قرآن و تفسیر عصری: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
(تصحیح: لطفا عناوین را حذف مکنید!) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
'''قرآن و تفسیر عصری'''، نوشته قرآن‌پژوه معاصر [[ایازی، سید محمدعلی| سید محمدعلى ایازى]] (متولد مشهد 1333ش)، تفسیر معاصرانه قرآن را با توجه به نیازها و علوم زمانه می‌کاود و معانی و ویژگی‌های آن را می‌شناساند. | '''قرآن و تفسیر عصری'''، نوشته قرآن‌پژوه معاصر [[ایازی، سید محمدعلی| سید محمدعلى ایازى]] (متولد مشهد 1333ش)، تفسیر معاصرانه قرآن را با توجه به نیازها و علوم زمانه می‌کاود و معانی و ویژگی‌های آن را می‌شناساند. | ||
==ساختار و محتوا== | |||
این کتاب بدون تقسیم به بخش و فصل، از محورهای اصلی ذیل تشکیل شده است: | این کتاب بدون تقسیم به بخش و فصل، از محورهای اصلی ذیل تشکیل شده است: | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۸: | ||
## موافقت با تفسیر علمی<ref>ر.ک: همان، ص45</ref>. | ## موافقت با تفسیر علمی<ref>ر.ک: همان، ص45</ref>. | ||
## اقناع مخاطب در تفسیر<ref>ر.ک: همان، ص45-47</ref>. | ## اقناع مخاطب در تفسیر<ref>ر.ک: همان، ص45-47</ref>. | ||
# تفسیر عصرى در متون روایات. | # تفسیر عصرى در متون روایات. ایازی می‌نویسد: در مجموعه روایات اهل‌بیت(ع) به کلماتى برخورد مى‌کنیم که نشان مى‌دهد: مسئله عصرى بودن تفسیر، تلقى جدیدى نیست و عصریت و واقعیت پدیده ضرورى است که باید متناسب با تحولات علمى و ذهنى روز انجام گیرد. [[امام علی(ع)]] کلامى دارد درباره قرآن: «هذَا القُرآن إِنَّما هُوَ خَطٌ مَستُورٌ بَينَ الَّدفَتَين، لا ينْطِقُ بِلِسانٍ وَ لا بُدّ لَه مِنْ تَرْجُمانٍ وَ إِنَّما ينْطِقُ عَنْهُ الرِّجال»؛ این کلامى است که در میان جلد پنهان است، با زبان سخن نمى‌گوید، بلکه نیازمند ترجمان و تفسیر است و انسان‌هایى خاص مى‌توانند از آن سخن بگویند؛ بنابراین اگر قرآن چنین است، نیازمند ترجمان و تفسیر است<ref>ر.ک: همان، ص48-49</ref>. | ||
ایازی می‌نویسد: در مجموعه روایات اهل‌بیت(ع) به کلماتى برخورد مى‌کنیم که نشان مى‌دهد: مسئله عصرى بودن تفسیر، تلقى جدیدى نیست و عصریت و واقعیت پدیده ضرورى است که باید متناسب با تحولات علمى و ذهنى روز انجام گیرد. [[امام علی(ع)]] کلامى دارد درباره قرآن: «هذَا القُرآن إِنَّما هُوَ خَطٌ مَستُورٌ بَينَ الَّدفَتَين، لا ينْطِقُ بِلِسانٍ وَ لا بُدّ لَه مِنْ تَرْجُمانٍ وَ إِنَّما ينْطِقُ عَنْهُ الرِّجال»؛ این کلامى است که در میان جلد پنهان است، با زبان سخن نمى‌گوید، بلکه نیازمند ترجمان و تفسیر است و انسان‌هایى خاص مى‌توانند از آن سخن بگویند؛ بنابراین اگر قرآن چنین است، نیازمند ترجمان و تفسیر است<ref>ر.ک: همان، ص48-49</ref>. | |||
# تفسیر عصرى از زبان قرآن‌پژوهان<ref>ر.ک: همان، ص52</ref>. | # تفسیر عصرى از زبان قرآن‌پژوهان<ref>ر.ک: همان، ص52</ref>. | ||
# ضرورت گرایش به تفسیر عصرى و ابعاد آن<ref>ر.ک: همان، ص64</ref>. | # ضرورت گرایش به تفسیر عصرى و ابعاد آن<ref>ر.ک: همان، ص64</ref>. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۳۳
| قرآن و تفسیر عصری | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ایازی، محمدعلی (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | پژوهشی در نگرش عصری به قرآن، زمینه‌ها و نتایج آن |
| ناشر | دفتر نشر فرهنگ اسلامی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1378ش |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-430-354-7 |
| موضوع | تفسیر - فن - تفاسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف9ق4 91 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قرآن و تفسیر عصری، نوشته قرآن‌پژوه معاصر سید محمدعلى ایازى (متولد مشهد 1333ش)، تفسیر معاصرانه قرآن را با توجه به نیازها و علوم زمانه می‌کاود و معانی و ویژگی‌های آن را می‌شناساند.
