تفسیر بلاغ: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = [[میرمحمدی زرندی، سید ابوالفضل]] (نویسنده) | | پدیدآوران = [[میرمحمدی زرندی، سید ابوالفضل]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی - | | زبان = فارسی - عربی | ||
| کد کنگره =/م9ت7 / 98 BP | | کد کنگره =/م9ت7 / 98 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = تفاسیر شیعه - قرن ?? | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = سازمان | | ناشر = سازمان تبلیغات اسلامی. شرکت چاپ و نشر بین الملل | ||
| مکان نشر = | | مکان نشر =ایران - تهران | ||
| سال نشر = 1389ش. | | سال نشر = 1389ش. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE23674AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE23674AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =چاپ | | چاپ =چاپ یکم | ||
| شابک =978-964-304-350-6 | | شابک =978-964-304-350-6 | ||
| تعداد جلد =4 | | تعداد جلد =4 |
نسخهٔ ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۵
تفسیر بلاغ | |
---|---|
پدیدآوران | میرمحمدی زرندی، سید ابوالفضل (نویسنده) |
ناشر | سازمان تبلیغات اسلامی. شرکت چاپ و نشر بین الملل |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1389ش. |
چاپ | چاپ یکم |
شابک | 978-964-304-350-6 |
موضوع | تفاسیر شیعه - قرن ?? |
زبان | فارسی - عربی |
تعداد جلد | 4 |
کد کنگره | /م9ت7 / 98 BP |
تفسیر بلاغ اثر آیتالله سید ابوالفضل میرمحمدی زرندی، تفسیری است از قرآن کریم به زبان فارسی.
نویسنده برای درک مفاهیم آیات الهی، در مرحله نخست به تدبر در خود آیات پرداخته و از مراجعه به کتب تفسیر خودداری ورزیده، پس از دریافت ابتدایی مفهوم آیات، با مراجعه به لغت و عرف و احیانا به روایات معتبر معصومین(ع) و کتب تفسیری آن را تثبیت و به حد اطمینان رسانده، سپس به تحریر آن اقدام کرده است[۱].
مخاطب اصلی این کتاب، طلاب محترم و دانشجویان عزیز هستند که مطالب را بیدلیل نمیپذیرند و از سوی دیگر فرصت و حوصله و گاه توان مراجعه به کتب مفصل تفسیر را ندارند. لذا نویسنده مطالب را همراه با استدلال ولی در نهایت اختصار درآورده، در روشنی عبارات کوشیده و از ذکر اقوال و احتمالات گوناگون، اجتناب نموده است، به گونهای که مراجعه کننده در اندک زمانی به لب مطلب درست یابد و در پیچ و خم احتمالات و اقوال، سرگردان نماند[۲].
ویژگی بارز کتاب آن است که از ذکر مطالبی که پذیرش آن برای مراجعان دشوار بوده و هیچ ضرورتی بر نقل آنها نبوده، اجتناب شده است[۳].
نویسنده به پارهای از مطالب برگرفته از کتب تاریخی یا روایات اهلبیت(ع) که ذکرشان را مفید دانسته و به دلیل اختصار در متن نیامده، در بخش یادآوری، اشاره نموده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.