کلیدهای زرین: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR13133J1.jpg | عنوان = کلیدهای زرین | عنوانهای دیگر = در آمدی بر اصول تربیت | پدیدآورندگان | پدیدآوران = بهرامی، غلامرضا (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /ب94 ک8 17 LB | موضوع =آموزش و پرورش -...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''کلیدهای زرین'''، نوشته غلامرضا بهرامی (متولد 1344ش)، نویسنده در این اثر به بررسی اصول دوازدهگانه تعلیم و تربیت (آگاهی، تغییر ظاهر و تحول باطن، استعدادیابی و رعایت تفاوتهای فردی، برنامهریزی، اصلاح شرایط، مداومت در عمل، تعقل و اندیشه، مسئولیتپذیری و تذکّر، اعتدال و میانهروی، عزّت نفس و احساس شخصیت، حسابرسی و مراقبت از خود و محبّت) پرداخته است. | '''کلیدهای زرین'''، نوشته [[بهرامی، غلامرضا|غلامرضا بهرامی]] (متولد 1344ش)، نویسنده در این اثر به بررسی اصول دوازدهگانه تعلیم و تربیت (آگاهی، تغییر ظاهر و تحول باطن، استعدادیابی و رعایت تفاوتهای فردی، برنامهریزی، اصلاح شرایط، مداومت در عمل، تعقل و اندیشه، مسئولیتپذیری و تذکّر، اعتدال و میانهروی، عزّت نفس و احساس شخصیت، حسابرسی و مراقبت از خود و محبّت) پرداخته است. | ||
بهرامی نوشته است: مربى باید در انجام اعمال تربیتى، اصل استمرار و مداومت در عمل را به خاطر داشته باشد؛ زیرا او در پى آن است که شاکلهاى مطلوب و درعینحال پایدار در درون انسان ایجاد کند و یا شاکله نامطلوبِ ایجادشده در درون شخص را از بین ببرد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص39</ref>. | [[بهرامی، غلامرضا|بهرامی]] نوشته است: مربى باید در انجام اعمال تربیتى، اصل استمرار و مداومت در عمل را به خاطر داشته باشد؛ زیرا او در پى آن است که شاکلهاى مطلوب و درعینحال پایدار در درون انسان ایجاد کند و یا شاکله نامطلوبِ ایجادشده در درون شخص را از بین ببرد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص39</ref>. | ||
او میگوید: یکى از اصولى که در تربیت باید مورد توجه قرار گیرد، محبت است. تغییر و تحولى که در نتیجه پیروى از محبت در انسان به وجود مىآید، بسیار بنیادى است؛ زیرا در اینجا سخن از رابطه میان مُحبّ و محبوب است. خداوند در تربیت انسان، محبت را بهعنوان پیوندى محورى بهکار مىگیرد؛ '''فَسَوْفَ يأْتِي اللّٰهُ بِقَوْمٍ يحِبُّهُمْ وَ يحِبُّونَهُ''' (پس بهزودى خداوند گروهى را مىآورد که آنان را دوست مىدارد و آنان نیز او را دوست مىدارند) <ref>ر.ک: همان، ص67</ref>. | او میگوید: یکى از اصولى که در تربیت باید مورد توجه قرار گیرد، محبت است. تغییر و تحولى که در نتیجه پیروى از محبت در انسان به وجود مىآید، بسیار بنیادى است؛ زیرا در اینجا سخن از رابطه میان مُحبّ و محبوب است. خداوند در تربیت انسان، محبت را بهعنوان پیوندى محورى بهکار مىگیرد؛ '''فَسَوْفَ يأْتِي اللّٰهُ بِقَوْمٍ يحِبُّهُمْ وَ يحِبُّونَهُ''' (پس بهزودى خداوند گروهى را مىآورد که آنان را دوست مىدارد و آنان نیز او را دوست مىدارند) <ref>ر.ک: همان، ص67</ref>. | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
نگارنده، با بیان اینکه تعلیم و تربیت، علمى است که چگونگى پرورش انسان و شکوفایى استعدادهاى درونى را بیان مىکند، میافزاید: نوشتار حاضر، درآمدى بر اصول تعلیم و تربیت است و ضمن جداسازى اصول از روشها، بر بیان مهمترین قواعد و اصول تربیت تأکید میشود<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص7</ref>. | نگارنده، با بیان اینکه تعلیم و تربیت، علمى است که چگونگى پرورش انسان و شکوفایى استعدادهاى درونى را بیان مىکند، میافزاید: نوشتار حاضر، درآمدى بر اصول تعلیم و تربیت است و ضمن جداسازى اصول از روشها، بر بیان مهمترین قواعد و اصول تربیت تأکید میشود<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص7</ref>. | ||
