رساله در عرفان: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR38888J1.jpg | عنوان = رساله در عرفان | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = مجذوبعلی شاه، محمد جعفر بن صفر (نويسنده) قنبریان، علی (مصحح) دهقان بنادکی، محسن ( مصحح) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = /م3ر5 289/6...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    }}
    }}


    '''رساله در عرفان'''، تصحیح رساله‌ای است در سیر و سلوک و عرفان، اثر محمدجعفر کبودرآهنگی قره‌گوزلو، ملقب به مجذوب‌علی‌شاه همدانی (1175-‌1238ق) که با تصحیح علی قنبریان و محسن دهقان بنادکی منتشر شده است.
    '''رساله در عرفان'''، تصحیح رساله‌ای است در سیر و سلوک و عرفان، اثر [[مجذوبعلی شاه، محمد جعفر بن صفر|محمدجعفر کبودرآهنگی قره‌گوزلو]]، ملقب به [[مجذوبعلی شاه، محمد جعفر بن صفر|مجذوب‌علی‌شاه همدانی]] (1175-‌1238ق) که با تصحیح [[قنبریان، علی|علی قنبریان]] و [[دهقان بنادکی، محسن|محسن دهقان بنادکی]] منتشر شده است.


    رساله دارای دو بخش است: در بخش نخست، زندگی‌نامه مؤلف، نسخه‌شناسی و کیفیت تصحیح نسخه بیان شده و بخش دوم، به تصحیح متن رساله، اختصاص یافته است که در آن، برخی از مباحث مهم عرفان عملی، همچون راه و روش و طریق سیر و سلوک، انواع ذکر و اثرات آن و... بیان گردیده است. سعی مصحح آن بوده که به مقصود اصلی مؤلف دست یافته و آن را تقدیم خوانندگان کند؛ گرچه با توجه به اینکه تنها تک‌نسخه‌ای متعلق به کتابخانه مجلس شورای اسلامی از آن موجود است، این امر مشکل و متعسر بوده است<ref>ر.ک: قنبریان، علی؛ دهقان، محسن، ص387</ref>.
    رساله دارای دو بخش است: در بخش نخست، زندگی‌نامه مؤلف، نسخه‌شناسی و کیفیت تصحیح نسخه بیان شده و بخش دوم، به تصحیح متن رساله، اختصاص یافته است که در آن، برخی از مباحث مهم عرفان عملی، همچون راه و روش و طریق سیر و سلوک، انواع ذکر و اثرات آن و... بیان گردیده است. سعی مصحح آن بوده که به مقصود اصلی مؤلف دست یافته و آن را تقدیم خوانندگان کند؛ گرچه با توجه به اینکه تنها تک‌نسخه‌ای متعلق به کتابخانه مجلس شورای اسلامی از آن موجود است، این امر مشکل و متعسر بوده است<ref>ر.ک: قنبریان، علی؛ دهقان، محسن، ص387</ref>.


    تاریخ کتابت رساله حاضر، قرن 13 بوده و در نسخ موجود از آن، نام مؤلف و پدیدآور، ذکر نگردیده و فقط در آخرین فصل که در ارتباط با سلسله‌های صوفیه است، مؤلف با عبارت: «چون مقام مناسب بود، لهذا ذکر شجره خود را نقل نموده. این حقیر محمدجعفر الملقب به مجذوب‌علی از جمله مریدان حضرت حسین‌علی‌شاه اصفهانی...»، نام خود و سلسله درویشی خود را ذکر کرده است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص22-‌23</ref>.
    تاریخ کتابت رساله حاضر، قرن 13 بوده و در نسخ موجود از آن، نام مؤلف و پدیدآور، ذکر نگردیده و فقط در آخرین فصل که در ارتباط با سلسله‌های صوفیه است، مؤلف با عبارت: «چون مقام مناسب بود، لهذا ذکر شجره خود را نقل نموده. این حقیر محمدجعفر الملقب به [[مجذوبعلی شاه، محمد جعفر بن صفر|مجذوب‌علی]] از جمله مریدان حضرت حسین‌علی‌شاه اصفهانی...»، نام خود و سلسله درویشی خود را ذکر کرده است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص22-‌23</ref>.


