود .