النصوص في تحقيق الطور المخصوص: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==منبع مقاله==' به '==منابع مقاله==')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
}}
}}


'''النصوص في تحقیق الطور المخصوص''' عنوان کتابی است 1 جلدی به زبان عربی از [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|صدرالدین محمد بن اسحاق قونوی]] با مقدمه، تحقیق و تعلیقات [[یا‌سین‌، ابراهیم‌ ابراهیم‌|ابراهیم ابراهیم محمد یاسین]].
'''النصوص في تحقیق الطور المخصوص''' عنوان کتابی است 1 جلدی به زبان عربی از [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|صدرالدین محمد بن اسحاق قونوی]](607-673ق) با مقدمه، تحقیق و تعلیقات [[یا‌سین‌، ابراهیم‌ ابراهیم‌|ابراهیم ابراهیم محمد یاسین]].


کتاب النصوص از مهمترین تألیفات [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|قونوی]] و کتاب مختصر و دشوار فهمی است. <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص14</ref>
کتاب النصوص از مهمترین تألیفات [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|قونوی]] و کتاب مختصر و دشوار فهمی است. <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص14</ref>


این کتاب سرشار از اصطلاحات علمی است. این اصطلحات، ابعاد دقیقی از طبیعت زبانی را که [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|قونوی]] در مجال تصوف فلسفی از آن استفاده می‌کند، برای ما ترسیم می‌نماید. اهمیت این کتاب، تنها در حد مصطلحاتی که صوفیان همنظر [[ابن عربی، محمد بن علی|محی‌الدین]] استفاده کرده‌اند نیست بلکه این اثر به مباحث وحدت وجود و سایر مسائل فلسفی که در علم الهی و مراتب وجودی از آن متفرع می‌گردد نیز می‌پردازد. هدف [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|قونوی]] از نگارش آن، ابطال معنای فاسدی از وحدت وجود است که از گمان ملحدان و زندیقان برخاسته؛ اینگونه که آنان گمان کردند: خداوند متعال بذاته موجود معین، ممتاز و مستقلی از ارواح و اجسام نیست بلکه همان مجموع عالم است. درحالی که نسبت دادن خداوند به افراد عالم مانند نسبت دادن هر طبیعی به افرادش است و این بنا به مبنای فقها کفر صریح است. [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|قونوی]] در این اثر، مفهوم وحدت وجود را می‌کاود تا مفهوم جدیدی مطابق با شرع صریح به ما ارائه دهد؛ یعنی مراد [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|قونوی]] توحید ذاتی است که عبارت است از اسقاط اضافات و افراد قدیم از حادث.<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>
این کتاب سرشار از اصطلاحات علمی است. این اصطلاحات، ابعاد دقیقی از طبیعت زبانی را که [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|قونوی]] در مجال تصوف فلسفی از آن استفاده می‌کند، برای ما ترسیم می‌نماید. اهمیت این کتاب، تنها در حد مصطلحاتی که صوفیان هم‌نظر [[ابن عربی، محمد بن علی|محی‌الدین]] استفاده کرده‌اند نیست بلکه این اثر به مباحث وحدت وجود و سایر مسائل فلسفی که در علم الهی و مراتب وجودی از آن متفرع می‌گردد نیز می‌پردازد. هدف [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|قونوی]] از نگارش آن، ابطال معنای فاسدی از وحدت وجود است که از گمان ملحدان و زندیقان برخاسته؛ اینگونه که آنان گمان کردند: خداوند متعال بذاته موجود معین، ممتاز و مستقلی از ارواح و اجسام نیست بلکه همان مجموع عالم است و نسبت دادن خداوند به سایر افراد عالم مانند نسبت دادن هر طبیعی به افرادش است و این بنا به مبنای فقها کفر صریح است. [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|قونوی]] در این اثر، مفهوم وحدت وجود را می‌کاود تا مفهوم جدیدی مطابق با شرع صریح به ما ارائه دهد؛ یعنی مراد [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|قونوی]] توحید ذاتی است که عبارت است از اسقاط اضافات و جدا کردن قدیم از حادث.<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>


==پانویس==
==پانویس==
۶۷۶

ویرایش