    وی علاوه بر طریقت و حقیقت، حافظ شریعت نیز بوده است و در موارد بسیاری از رساله، از لزوم حفظ شریعت و پایبندی به آن، صحبت به میان آورده است<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>.
    وی علاوه بر طریقت و حقیقت، حافظ شریعت نیز بوده است و در موارد بسیاری از رساله، از لزوم حفظ شریعت و پایبندی به آن، صحبت به میان آورده است<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>.

    نسخهٔ ‏۷ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۰۳

    رساله در عرفان
    رساله در عرفان
    پدیدآورانمجذوبعلی شاه، محمد جعفر بن صفر (نويسنده)

    قنبریان، علی (مصحح)

    دهقان بنادکی، محسن ( مصحح)
    ناشرصبا
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1394ش
    چاپ1
    شابک978-964-6448-58-2
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /م3ر5 289/6 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    رساله در عرفان، تصحیح رساله‌ای است در سیر و سلوک و عرفان، اثر محمدجعفر کبودرآهنگی قره‌گوزلو، ملقب به مجذوب‌علی‌شاه همدانی (1175-‌1238ق) که با تصحیح علی قنبریان و محسن دهقان بنادکی منتشر شده است.

    رساله دارای دو بخش است: در بخش نخست، زندگی‌نامه مؤلف، نسخه‌شناسی و کیفیت تصحیح نسخه بیان شده و بخش دوم، به تصحیح متن رساله، اختصاص یافته است که در آن، برخی از مباحث مهم عرفان عملی، همچون راه و روش و طریق سیر و سلوک، انواع ذکر و اثرات آن و... بیان گردیده است. سعی مصحح آن بوده که به مقصود اصلی مؤلف دست یافته و آن را تقدیم خوانندگان کند؛ گرچه با توجه به اینکه تنها تک‌نسخه‌ای متعلق به کتابخانه مجلس شورای اسلامی از آن موجود است، این امر مشکل و متعسر بوده است[۱].

    تاریخ کتابت رساله حاضر، قرن 13 بوده و در نسخ موجود از آن، نام مؤلف و پدیدآور، ذکر نگردیده و فقط در آخرین فصل که در ارتباط با سلسله‌های صوفیه است، مؤلف با عبارت: «چون مقام مناسب بود، لهذا ذکر شجره خود را نقل نموده. این حقیر محمدجعفر الملقب به مجذوب‌علی از جمله مریدان حضرت حسین‌علی‌شاه اصفهانی...»، نام خود و سلسله درویشی خود را ذکر کرده است[۲].

    وی علاوه بر طریقت و حقیقت، حافظ شریعت نیز بوده است و در موارد بسیاری از رساله، از لزوم حفظ شریعت و پایبندی به آن، صحبت به میان آورده است[۳].

    هرکجا از متن کتاب، ناخوانا بوده و بعد از سعی و تلاش مصحح، مطلب حل نگردیده و روشن نشده، به‌جای مطلب ناخوانا، از کروشه [] استفاده شده است. در ترجمه آیات، از ترجمه «الميزان» استفاده شده و هرجا که اضافه کردن کلمه و یا عبارتی به متن اصلی، ضروری به نظر می‌رسیده، جهت حفظ امانت، در داخل گیومه قرار داده شده است و در متن مصحح، شیوه رسم‌الخط امروزین رعایت گردیده است[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: قنبریان، علی؛ دهقان، محسن، ص387
    2. ر.ک: مقدمه مصحح، ص22-‌23
    3. ر.ک: همان، ص7
    4. ر.ک: همان، ص23

    منابع مقاله

    1. مقدمه مصحح.
    2. قنبریان، علی؛ دهقان، محسن، «رساله در عرفان، مقاله»، پایگاه مجلات تخصصی نور، پیام بهارستان، پاییز و زمستان 1394، دوره دوم، سال هفتم، ‌شماره 26، به آدرس:

    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1445091/


    وابسته‌ها