الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    [[پرونده:NUR00011.jpg|بی‌قاب|چپ|گلپایگانی، سید محمدرضا|آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی|175px]]
    [[پرونده:NUR00087J1.jpg|بی‌قاب|چپ|تنبيه الأمة و تنزيه الملة|175px]]


    '''سید محمدرضا گلپایگانی''' (1278-۱۳۷۲ش) از مراجع تقلید معاصر که پس از درگذشت [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردی]]، به مرجعیت رسید. وی از زمره مخالفین رژیم پهلوی و از همراهان [[امام خمینی]] بود که پس از تبعید امام به عراق، بیانیه‌ها، اعلامیه‌ها، تلگراف‌ها و سخنرانی‌هایی در حمایت از [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] و انقلاب اسلامی ایراد نمود.
    '''تنبیه الأمة و تنزیه الملة''' تألیف [[نایینی، محمدحسین|آیت‌الله میرزا محمدحسین غروى نائینى]] (متوفی 1355ق) مشهورترین رساله درباره مبانی فکری و ابعاد گوناگون حکومت مشروطه، بر اساس نگرش شیعی، و به زبان فارسی است. هدف اصلی کتاب، نفی استبداد و اقامه دلیل بر درستی حکومت مشروطه، بر اساس مکتب تشیع و پاسخ به اشکالات و شبهات مخالفان مشروطه است.  


    حضرت آیت‌الله گلپایگانى در مدت زعامت خود کارهاى ارزشمند فراوانى را انجام داده است. از جمله آثار و خدمات اجتماعى ایشان مى‌توان به این موارد اشاره کرد:
    پس از اعلان مشروطیت در ایران، مؤلف را بزرگترین حامیان مشروطه شمرده‌اند که با تألیف این کتاب مشهور و ارزندۀ «تنبیه الأمّة و تنزیه الملّة»، که مورد تأیید رهبران مشروطه [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمد کاظم خراسانى]] و [[ملاّ عبداللّه مازندرانى]] قرار گرفت، سهم وافرى در این نهضت ایفا کرد.


    # تأسیس بیمارستان گلپایگانى؛
    تألیف این اثر در شرائط دشوار آن روز از یک سو در میان مسلمانان پشتوانه‌اى نظرى براى مشروطه بشمار مى‌آمد،
    # تأسیس مدارس علمى تحت برنامه؛
    # تأسیس دار القرآن؛
    # انتشار مجله رسالة القرآن؛
    # برنامه معجم فقهى؛ و...


    این خورشید فقاهت سرانجام پس از 32 سال مرجعیت و نزدیک به 70 سال تدریس در حوزه علمیه و بعد از 98 سال زندگى پربار و بابرکت در عصر پنج‌شنبه 24 جمادى‌الثانى 1414ق، برابر با 18 آذرماه 1372ش، در بیمارستان شهید رجایى تهران دعوت حق را لبیک گفته و چهره در نقاب خاک کشید و جهانى را به سوگ خود نشانید.<span class="mp-more">
    سرنوشت ناگوار مشروطه در ایران که به حاکمیت استبداد سیاه خاندان پهلوى منتهى شد، و حوزه و روحانیت و رهبران مشروطه را مأیوس ساخت، از ارزش و اهمیت این اثر نمى‌کاهد، هر چند نائینى از اینکه کتابش پشتوانۀ چنان مشروطه‌اى باشد و مورد سوء استفادۀ قدرت طلبان و فرصت طلبان مدّعى مشروطه خواهى قرار گیرد، ابا داشت و ناراحتى خود را از انتشار کتابش در آن شرائط مخفى نمى‌کرد.
    [[گلپایگانی، سید محمدرضا|'''ادامه ...''']]
     
    کتاب حاضر مهمترین اثر [[نایینی، محمدحسین|میرزاى نائینى]] که شهرت اجتماعى-سیاسى او مرهون آن است، به شمار مى رود.<span class="mp-more">
    [[تنبيه الأمة و تنزيه الملة|'''ادامه ...''']]
    </span>
    </span>

    نسخهٔ ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۵

    تنبيه الأمة و تنزيه الملة

    تنبیه الأمة و تنزیه الملة تألیف آیت‌الله میرزا محمدحسین غروى نائینى (متوفی 1355ق) مشهورترین رساله درباره مبانی فکری و ابعاد گوناگون حکومت مشروطه، بر اساس نگرش شیعی، و به زبان فارسی است. هدف اصلی کتاب، نفی استبداد و اقامه دلیل بر درستی حکومت مشروطه، بر اساس مکتب تشیع و پاسخ به اشکالات و شبهات مخالفان مشروطه است.

    پس از اعلان مشروطیت در ایران، مؤلف را بزرگترین حامیان مشروطه شمرده‌اند که با تألیف این کتاب مشهور و ارزندۀ «تنبیه الأمّة و تنزیه الملّة»، که مورد تأیید رهبران مشروطه آخوند ملا محمد کاظم خراسانى و ملاّ عبداللّه مازندرانى قرار گرفت، سهم وافرى در این نهضت ایفا کرد.

    تألیف این اثر در شرائط دشوار آن روز از یک سو در میان مسلمانان پشتوانه‌اى نظرى براى مشروطه بشمار مى‌آمد،

    سرنوشت ناگوار مشروطه در ایران که به حاکمیت استبداد سیاه خاندان پهلوى منتهى شد، و حوزه و روحانیت و رهبران مشروطه را مأیوس ساخت، از ارزش و اهمیت این اثر نمى‌کاهد، هر چند نائینى از اینکه کتابش پشتوانۀ چنان مشروطه‌اى باشد و مورد سوء استفادۀ قدرت طلبان و فرصت طلبان مدّعى مشروطه خواهى قرار گیرد، ابا داشت و ناراحتى خود را از انتشار کتابش در آن شرائط مخفى نمى‌کرد.

    کتاب حاضر مهمترین اثر میرزاى نائینى که شهرت اجتماعى-سیاسى او مرهون آن است، به شمار مى رود. ادامه ...