مناقب الصوفية: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'قديمي' به 'قدیمی') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
عبّادى '''مناقب الصوفية''' و '''التصفية فى احوال المتصوفة''' را بدان‌جهت ساخته و پرداخته است كه از يكسو احوال و اقوال صوفيه را مستند به سنّت نبوى و مستخرج از نصّ كتاب الهى بنمايد، و از ديگر سو ناسره‌ها و طفيلي‌هاى طريقت را از سره‌ها و اصلي‌هاى آن ممتاز كند.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص21</ref> | عبّادى '''مناقب الصوفية''' و '''التصفية فى احوال المتصوفة''' را بدان‌جهت ساخته و پرداخته است كه از يكسو احوال و اقوال صوفيه را مستند به سنّت نبوى و مستخرج از نصّ كتاب الهى بنمايد، و از ديگر سو ناسره‌ها و طفيلي‌هاى طريقت را از سره‌ها و اصلي‌هاى آن ممتاز كند.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص21</ref> | ||
مقدمه | مقدمه مؤلف در دو باب تنظیم شده است: باب اول در تصوف و صوفی و باب دوم در فضل صوفی (از دیدگاه کتاب، سنت و عقل) و مطالب کتاب شامل دو رکن است: رکن اول در احوال و اعمال و رکن دوم در مناقب متصوفه و هر رکن دارای دو اصل و هر اصل دارای فصولی می‌باشد.<ref>ر.ک: همان، ص6-5</ref> | ||
در بخشی از کتاب می‌خوانیم: سمنون رحمة‌الله علیه گفت: تصوف آن است که هیچ چیز را ملک خود نکنی و خود ملک هیچ کس نشوی، از آنکه اگر چیزی ملک کنی تصرف کرده باشی و اگر ملک کسی شوی تکلف، و تکلف و تصرف، در تصوف محال است. کاری است ازلی تا به که دهند، جامه‌ای است بدین حدود تا در که پوشانند؟<ref>ر.ک: عابدی، کامیار،ص25</ref> | در بخشی از کتاب می‌خوانیم: سمنون رحمة‌الله علیه گفت: تصوف آن است که هیچ چیز را ملک خود نکنی و خود ملک هیچ کس نشوی، از آنکه اگر چیزی ملک کنی تصرف کرده باشی و اگر ملک کسی شوی تکلف، و تکلف و تصرف، در تصوف محال است. کاری است ازلی تا به که دهند، جامه‌ای است بدین حدود تا در که پوشانند؟<ref>ر.ک: عابدی، کامیار،ص25</ref> | ||
نسخهٔ ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۳۴
| مناقب الصوفية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عبادی، مظفر بن اردشیر (نویسنده) مایل هروی، نجیب (محقق) |
| ناشر | مولي |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1403م. = 1362ش. |
| چاپ | چاپ يکم |
| موضوع | آداب طريقت - متون قدیمی تا قرن 14
تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 نثر فارسی - قرن 6ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ع2م8 / 289/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مناقب الصوفیة عنوان اثری است یک جلدی به زبان فارسی از قطب الدين ابو المظفر منصور بن اردشير عبادي مرزوي (491-547ق) با عنوان عرفان و تصوف.
قطب‌الدین ابومظفر منصور عبادی، از صوفیانی است که در روزگار خود به شهرت فراوان رسیده است. معروفیت او بیشتر در وعظ و سخنرانی بوده».[۱] عبادی در مناقب الصوفیه از مقامات و احوال و آداب عرفانی و سرانجام از سماع یاد می‌کند. از این رساله شیرین و خواندنی دو طبع انجام گرفته است: یکی به کوشش «محمدتقی دانش‌پژوه» و «ایرج افشار» و دیگری(نسخه حاضر) به وسیله «نجیب مایل هروی».[۲]
عبّادى مناقب الصوفية و التصفية فى احوال المتصوفة را بدان‌جهت ساخته و پرداخته است كه از يكسو احوال و اقوال صوفيه را مستند به سنّت نبوى و مستخرج از نصّ كتاب الهى بنمايد، و از ديگر سو ناسره‌ها و طفيلي‌هاى طريقت را از سره‌ها و اصلي‌هاى آن ممتاز كند.[۳]
مقدمه مؤلف در دو باب تنظیم شده است: باب اول در تصوف و صوفی و باب دوم در فضل صوفی (از دیدگاه کتاب، سنت و عقل) و مطالب کتاب شامل دو رکن است: رکن اول در احوال و اعمال و رکن دوم در مناقب متصوفه و هر رکن دارای دو اصل و هر اصل دارای فصولی می‌باشد.[۴] در بخشی از کتاب می‌خوانیم: سمنون رحمة‌الله علیه گفت: تصوف آن است که هیچ چیز را ملک خود نکنی و خود ملک هیچ کس نشوی، از آنکه اگر چیزی ملک کنی تصرف کرده باشی و اگر ملک کسی شوی تکلف، و تکلف و تصرف، در تصوف محال است. کاری است ازلی تا به که دهند، جامه‌ای است بدین حدود تا در که پوشانند؟[۵]
پانویس
منابع مقاله
1- مقدمه و متن کتاب 2- عابدی، کامیار، مناقب الصوفیه (آشنایی با متون کهن) (از میراث پیشینیان)، ادبستان فرهنگ و هنر » بهمن 1371 - شماره 38 (3 صفحه - از 24 تا 26).