ساختار و محتوا
این کتاب بدون تقسیم به بخش و فصل، از محورهای اصلی ذیل تشکیل شده است:
- معنای تفسیر عصری[۱].
- برداشت‌های گوناگون از تفسیر عصری[۲].
- تفسیر عصرى در متون روایات. ایازی می‌نویسد: در مجموعه روایات اهل‌بیت(ع) به کلماتى برخورد مى‌کنیم که نشان مى‌دهد: مسئله عصرى بودن تفسیر، تلقى جدیدى نیست و عصریت و واقعیت پدیده ضرورى است که باید متناسب با تحولات علمى و ذهنى روز انجام گیرد. امام علی(ع) کلامى دارد درباره قرآن: «هذَا القُرآن إِنَّما هُوَ خَطٌ مَستُورٌ بَينَ الَّدفَتَين، لا ينْطِقُ بِلِسانٍ وَ لا بُدّ لَه مِنْ تَرْجُمانٍ وَ إِنَّما ينْطِقُ عَنْهُ الرِّجال»؛ این کلامى است که در میان جلد پنهان است، با زبان سخن نمى‌گوید، بلکه نیازمند ترجمان و تفسیر است و انسان‌هایى خاص مى‌توانند از آن سخن بگویند؛ بنابراین اگر قرآن چنین است، نیازمند ترجمان و تفسیر است[۹].
- تفسیر عصرى از زبان قرآن‌پژوهان[۱۰].
- ضرورت گرایش به تفسیر عصرى و ابعاد آن[۱۱].
- پایه‌های دگرگونی در فهم[۱۲].
- تحولات مهمّ فکری در سیر تطور تفسیر[۱۳].
- عوامل گرایش به تفسیر عصری[۱۴].
- مخالفت با تفسیر عصری و پاسخ آن[۱۵].
- یادآوری‌ها در تفسیر عصری[۱۶].
- ویژگی‌های تفسیر عصری[۱۷].
نتیجه
سرانجام نویسنده بر این نکته تأکید دارد که همه منظور از تفسیر عصرى، تفسیر علمى نیست، بلکه یکى از ابعاد تفسیر عصرى، تفسیر علمى است و تفسیر علمى در این موضع تطبیق نظریات بر قرآن یا معتقد شدن به جامعیت علوم اولین و آخرین نیست؛ زیرا شأن قرآن بیش از هر چیز هدایت و رهبرى معنوى است[۲۶].
پانویس
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص26
- ↑ ر.ک: همان، ص37-47
- ↑ ر.ک: همان، ص37
- ↑ ر.ک: همان، ص39
- ↑ ر.ک: همان، ص42
- ↑ ر.ک: همان، ص43
- ↑ ر.ک: همان، ص45
- ↑ ر.ک: همان، ص45-47
- ↑ ر.ک: همان، ص48-49
- ↑ ر.ک: همان، ص52
- ↑ ر.ک: همان، ص64
- ↑ ر.ک: همان، ص73
- ↑ ر.ک: همان، ص93
- ↑ ر.ک: همان، ص110
- ↑ ر.ک: همان، ص161
- ↑ ر.ک: همان، ص175
- ↑ ر.ک: همان، ص181
- ↑ ر.ک: همان، ص182
- ↑ ر.ک: همان، ص185
- ↑ ر.ک: همان، ص186
- ↑ ر.ک: همان، ص188
- ↑ ر.ک: همان، ص189
- ↑ ر.ک: همان، ص190
- ↑ ر.ک: همان، ص191
- ↑ ر.ک: همان، ص194
- ↑ ر.ک: همان، ص198-199
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.