اشکوری، میرزا هاشم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    جز (جایگزینی متن - ']] ↵' به ' [[')
    خط ۹۹: خط ۹۹:
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده مهر 01]]  
    [[رده:مقالات بازبینی شده مهر 01]]
     
     
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]]
    [[رده:مقالات کامل مهرماه باقی زاده]]
    [[رده:مقالات کامل مهرماه باقی زاده]]

    نسخهٔ ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۱

    اشکوری، میرزا هاشم
    NUR10999.jpg
    نام پدرمحسن
    ولادت1250ق برابر با ۱۲۱۳ش
    محل تولدرحیم‌آباد اشکور گیلان
    رحلت1332ق برابر با 1292ش.
    مدفنآرامگاه ابن بابویه
    اطلاعات علمی
    اساتیدآقا محمدرضا قمشه‌ای
    آقا علی مدرس زنوزی
    میرزا ابوالحسن جلوه
    شاگردانسید محمدکاظم عصار
    میرزا احمد آشتیانی
    میرزا مهدی آشتیانی

    میرزا هاشم اشکوری (1250ـ 1332ق)، از اساتید فلسفه و عرفان، از شاگردان حکیم قمشه‌ای و...

    ولادت

    میرزا هاشم فرزند محسن فرزند محمدعلی در سال 1250ق برابر با ۱۲۱۳ش در روستای رحیم‌آباد اشکور چشم به جهان گشود[۱].

    تحصیلات

    وی تحصیل را در مدرسه علمیه تنکابن آغاز نمود، سپس به رشت رفت. آنگاه برای تحصیل چندی به شهر قزوین رفته و به تحصیل علوم اسلامی مشغول شد. او کتاب «قوانین» میرزا ابوالقاسم قمی را در حوزه‌ی درس آقا سید علی قزوینی که خود، صاحب کتاب حاشیه بر قوانین بود، تلمذ نمود. سپس برای تکمیل علوم متداول در روزگار تولیت میرزا ابوالفضل تهرانی به تهران آمد. در تهران از محضر درس بزرگانی چون «آقا محمدرضا قمشه‌ای»، «آقا علی مدرس زنوزی» و « میرزا ابوالحسن جلوه » بهره‌های فراوان برد.

    او بعد از آن، برای کاربردی کردن آموخته ها و دانسته‌ها به موطن خود بازگشت تا تهذیب و تزکیه نفس را پی گیرد، اما دانش‌ورانی که به مقامات فکری و معنوی او واقف بودند، از اینکه چنین متفکر و حکیم عارفی تهران را ترک کرده است، به‌شدت تأسف می‌خوردند و می‌گفتند: باید زمینه مراجعت وی را به حوزه این شهر فراهم کنند. در آن زمان حاج میرزا ابوالفضل تهرانی که از شاگردان میرزای شیرازی و میرزا حبیب‌الله رشتی بود، ضمن تشکیل مجالس درس و بحث در تهران، تولیت مدرسه‌ی سپهسالار جدید را نیز عهده دار بود. وی می‌کوشید کیفیت آموزش‌های مدرسه مزبور را ارتقا دهد؛ لذا از میرزا هاشم اشکوری خواست کرسی تدریس حکمت و عرفان را در این مکان بپذیرد[۲].

    شاگردان

    1. سید محمدکاظم عصار؛
    2. میرزا احمد آشتیانی؛
    3. میرزا مهدی آشتیانی؛
    4. میرزا محمدعلی شاه‌آبادی؛
    5. محمدحسین فاضل تونی؛

    و...[۳].

    وفات

    وی سرانجام در سال 1332ق برابر با 1292ش، چشم از جهان فروبست و در آرامگاه ابن بابویه به خاک سپرده شد[۴].

    آثار

    1. حاشیه بر کتاب «مصباح الأنس»؛
    2. تعلیقه بر رساله «النصوص» صدرالدین قونوی؛
    3. حواشی بر «تمهيد القواعد» ابن ترکه اصفهانی؛
    4. تصحیح و تعلیقات بر «مفتاح الغيب» قونوی؛
    5. تعلیقه بر «فصوص الحكم» ابن عربی؛
    6. تعلیقه بر کتاب مشاعر ملاصدرا؛
    7. تعلیقات بر اسفار ملاصدرا؛
    8. رساله‌ای در اثبات الواجب؛
    9. لطائف السبع؛

    و...[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: موسوی، سید محمد؛ رستمیانی، علی، ص50
    2. ر.ک: وبگاه عرفان و حکمت در پرتو قرآن و عترت
    3. ر.ک: وبگاه عرفان شیعی
    4. ر.ک: موسوی، سید محمد؛ رستمیانی، علی، ص51
    5. ر.ک: وبگاه عرفان و حکمت در پرتو قرآن و عترت

    منابع مقاله

    1. موسوی، سید محمد؛ رستمیانی، علی، «شرح حال حکیم میرزا هاشم اشکوری»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله حکمت رضوی، بهار و تابستان 1391- ‌شماره 26 و 27 (‎18 صفحه- ‌از 49 تا 66)
    2. وبگاه عرفان و حکمت در پرتو قرآن و عترت
    3. وبگاه عرفان شیعی.

    وابسته‌ها