غلامرضا بهرامی نوشته است: مادیون بهلحاظ اینکه اعتقادى به غیر ماده و مادیگرى ندارند، هدف تعلیم و تربیت را نیز بر این اساس تبیین مىکنند و زندگى همراه رفاه و رشد مادّى را هدف قرار مىدهند و کمال انسان را اینگونه تلقّى مىکنند، اما موحدان و آنان که خلقت انسان و جهان را هدفمند مىدانند و انسان را در جنبه مادىاش خلاصه نمىکنند، هدف از تعلیم و تربیت را فراتر از ماده مىشمارند و مىگویند: وظیفه تعلیم و تربیت آن است که تمام استعدادهاى درونى بشر را به کمال مطلوب برساند. این استعدادها تماماً مادى نیست، بلکه استعدادها و گرایشهاى فطرى بشر نیز باید در این مسیر پرورش یابد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص71-72</ref>. | [[بهرامی، غلامرضا|غلامرضا بهرامی]] نوشته است: مادیون بهلحاظ اینکه اعتقادى به غیر ماده و مادیگرى ندارند، هدف تعلیم و تربیت را نیز بر این اساس تبیین مىکنند و زندگى همراه رفاه و رشد مادّى را هدف قرار مىدهند و کمال انسان را اینگونه تلقّى مىکنند، اما موحدان و آنان که خلقت انسان و جهان را هدفمند مىدانند و انسان را در جنبه مادىاش خلاصه نمىکنند، هدف از تعلیم و تربیت را فراتر از ماده مىشمارند و مىگویند: وظیفه تعلیم و تربیت آن است که تمام استعدادهاى درونى بشر را به کمال مطلوب برساند. این استعدادها تماماً مادى نیست، بلکه استعدادها و گرایشهاى فطرى بشر نیز باید در این مسیر پرورش یابد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص71-72</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۵
کلیدهای زرین | |
---|---|
پدیدآوران | بهرامی، غلامرضا (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | در آمدی بر اصول تربیت |
ناشر | دليل ما |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1384ش |
چاپ | 1 |
شابک | 964-397-153-8 |
موضوع | آموزش و پرورش - فلسفه - مقالهها و خطابهها - آموزش و پرورش - هدفها و نقشها - مقالهها و خطابهها |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ب94 ک8 17 LB |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کلیدهای زرین، نوشته غلامرضا بهرامی (متولد 1344ش)، نویسنده در این اثر به بررسی اصول دوازدهگانه تعلیم و تربیت (آگاهی، تغییر ظاهر و تحول باطن، استعدادیابی و رعایت تفاوتهای فردی، برنامهریزی، اصلاح شرایط، مداومت در عمل، تعقل و اندیشه، مسئولیتپذیری و تذکّر، اعتدال و میانهروی، عزّت نفس و احساس شخصیت، حسابرسی و مراقبت از خود و محبّت) پرداخته است.
بهرامی نوشته است: مربى باید در انجام اعمال تربیتى، اصل استمرار و مداومت در عمل را به خاطر داشته باشد؛ زیرا او در پى آن است که شاکلهاى مطلوب و درعینحال پایدار در درون انسان ایجاد کند و یا شاکله نامطلوبِ ایجادشده در درون شخص را از بین ببرد[۱].
او میگوید: یکى از اصولى که در تربیت باید مورد توجه قرار گیرد، محبت است. تغییر و تحولى که در نتیجه پیروى از محبت در انسان به وجود مىآید، بسیار بنیادى است؛ زیرا در اینجا سخن از رابطه میان مُحبّ و محبوب است. خداوند در تربیت انسان، محبت را بهعنوان پیوندى محورى بهکار مىگیرد؛ فَسَوْفَ يأْتِي اللّٰهُ بِقَوْمٍ يحِبُّهُمْ وَ يحِبُّونَهُ (پس بهزودى خداوند گروهى را مىآورد که آنان را دوست مىدارد و آنان نیز او را دوست مىدارند) [۲].
نگارنده، با بیان اینکه تعلیم و تربیت، علمى است که چگونگى پرورش انسان و شکوفایى استعدادهاى درونى را بیان مىکند، میافزاید: نوشتار حاضر، درآمدى بر اصول تعلیم و تربیت است و ضمن جداسازى اصول از روشها، بر بیان مهمترین قواعد و اصول تربیت تأکید میشود[۳].
غلامرضا بهرامی نوشته است: مادیون بهلحاظ اینکه اعتقادى به غیر ماده و مادیگرى ندارند، هدف تعلیم و تربیت را نیز بر این اساس تبیین مىکنند و زندگى همراه رفاه و رشد مادّى را هدف قرار مىدهند و کمال انسان را اینگونه تلقّى مىکنند، اما موحدان و آنان که خلقت انسان و جهان را هدفمند مىدانند و انسان را در جنبه مادىاش خلاصه نمىکنند، هدف از تعلیم و تربیت را فراتر از ماده مىشمارند و مىگویند: وظیفه تعلیم و تربیت آن است که تمام استعدادهاى درونى بشر را به کمال مطلوب برساند. این استعدادها تماماً مادى نیست، بلکه استعدادها و گرایشهاى فطرى بشر نیز باید در این مسیر پرورش یابد[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه نویسنده و متن کتاب.