أبوالحسن الشاذلي: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| تصویر =NUR76423J1.jpg | | تصویر =NUR76423J1.jpg | ||
| عنوان = أبو الحسن الشاذلي | | عنوان = أبو الحسن الشاذلي | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = حياته، تصوفه، تلاميذه و أوراده | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
''' ابوالحسن شاذلی،حیاته، تصوفه، تلامذه و اوراده ''' نوشته مامون غریب نویسنده معاصر است. همان طور که از نام کتاب هم معلوم است، موضوع کتاب، شرح احوال زندگانی و معرفی طریقت و شاگردان و دستورالعمل های علی بن عبد الله بن عبد الجبار معروف به ابو الحسن شاذلی مغربی(593-655 ه.ق) ، بنیان گذار طریقت شاذلیه است که به خاطر سکونت در منطقه شاذله تونس به شاذلی معروف شده است. <ref> ر.ک: 1989م، زرکلی، خیر الدین، ج 4، ص 305 </ref> | ''' ابوالحسن شاذلی،حیاته، تصوفه، تلامذه و اوراده ''' نوشته مامون غریب نویسنده معاصر است. همان طور که از نام کتاب هم معلوم است، موضوع کتاب، شرح احوال زندگانی و معرفی طریقت و شاگردان و دستورالعمل های علی بن عبد الله بن عبد الجبار معروف به ابو الحسن شاذلی مغربی(593-655 ه.ق) ، بنیان گذار طریقت شاذلیه است که به خاطر سکونت در منطقه شاذله تونس به شاذلی معروف شده است. <ref> ر.ک: 1989م، زرکلی، خیر الدین، ج 4، ص 305 </ref> | ||
مولف به خاطر علاقه اش به تصوف و اعلام صوفیه که ناشی از | مولف به خاطر علاقه اش به تصوف و اعلام صوفیه که ناشی از سیره آن ها در نگاهشان به دنیا به عنوان پلی برای رسیدن به آخرت جاودان و کثرت عبادات و رعایت حرام و حلال الهی، است به ویژه علاقه وی به ابوالحسن شاذلی، این کتاب را تالیف کرده است <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص8 </ref> | ||
وی با ذکر تاریخچه ای از تصوف اسلامی، قرون شش و هفت را به خاطر ظهور کسانی چون غزالی، قرون درخشش | وی با ذکر تاریخچه ای از تصوف اسلامی، قرون شش و هفت را به خاطر ظهور کسانی چون غزالی، قرون درخشش تصوف اسلامی بیان می کند. که شاذلی هم متعلق به همین دوران است. <ref>ر.ک: متن کتاب ص 13 و 14</ref>. | ||
سپس به مراحل رشد و حیات علمی و مسافرت های وی برای کسب علم می پردازد <ref>ر.ک: همان ص 13 -31 | سپس به مراحل رشد و حیات علمی و مسافرت های وی برای کسب علم می پردازد <ref>ر.ک: همان ص 13 -31 </ref>. | ||
در ادامه تصوف را معرفی کرده و به ویژه سیره عملی شاذلی رادر این باره بیان می کند. <ref>ر.ک: همان ص 32-60</ref> | در ادامه تصوف را معرفی کرده و به ویژه سیره عملی شاذلی رادر این باره بیان می کند. <ref>ر.ک: همان ص 32-60</ref> | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۹
| أبو الحسن الشاذلي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | غریب، مامون (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | حياته، تصوفه، تلاميذه و أوراده |
| ناشر | آناهیتا |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 2000م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 977-215-487-0 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ابوالحسن شاذلی،حیاته، تصوفه، تلامذه و اوراده نوشته مامون غریب نویسنده معاصر است. همان طور که از نام کتاب هم معلوم است، موضوع کتاب، شرح احوال زندگانی و معرفی طریقت و شاگردان و دستورالعمل های علی بن عبد الله بن عبد الجبار معروف به ابو الحسن شاذلی مغربی(593-655 ه.ق) ، بنیان گذار طریقت شاذلیه است که به خاطر سکونت در منطقه شاذله تونس به شاذلی معروف شده است. [۱]
مولف به خاطر علاقه اش به تصوف و اعلام صوفیه که ناشی از سیره آن ها در نگاهشان به دنیا به عنوان پلی برای رسیدن به آخرت جاودان و کثرت عبادات و رعایت حرام و حلال الهی، است به ویژه علاقه وی به ابوالحسن شاذلی، این کتاب را تالیف کرده است [۲]
وی با ذکر تاریخچه ای از تصوف اسلامی، قرون شش و هفت را به خاطر ظهور کسانی چون غزالی، قرون درخشش تصوف اسلامی بیان می کند. که شاذلی هم متعلق به همین دوران است. [۳].
سپس به مراحل رشد و حیات علمی و مسافرت های وی برای کسب علم می پردازد [۴].
در ادامه تصوف را معرفی کرده و به ویژه سیره عملی شاذلی رادر این باره بیان می کند. [۵]
معرفی طریقت شاذلیه و آموزه ها و تعالیم آن، بخش بعدی این کتاب است که تعالیم آن را برخواسته از کتاب و سنت دانسته که ادای فرائض و تخلق به اخلاق کریمه و استمداد از ذکر در آن، جایگاه ویژه ای دارد. [۶]
بخش بعدی کتاب به بیان معجزات و کرامات شاذلی، اختصاص دارد که ابتدا به توضیح معجزه و کرامت پرداخته و سپس برخی از کرامات شاذلی را بیان می کند. [۷]
در ادامه به معرفی شاگردان شاذلی وبیان برخی از اذکار و اوراد صادر شده از سوی شاذلی نیز اشاره شده است [۸]
پانویس
منابع مقاله
- متن کتاب
- زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج 4، ص 305، بیروت، دار العلم للملایین، چاپ هشتم، 1989م