رساله‌های سید نورالدین شاه نعمت‌الله ولی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR12888J1.jpg | عنوان = رساله‌های سید نورالدین شاه نعمت...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۰: خط ۳۰:
       
       


    '''رساله‌های شاه نعمت الله ولی''' نوشته نور الدین شاه نعمت الله ولی(731-834ق) از عرفای معروف قرن هشتم و نهم هجری قمری و سر سلسله‌ی فرقه صوفیه نعمت اللهیه است. <ref> مقدمه، ص 3 و 8</ref> این اثر در موضوع تصوف و عرفان است و توسط جواد نوربخش تحقیق و تصحیح شده است.
    '''رساله‌های شاه نعمت‌الله ولی''' نوشته نورالدین شاه نعمت‌الله ولی(731-834ق) از عرفای معروف قرن هشتم و نهم هجری قمری و سرسلسله‌ی فرقه صوفیه نعمت‌اللهی است. <ref> مقدمه، ص 3 و 8</ref> این اثر در موضوع تصوف و عرفان است و توسط جواد نوربخش تحقیق و تصحیح‌شده است.


    این کتاب مشمل بر یکصد وبیست و هشت رساله از نویسنده به نثر عرفانی است. <ref> رک: همان، ص 20</ref> موضوع رساله‌های متنوع بوده و برای سهولت خوانندگان در بخش‌های متفاوت جمع آوری شده. <ref> رک: همان، ص22</ref> و ذیل یازده بخش قرار گرفته‌اند. رساله‌های کتاب پیرامون مسائل شریعت، طریقت، معرفت روح و نفس موت و حیات، معارف الهی، وجود، حروف، علم و وحی و اصطلاحات صوفیه است. بخش پایانی این اثر به شرح فصوص الحکم ابن عربی اختصاص یافته است.
    این کتاب مشتمل بر یک‌صد و بیست‌وهشت رساله از نویسنده به نثر عرفانی است. <ref> رک: همان، ص 20</ref> موضوع رساله‌های متنوع بوده و برای سهولت خوانندگان در بخش‌های متفاوت جمع‌آوری‌شده. <ref> رک: همان، ص22</ref> و ذیل یازده بخش قرارگرفته‌اند. رساله‌های کتاب پیرامون مسائل شریعت، طریقت، معرفت روح و نفس، موت و حیات، معارف الهی، وجود، حروف، علم و وحی و اصطلاحات صوفیه است. بخش پایانی این اثر به شرح فصوص الحکم ابن عربی اختصاص‌یافته است.
     
    نویسنده مطالب مختلف عرفانی کتاب را به نثری شیوا به نگارش درآورده و جای‌جای اثرش متضمن اشعاری عرفانی است. شاه نعمت‌الله در اشعار خود به نحوی از انحاء از اتحاد و وحدت ناظر و منظور یا شاهد و مشهود یا عاشق و معشوق سخن رانده است که در حقیقت بیان وحدت وجود است. اگرچه در بدو امر به نظر می‌رسد اشعار وی تکرار در سخن است با قدری تأمل می‌توان دید که او در احوال مختلف به بیان یک حقیقت واحد پرداخته و آن را در قالب‌های مختلف و به صورت‌های گوناگون درآورده و به فراخور استعداد مخاطبانش آنچه را به ذوق دریافته بازگو نموده است. <ref>رک: همان، ص18</ref>


    نویسنده مطالب مختلف عرفانی کتاب را به نثری شیوا به نگارش درآورده و جای جای اثرش متضمن اشعاری عرفانی است. شاه نعمت الله در اشعار خود به نحوی از انحاء از اتحاد و وحدت ناظر و منظور یا شاهد و مشهود یا عاشق و معشوق سخن رانده است که در حقیقت بیان وحدت وجود است. اگرچه در بدو امر به نظر می‌رسد اشعار وی تکرار در سخن است باقدری تامل می‌توان دید که او در احول مختلف به بیان یک حقیقت واحد پرداخته و آن را در قالب‌های مختلف و به صورتهای گوناگون درآورده و به فراخور استعداد مخاطبانش آنچه را به ذوق دریافته بازگو نموده است. <ref>رک: همان، ص18</ref>




    خط ۵۰: خط ۵۱:
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 گرنه زاده]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 گرنه زاده]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]

    نسخهٔ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۴

    رساله‌های سید نورالدین شاه نعمت‌الله ولی
    رساله‌های سید نورالدین شاه نعمت‌الله ولی
    پدیدآوراننعمت‌الله ولی، نعمت‌الله بن عبدالله (نویسنده) نوربخش، جواد (محقق)
    ناشرخانقاه نعمت اللهی
    مکان نشرتهران
    سال نشر1357ش
    چاپدوم
    موضوعتصوف، آداب طريقت
    زبانفارسی
    تعداد جلد4
    کد کنگره
    ‏ ‎‏/‎‏ن‎‏7‎‏ر‎‏5 / 288 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf


    رساله‌های شاه نعمت‌الله ولی نوشته نورالدین شاه نعمت‌الله ولی(731-834ق) از عرفای معروف قرن هشتم و نهم هجری قمری و سرسلسله‌ی فرقه صوفیه نعمت‌اللهی است. [۱] این اثر در موضوع تصوف و عرفان است و توسط جواد نوربخش تحقیق و تصحیح‌شده است.

    این کتاب مشتمل بر یک‌صد و بیست‌وهشت رساله از نویسنده به نثر عرفانی است. [۲] موضوع رساله‌های متنوع بوده و برای سهولت خوانندگان در بخش‌های متفاوت جمع‌آوری‌شده. [۳] و ذیل یازده بخش قرارگرفته‌اند. رساله‌های کتاب پیرامون مسائل شریعت، طریقت، معرفت روح و نفس، موت و حیات، معارف الهی، وجود، حروف، علم و وحی و اصطلاحات صوفیه است. بخش پایانی این اثر به شرح فصوص الحکم ابن عربی اختصاص‌یافته است.

    نویسنده مطالب مختلف عرفانی کتاب را به نثری شیوا به نگارش درآورده و جای‌جای اثرش متضمن اشعاری عرفانی است. شاه نعمت‌الله در اشعار خود به نحوی از انحاء از اتحاد و وحدت ناظر و منظور یا شاهد و مشهود یا عاشق و معشوق سخن رانده است که در حقیقت بیان وحدت وجود است. اگرچه در بدو امر به نظر می‌رسد اشعار وی تکرار در سخن است با قدری تأمل می‌توان دید که او در احوال مختلف به بیان یک حقیقت واحد پرداخته و آن را در قالب‌های مختلف و به صورت‌های گوناگون درآورده و به فراخور استعداد مخاطبانش آنچه را به ذوق دریافته بازگو نموده است. [۴]



    پانویس

    1. مقدمه، ص 3 و 8
    2. رک: همان، ص 20
    3. رک: همان، ص22
    4. رک: همان، ص18

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن

    وابسته‌ها