تهذيب معاني القرآن و إعرابه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''تهذيب معاني القرآن و إعرابه،''' تهذیب و پالایش یکی از مهم‌ترین آثار ابواسحاق ابراهیم سری معروف به زجاج (متوفی 311ق)، از روایات موضوع و اسرائیلیات است. زجاج در این کتاب تمام سوره‌های قرآن کریم را مورد بررسی قرار داده است. عرفان بن سلیم عشا حسونه | '''تهذيب معاني القرآن و إعرابه،''' تهذیب و پالایش یکی از مهم‌ترین آثار [[زجاج، ابراهیم بن سری|ابواسحاق ابراهیم سری]] معروف به [[زجاج، ابراهیم بن سری|زجاج]] (متوفی 311ق)، از روایات موضوع و اسرائیلیات است. [[زجاج، ابراهیم بن سری|زجاج]] در این کتاب تمام سوره‌های قرآن کریم را مورد بررسی قرار داده است. [[عشا حسونه، عرفان بن سلیم|عرفان بن سلیم عشا حسونه دمشقی]]، تهذیب و تصحیح این اثر را در پنج جلد به انجام رسانیده است. | ||
از مهم‌ترین تألیفات زجاج «معانی القرآن و إعرابه» یا «إعراب القرآن و معانیه» است که آن را از ۲۸۵ تا ۳۰۱ تألیف کرد.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص16</ref> این کتاب چنان اهمیتی داشت که شاگردانش به شرح و تعلیق آن پرداختند. شیوه تفسیری او این است که با انتخاب کلمات آیه مورد نظر و اشتقاقات آن، به بحث و بررسی لغوی پرداخته و سپس اعراب آیه، و مباحث نحوی آن را مطرح کرده است. او آیه را با آیه دیگر تفسیر کرده و آرای مفسران را نیز آورده است. او در تفسیر آیه، شأن نزول آن، وقایع تاریخی و همچنین احادیث مطرح در ذیل آیه را بیان کرده است.<ref>ر.ک: نهاوندی، زهرا، ص292</ref> | از مهم‌ترین تألیفات زجاج «معانی القرآن و إعرابه» یا «إعراب القرآن و معانیه» است که آن را از ۲۸۵ تا ۳۰۱ تألیف کرد.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص16</ref> این کتاب چنان اهمیتی داشت که شاگردانش به شرح و تعلیق آن پرداختند. شیوه تفسیری او این است که با انتخاب کلمات آیه مورد نظر و اشتقاقات آن، به بحث و بررسی لغوی پرداخته و سپس اعراب آیه، و مباحث نحوی آن را مطرح کرده است. او آیه را با آیه دیگر تفسیر کرده و آرای مفسران را نیز آورده است. او در تفسیر آیه، شأن نزول آن، وقایع تاریخی و همچنین احادیث مطرح در ذیل آیه را بیان کرده است.<ref>ر.ک: نهاوندی، زهرا، ص292</ref> | ||
مصحح کتاب در «تهذیب معانی القرآن و اعرابه» همان گونه که از نامش پیداست به تهذیب کتاب زجاج اقدام کرده و آن‌گونه که خود گفته احادیث موضوعه و ضعیف و اسرائیلیاتی را که زجاج از مفسران پیشین نقل کرده را حذف نموده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص6</ref> | مصحح کتاب در «تهذیب معانی القرآن و اعرابه» همان گونه که از نامش پیداست به تهذیب کتاب [[زجاج، ابراهیم بن سری|زجاج]] اقدام کرده و آن‌گونه که خود گفته احادیث موضوعه و ضعیف و اسرائیلیاتی را که [[زجاج، ابراهیم بن سری|زجاج]] از مفسران پیشین نقل کرده را حذف نموده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص6</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۰۸
| تهذیب معانی القرآن و إعرابه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | زجاج، ابراهیم بن سری (نویسنده) عشا حسونه، عرفان بن سلیم (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | معانی القرآن و اعرابه. تلخیص |
| ناشر | المکتبة العصریة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1427ق. = 2006م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| موضوع | قرآن -- مسائل لغوی قرآن - اعراب |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 5 |
| کد کنگره | /ز3 م601 / 82/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تهذيب معاني القرآن و إعرابه، تهذیب و پالایش یکی از مهم‌ترین آثار ابواسحاق ابراهیم سری معروف به زجاج (متوفی 311ق)، از روایات موضوع و اسرائیلیات است. زجاج در این کتاب تمام سوره‌های قرآن کریم را مورد بررسی قرار داده است. عرفان بن سلیم عشا حسونه دمشقی، تهذیب و تصحیح این اثر را در پنج جلد به انجام رسانیده است.
از مهم‌ترین تألیفات زجاج «معانی القرآن و إعرابه» یا «إعراب القرآن و معانیه» است که آن را از ۲۸۵ تا ۳۰۱ تألیف کرد.[۱] این کتاب چنان اهمیتی داشت که شاگردانش به شرح و تعلیق آن پرداختند. شیوه تفسیری او این است که با انتخاب کلمات آیه مورد نظر و اشتقاقات آن، به بحث و بررسی لغوی پرداخته و سپس اعراب آیه، و مباحث نحوی آن را مطرح کرده است. او آیه را با آیه دیگر تفسیر کرده و آرای مفسران را نیز آورده است. او در تفسیر آیه، شأن نزول آن، وقایع تاریخی و همچنین احادیث مطرح در ذیل آیه را بیان کرده است.[۲]
مصحح کتاب در «تهذیب معانی القرآن و اعرابه» همان گونه که از نامش پیداست به تهذیب کتاب زجاج اقدام کرده و آن‌گونه که خود گفته احادیث موضوعه و ضعیف و اسرائیلیاتی را که زجاج از مفسران پیشین نقل کرده را حذف نموده است.[۳]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه محقق.
- نهاوندی، زهرا، دانشنامه جهان اسلام، جلد 21، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1395.