فطرت: تفاوت میان نسخهها
(پایان. الحمد لله رب العالمین) |
جز (added Category:مقالات بازبینی نشده1 using HotCat) |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:آثار مرتضی مطهری]] | [[رده:آثار مرتضی مطهری]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] |
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۲۶
فطرت | |
---|---|
پدیدآوران | مطهری، مرتضی (نويسنده) |
ناشر | صدرا |
مکان نشر | ایران - تهران |
چاپ | 1 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فطرت، مجموعه 10 سخنرانی از فقیه و اسلامشناس معاصر، مرتضی مطهری (فریمان 1298-1358ش. قم)، مطرحشده در جمع معلمان و دبیران مدرسه نیکان تهران در سالهای 1355 و 1356ش. که معانی و ویژگیهای سرشت پاک و الهی انسان را با استفاده از آیات و روایات تحلیل و تبیین میکند. هرچند قرار بود که سخنرانیهای مذکور ادامه یابد ولی به خاطر کثرت فعالیتهای مبارزاتی و اجتماعی استاد مطهری در سال 1356ش. متوقف شد.[۱].
مباحث
موضوعات اصلی این سخنرانیها به ترتیب عبارت است از:
معناى فطرت، فطريّات انسان، گرايشهاى مقدّس، عشق و پرستش؛ توجيه گرايشهاى انسانى، عشق روحانى ماركسيسم و ثبات ارزشهاى انسانى، تكامل اصالتهاى انسانى، مبنا و منشأ مذهب، عشق و عبادت، فطرى بودن دين، بررسى و نقد نظريّه دوركهيم و نظر قرآن درباره منشأ دين.[۲].
نمونه
مطهری میگوید:
میدانيد در قديم گنج را در زير زمين دفن میكردند، نه براى اين كه مثلًا فاسد نشود، بلكه براى اين كه كسى از آن اطّلاع پيدا نكند. قهراً رويش را خاك میپاشيدند كه كسى نمیفهميد اينجا گنج است، شخص از روى آن رد میشد و نمیدانست كه زير پاى او گنجى وجود دارد. پيغمبران آمدند مردم را آگاه كنند كه در عمق روح شما، در اعماق عقلهاى شما و در اعماق ضمير باطن شما گنجها وجود دارد، خودتان غافليد؛ آمدند روى گنجها را عقب بزنند تا بشر متوجّه بشود كه عجب! اينهمه گنج در ما وجود داشته و ما بیخبر بوديم؟!
سالها دل طلب جام جم از ما میكرد | آنچه خود داشت ز بيگانه تمنّا میكرد | |
بیدلى در همه احوال خدا با او بود | او نمیديدش و از دور خدايا میكرد |
ازاينجهت است كه در قرآن، ما به دو گونه آيات بر میخوريم: آيات آفاقى و آيات انفسى. آيات آفاقى يعنى آنچه بيرون از ضمير انسان است: خلقت انسانهاى ديگر، آسمان، زمين، ستارگان، كوه، دريا، گياه، حيوان و ...؛ ولى آيات انفسى يعنى آنچه در ضمير خود انسان وجود دارد؛ و قرآن براى آيات انفسى اهمّيّت بيشترى از آيات آفاقى قائل است، و اين اصطلاح «آفاق و انفس» هم از خود قرآن گرفته شده است.[۳]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه ناشر و متن کتاب.