شرح أسماء الله الحسنی (زروق): تفاوت میان نسخه‌ها

'''شرح أسماء الله الحسنی (زروق)،''' نوشته محدّث مالکی و صوفی مغربی قرن نهم هجری قمری؛ [[زروق، احمد بن احمد| احمد بن احمد برنسی فاسی مشهور به زَرُّوق]] (846 - 899ق.) در موضوع خداشناسی روایی عرفانی که به ضمیمه کتاب دیگرش در همین موضوع به نام [[ شرح منظومة الدمیاطي لخواصّ أسماء الله ]] منتشر شده است.

[[زروق، احمد بن احمد| احمد بن احمد زَرُّوق]] روایت "انّ لله تسعة و تسعون اسماً مَن أحصاها دخل الجنّةَ." را صحیح دانسته ولی تفسیر 99 اسم داشتن را به معنای انحصار اسماء و صفات الهی در آن عدد انکار کرده و تفسیر صحیح را عبارت از حصر پاداش بهشت برای دانستن آن تعداد از اسماء الله الحسنی دانسته است. <ref> رک: مقدمه نویسنده ص 18.</ref> او مطالبش را هماهنگ با روایت 99 اسم، با اسم جلاله الله آغاز کرده <ref> رک: متن کتاب، ص 25.</ref>و با اسم صبور پایان داده است. <ref> رک: متن کتاب، ص 168.</ref>

[[زروق، احمد بن احمد| زَرُّوق]] پایان نگارش کتاب شرح أسماء الله الحسنی را در سال 1277هجری قمری ثبت کرده است. <ref> رک: متن کتاب، ص 174.</ref> نویسنده در خاتمه افزوده که بیشتر مطالب مربوط به آثار اسماء و صفات الهی را از دو کتاب؛ [[کیمیاء السعادة]] نوشته [[ابن عربی، محمد بن علی| ابن عربی]] و کتابی به همین نام از ابوالعباس بونی استفاده کرده است. <ref> رک: متن کتاب، ص 171.</ref>

زَرُّوق همسو با گرایش عرفانیش آموزش را ناقص شمرده و فتح و إلهام را برتر از آن دانسته <ref> ... لأنّ التعلیم ناقص بخلاف الفتح و الإلهام ... رک: متن کتاب، ص 171. </ref> و تأکید کرده که این اثر نه برای صرف دانایی بلکه برای سیر و سلوک الی الله فراهم شده است. <ref> ... هذا طریق السیر إلی الله تعالی ...رک: متن کتاب، ص 172. </ref>

کتاب ضمیمه که در متن نسخه حاضر به اسم [[خواصّ نظم الشیخ نورالدین الدمیاطي شرح الإمام احمد بن احمد بن محمد بن عیسی البرنسي الفاسي المعروف بزروق]] نامیده شده<ref> رک: متن کتاب، ص 175.</ref>، شرحی در مورد خصوصیات و آثار اسماء و صفات الهی مطرح شده در منظومه عرفانی نورالدین دمیاطی برای بهره‌مندی عملی در دعا و اصلاح و حلّ مشکلات است. <ref> رک: متن کتاب، ص 171.</ref>

==پانویس ==

# مقدمه کتاب

# متن کتاب

[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]