دنباله جستجو در تصوف ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی' به 'رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''دنباله جستجو در تصوف ایران'''، نوشته [[زرین‌کوب، عبدالحسین|عبدالحسین زرین‌کوب]](۱۳۰۱–۱۳۷۸ش) است. در این کتاب -که متمم کتاب جستجو در تصوف ایران است- | '''دنباله جستجو در تصوف ایران'''، نوشته [[زرین‌کوب، عبدالحسین|عبدالحسین زرین‌کوب]] (۱۳۰۱–۱۳۷۸ش) است. در این کتاب - که متمم کتاب جستجو در تصوف ایران است - نویسنده، به بخش‌های متأخرتری از تصوف در ایران پرداخته است<ref>ر.ک: مقدمه، ص7</ref>. | ||
افراد و گروه‌هایی که در دنباله بررسی گشته‌‌اند، کمتر از نام‌های جلد نخست (مثل بایزید و ابوسعید و [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]] و [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولوی]]) شناخته شده‌اند. نویسنده از گروه‌ها و نهضت‌هایی مانند کبرویه - سلسله‌ای که بنیان‌گذار آن «[[نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر|شیخ نجم‌الدین کبری]]» است - و یا سلسله سهروردیه - که به شیخ [[سهروردی، عبدالقاهر بن عبدالله|ابونجیب عبدالقادر سهروردی]]، یا به برادرزاده‌اش شیخ [[سهروردی، عمر بن محمد|شهاب‌الدین عمر بن محمد سهروردی]] (۶۳۲ق)» منتسب است- یاد می‌کند. همچنین، مکتب ابن عربی، نوربخشیه، مکتب اصفهان، ذهبیه، نعمت‌اللهیه، نقشبندیه و مانند آن‌ها را - که پیش از این در کتاب اصلی کمتر یاد شده‌اند - توضیح می‌دهد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص159</ref>. | |||
==پانویس == | دنباله جستجو، به نقد صوفی و نهضت‌های صوفیه و تصوف و فلسفه و... می‌پردازد. غالب اینان متأخرتر از صوفیان و فرقه‌ها در کتاب جستجو هستند. در دنباله، هدف جستجو، رد و قبول نیست، بلکه مقصود بررسی ویژگی‌هایی است که پدیده تصوف را از سایر پدیده‌های فکری و شناختی مشابه متمایز می‌دارد. | ||
<references /> | |||
گذشته از معرفی افراد و فرقه‌ها و آرائشان، چند فصلی از کتاب به پژوهش در موضوعات مربوط به تصوف پرداخته است: یک فصل، ناظر به نقدهای واردشده بر صوفیان است؛ نقدهایی از علماء و متشرعه، متجددان و حتی خود صوفیان<ref>ر.ک: همان، ص9-49</ref>. | |||
فصل دیگر ناظر به نهضت‌های تصوف است؛ نهضت‌هایی مثل سربداران، حروفیه و صفویه که نشان می‌دهد برخلاف ادعاها، صوفیان خیلی هم از اتفاقات جامعه فاصله نداشته و همواره غرق خلوت و عزلت نبوده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص49-81</ref>. | |||
فصلی هم به رابطه متقابل تصوف و فلسفه پرداخته است؛ به‌ویژه آراء نوافلاطونیان که هم در فلسفه اسلامی و هم در تصوف ایران مؤثر افتاده است<ref>ر.ک: همان، ص267</ref>. | |||
درباره ابن عربی چون آراء وی در تصوف ایران تأثیر داشته و موافق و مخالف زیادی را برانگیخته است، یک فصل نیز به معرفی ابن عربی، آراء و افکار وی و شارحانش اختصاص یافته است<ref>ر.ک: همان، ص119</ref>. | |||
==پانویس== | |||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۸
| دنباله جستجو در تصوف ایران | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | زرین‌کوب، عبدالحسین (نویسنده) |
| ناشر | امير کبیر |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1376ش. |
| چاپ | چاپ چهارم |
| شابک | 964-00-0240-2 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | الف9ز4 / 277 BP |
دنباله جستجو در تصوف ایران، نوشته عبدالحسین زرین‌کوب (۱۳۰۱–۱۳۷۸ش) است. در این کتاب - که متمم کتاب جستجو در تصوف ایران است - نویسنده، به بخش‌های متأخرتری از تصوف در ایران پرداخته است[۱].
افراد و گروه‌هایی که در دنباله بررسی گشته‌‌اند، کمتر از نام‌های جلد نخست (مثل بایزید و ابوسعید و حلاج و مولوی) شناخته شده‌اند. نویسنده از گروه‌ها و نهضت‌هایی مانند کبرویه - سلسله‌ای که بنیان‌گذار آن «شیخ نجم‌الدین کبری» است - و یا سلسله سهروردیه - که به شیخ ابونجیب عبدالقادر سهروردی، یا به برادرزاده‌اش شیخ شهاب‌الدین عمر بن محمد سهروردی (۶۳۲ق)» منتسب است- یاد می‌کند. همچنین، مکتب ابن عربی، نوربخشیه، مکتب اصفهان، ذهبیه، نعمت‌اللهیه، نقشبندیه و مانند آن‌ها را - که پیش از این در کتاب اصلی کمتر یاد شده‌اند - توضیح می‌دهد[۲].
دنباله جستجو، به نقد صوفی و نهضت‌های صوفیه و تصوف و فلسفه و... می‌پردازد. غالب اینان متأخرتر از صوفیان و فرقه‌ها در کتاب جستجو هستند. در دنباله، هدف جستجو، رد و قبول نیست، بلکه مقصود بررسی ویژگی‌هایی است که پدیده تصوف را از سایر پدیده‌های فکری و شناختی مشابه متمایز می‌دارد.
گذشته از معرفی افراد و فرقه‌ها و آرائشان، چند فصلی از کتاب به پژوهش در موضوعات مربوط به تصوف پرداخته است: یک فصل، ناظر به نقدهای واردشده بر صوفیان است؛ نقدهایی از علماء و متشرعه، متجددان و حتی خود صوفیان[۳].
فصل دیگر ناظر به نهضت‌های تصوف است؛ نهضت‌هایی مثل سربداران، حروفیه و صفویه که نشان می‌دهد برخلاف ادعاها، صوفیان خیلی هم از اتفاقات جامعه فاصله نداشته و همواره غرق خلوت و عزلت نبوده‌اند[۴]. فصلی هم به رابطه متقابل تصوف و فلسفه پرداخته است؛ به‌ویژه آراء نوافلاطونیان که هم در فلسفه اسلامی و هم در تصوف ایران مؤثر افتاده است[۵].
درباره ابن عربی چون آراء وی در تصوف ایران تأثیر داشته و موافق و مخالف زیادی را برانگیخته است، یک فصل نیز به معرفی ابن عربی، آراء و افکار وی و شارحانش اختصاص یافته است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.