آداب السلوک و التوصل إلی منازل الملوک: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[فتوح الغيب]] | |||
[[كتاب فتوح الغيب]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات آبان 01 گرنه زاده]] | [[رده:مقالات آبان 01 گرنه زاده]] | ||
نسخهٔ ۳۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۸
| ایجاد آداب السلوک و التوصل إلی منازل الملوک | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | گیلانی، عبدالقادر (نویسنده)
عزقول، محمد غسان نصوح (محقق) زعيم، محمد زکريا (مقدمه نویس) |
| ناشر | دار السنابل |
| مکان نشر | سوريه - دمشق |
| سال نشر | 1416ق. = 1995م. |
| چاپ | چاپ يکم |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
آداب السلوک و التوصل الی منازل الملوک نوشته ابو محمد عبد القادر گیلانی( 470-561ق) عارف و شاعر ايرانى است. پیرامون اصول تصوف و سلوک آرمانی با تکیه بر قرآن، سنت پیامبر(ص) وآثار صحابه و تابعان است و توسط محمد غسان نصوح عزقول تحقیق شده است.
نوشتار حاضر از مهم‌ترین آثار نویسنده است و در آن مطالبی اساسی و ارزشمند برای طالبان وصول به حق گردآوری شده است. [۱]
کتاب با مطالبی پیرامون آنچه بر هر مؤمن و مسلمان واجب است آغاز شده سپس به ابتلاء و برحذر داشتن از دنیا و تشویق به رویگردانی از آن، دوری از خلق و تقرب و نزدیکی به خداوند تعالی پرداخته شده است. نویسنده سپس به تبیین حقیقت نفس انسان و احوال آن، ثمرات مجاهدت و ویژگی‌های اهل مجاهدت، پرداخته و در ادامه سخن را به احوال و مقامات همچون توکل، صبر، حسن خلق، شکر، صدق، رضا و تسلیم، زهد، فقر و.....اختصاص داده است. سپس سخن خود را در ولایت و مفهوم آن، تصوف و اصل آن توسعه داده و در پایان مطالب کتاب را با ذکر برخی پند و اندرزها و حکمت‌های ارزشمند خاتمه داده است. [۲]
با نگاه عمیق به مطالب کتاب خواننده درمی‌یابد که نویسنده به طور مداوم به یک قاعده اساسی اصرار وزیده است و آن تکیه بر شرع در رسیدن به مقصود است. از نگاه وی احکام شرع و باور‌های سلف اساس تصوف است. ضمن اینکه می‌توان فهمید که نویسنده خواستار ورود به مسائل دقیق معرفتی و ولایتی نبوده تا زمانی که سخن او برای مریدان و مبتدیان این راه است. [۳]
این کتاب پیش از این با نام «فتوح الغیب» با تحقیق عبدالعلیم محمد درویش منتشر شده است. این نام از مقدمه کتاب گرفته شده است و البته نام حقیقی‌اش همان آداب السلوک است و در منابع نیز همین نام را متذکر شده‌اند.[۴] محقق اثر در مقدمه کتاب نسخ متعدد خطی و چاپی اثر را معرفی کرده است. قریب به پانزده صفحه از کتاب را نیز به ذکر شرح‌حال شیخ اختصاص داده است.[۵]
وی در برخی از موارد عباراتی را به جهت آسان سازی فهم مطالب به صورتی مشخص به متن افزوده است. آیات قرآن را استخراج کرده و مشخصات آن‌ها را ذکر کرده است همچنین احادیث نبوی را جز اندکی استخراج نموده و از جهت سند شناسی به آن پرداخته است. برخی مطالب مبهم متن را با شرح و توضیح روشن نموده و مطالب کتاب را با عناوین مناسب باب بندی نموده است. [۶]
فهرست کتاب پایان آن درج شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن.