معرفة الله: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
{{ب|''«عاشق شو ار نه روزی کار جهان سرآید''|2=''ناخوانده نقس مقصود از گارگاه هستی»''}} | {{ب|''«عاشق شو ار نه روزی کار جهان سرآید''|2=''ناخوانده نقس مقصود از گارگاه هستی»''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
«اعشق، و الا فستنتهی مدة العالم یوماً دون ان تدرک مرادک من عالم الوجود».<ref>ر.ک: همان، جلد 2، ص10</ref> | |||
وی همچنین پاورقیهای اندکی بر کلام نویسنده دارد که با عنوان «تعلیقه» مطرح شده است.<ref>ر.ک: همان، ص37 و 39</ref> | وی همچنین پاورقیهای اندکی بر کلام نویسنده دارد که با عنوان «تعلیقه» مطرح شده است.<ref>ر.ک: همان، ص37 و 39</ref> | ||
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۳۰
معرفة الله | |
---|---|
پدیدآوران | حسینی طهرانی، سید محمدحسین (نویسنده) صافی، عباس جواد (مترجم) |
ناشر | دار المحجة البيضاء |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1420ق. |
چاپ | چاپ یکم |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 3 |
کد کنگره | /ح5م6 / 217 BP |
معرفة الله تعریب کتابی با همین نام نوشته آیت الله سید محمدحسین حسینی طهرانی (درگذشته 1416ق)، در تبین مباحث توحیدی و رد تفکرات انحرافی است. این اثر توسط عباس جواد صافی (معاصر) به عربی ترجمه شده است.
کتاب مشتمل بر 36 بحث است. مباحث کتاب با تفسیر آیه نور آغاز شده است. نویسنده که از شاگردان علامه طباطبایی بوده کتاب را با عبارت «قال استاذنا الاعظم العلامة آیة الله الطباطبایی قدس الله سره...» آغاز کرده که نشان از تعظیم و احترام فراوان نسبت به مقام علامه طباطبایی(ره) دارد.[۱] وی سپس مباحث کلامی چون رؤیت و لقاء پروردگار، طرق مختلف معرفة الله و مانند آن را با دید عرفانی و با استناد به آیات و روایات بررسی کرده و کتاب را با نقد اعتقادات شیخ احمد احسایی مؤسس دو فرقه منحرف شیخیه و بابیه به پایان رسانده است.[۲]
مترجم اشعار فارسی نویسنده را در متن آورده و ترجمه روان این اشعار را به پاورقی منتقل کرده است؛[۳] البته مترجم ترجمهای آزاد از اشعار ارائه کرده است، آنگونه که در ترجمه این بیت آورده است:
«عاشق شو ار نه روزی کار جهان سرآید | ناخوانده نقس مقصود از گارگاه هستی» |
«اعشق، و الا فستنتهی مدة العالم یوماً دون ان تدرک مرادک من عالم الوجود».[۴] وی همچنین پاورقیهای اندکی بر کلام نویسنده دارد که با عنوان «تعلیقه» مطرح شده است.[۵]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.