مذهبگرايی و مذهبگريزی جوانان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''مذهبگرايی و مذهبگريزی جوانان'''، نوشته محمود اکبری( | '''مذهبگرايی و مذهبگريزی جوانان'''، نوشته محمود اکبری(1334ش) است که موضوع آن مذهب و نقش آن در شکلگیری باورها و تربیت نسل جوان است. | ||
نویسنده | نویسنده بر این باور است که مذهبگرایی یکی از نیازهای فطری و طبیعی انسان است که از آغاز تا پایان زندگی همراه اوست و چنانچه، این گرایشهای مذهبی در مسیر فطرت هدایت شود، میتواند بهترین پناه آدمی و عامل رشد و صیانت او در برابر ناامیدیها، کژیها و آلودگیها باشد. <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 11</ref> | ||
وی | وی تربیت کودکان و نوجوانان را متأثر از نهادهای گوناگونی همچون خانواده، مدرسه، محیط اجتماعی، مسجدها، رسانههای ارتباط جمعی، نظام سیاسی و... میداند. او این عاملها را به سه دسته تقسیم می کند؛ درونی (فطرت الهی، اراده و داشته های ارثی)، بیرونی (محیط انسانی و محیط طبیعی) و عوامل فوق طبیعی.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 41</ref> | ||
وی علتهای گریز جوانان را از مذهب در ناآگاهی و مسئولیتناپذیری آنان جستجو میکند. همچنین، نااهلی برخی از داعیهداران تربیت را به همراه راهزنان این طریق، در شمار این علتها قرار میدهد. سرگشتگی جوانان در برخورد با مکتبهای فکری و اخلاقی و الگوهای دروغینی که از سوی آنها ارائه میشود | وی به فایدههای دین در رشد معنوی اشاره کرده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 16</ref>و زمینههای آن را در شاکله مذهبی خانواده و همسر و نیز گرایشهای محبتآمیز به پیشوایان دینی به همراه مداومت بر خواندن و مأنوسشدن با متون دینی و دعا پیگیری میکند.<ref>ر.ک: همان، ص 42و46و66</ref> | ||
اکبری علتهای گریز جوانان را از مذهب در ناآگاهی و مسئولیتناپذیری آنان جستجو میکند. همچنین، نااهلی برخی از داعیهداران تربیت را به همراه راهزنان این طریق، در شمار این علتها قرار میدهد. سرگشتگی جوانان در برخورد با مکتبهای فکری و اخلاقی و الگوهای دروغینی که از سوی آنها ارائه میشود (بویژه در عصر انفجار رسانهای) کار را برای اصلاح تربیت دینی آنان دشوار کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص 129-101</ref> | |||
فهرست محتوا در آغاز و کتابنامه در پایان کتاب آمده است. | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
خط ۳۷: | خط ۴۱: | ||
# مقدمه کتاب | # مقدمه کتاب | ||
# متن کتاب. | # متن کتاب. | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | ||
[[رده:فاقد تصویر روی جلد1]] | [[رده:فاقد تصویر روی جلد1]] |
نسخهٔ ۲۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۴۸
مذهبگرايی و مذهبگريزی جوانان | |
---|---|
پدیدآوران | اکبری، محمود (نويسنده) |
ناشر | فتیان |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1390ش |
چاپ | 2 |
شابک | 978-600-90962-2-0 |
موضوع | اسلام و خانواده - تربیت خانوادگی (اسلام) - تربیت خانوادگی (اسلام) - احادیث - جوانان و اسلام |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | الف7م4 230/165 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مذهبگرايی و مذهبگريزی جوانان، نوشته محمود اکبری(1334ش) است که موضوع آن مذهب و نقش آن در شکلگیری باورها و تربیت نسل جوان است.
نویسنده بر این باور است که مذهبگرایی یکی از نیازهای فطری و طبیعی انسان است که از آغاز تا پایان زندگی همراه اوست و چنانچه، این گرایشهای مذهبی در مسیر فطرت هدایت شود، میتواند بهترین پناه آدمی و عامل رشد و صیانت او در برابر ناامیدیها، کژیها و آلودگیها باشد. [۱]
وی تربیت کودکان و نوجوانان را متأثر از نهادهای گوناگونی همچون خانواده، مدرسه، محیط اجتماعی، مسجدها، رسانههای ارتباط جمعی، نظام سیاسی و... میداند. او این عاملها را به سه دسته تقسیم می کند؛ درونی (فطرت الهی، اراده و داشته های ارثی)، بیرونی (محیط انسانی و محیط طبیعی) و عوامل فوق طبیعی.[۲]
وی به فایدههای دین در رشد معنوی اشاره کرده[۳]و زمینههای آن را در شاکله مذهبی خانواده و همسر و نیز گرایشهای محبتآمیز به پیشوایان دینی به همراه مداومت بر خواندن و مأنوسشدن با متون دینی و دعا پیگیری میکند.[۴]
اکبری علتهای گریز جوانان را از مذهب در ناآگاهی و مسئولیتناپذیری آنان جستجو میکند. همچنین، نااهلی برخی از داعیهداران تربیت را به همراه راهزنان این طریق، در شمار این علتها قرار میدهد. سرگشتگی جوانان در برخورد با مکتبهای فکری و اخلاقی و الگوهای دروغینی که از سوی آنها ارائه میشود (بویژه در عصر انفجار رسانهای) کار را برای اصلاح تربیت دینی آنان دشوار کرده است.[۵]
فهرست محتوا در آغاز و کتابنامه در پایان کتاب آمده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- متن کتاب.