ترجمه قرآن ماهان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[مدبری، محمود]] (نویسنده) | [[مدبری، محمود]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
نسخهٔ ۱۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۷
| ترجمه قرآن ماهان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مدبری، محمود (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | ترجمه قرآن ماهان حدود قرن پنجم یا ششم هجری |
| ناشر | دانشگاه شهيد باهنر کرمان |
| مکان نشر | ایران - کرمان |
| سال نشر | 1383ش |
| چاپ | یکم |
| شابک | 964-6336-63-9 |
| موضوع | قرآن - ترجمه‌ها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م4 1300 / 59/66 BP |
ترجمه قرآن ماهان ترجمه‌ای است از قرآن کریم، مربوط به حدود قرن پنجم یا ششم هجری که با مقدمه، تصحیح و توضیح محمود مدیری به چاپ رسیده است.
ارزنده‌ترین ویژگی اثر حاضر، ترجمه کهن آیات است که به صورت لفظ به لفظ و بسیار دقیق، با خطی ریزتر از متن قرآنی، به تفکیک و اریب، در زیر هر واژه قرآنی نوشته شده است. متأسفانه بنابه دلایلی، به سطور ترجمه که در هر صفحه، هفت سطر را شامل است، آسیب رسیده؛ مخصوصا در صفحات اولیه و پایانی قرآن و نیز سطر سطرهای آخری اغلب صفحات که در ترمیم یا بر اثر پوسیدگی و محوشدن تدریجی خطوط از میان رفته است. با این‌حال، ترجمه مزبور کمتر از نیمی از قرآن مجید را شامل می‌شود که خود از لحاظ گنجینه واژگان کهن، ویژگی‌های آوایی و زبانی، دستور تاریخی و رسم‌الخط کهنه، حائز اهمیت بسزایی است[۱].
رسم‌الخط ترجمه کتاب، بسیار شبیه به نمونه‌هایی از این دست قرآن‌های مترجم در سده‌های نخستین ادب دری است و جنبه‌های اختصاصی جدای از آنها ندارد[۲]. از جمله ویژگی‌های کتاب، آن است که ترجمه آیات، تحت‌اللفظی و معمولا دقیق است و برای هر واژه قرآنی، اغلب یک واژه فارسی و یا دو کلمه، معادل‌سازی شده است و این نشان می‌دهد که مترجمان قرآن، در ترجمه دقت و امانت بسیار داشته‌اند. اما موضوعاتی نیز قابل ذکر است، از جمله آنکه:
- گاه ترجمه کلمات به تناسب مفهوم جمله و ارتباط با واژگان پیش و پس است و به تنهایی نمی‌تواند معادل واژه قرآنی باشد؛ مثلا مصدر به صورت فعل، جابه‌جایی صیغه‌های فعلی، صفت به گونه فعل، فعل مضارع به جای ماضی و مانند؛
- در این ترجمه، گهگاه اول شخص مفرد در ترجمه متکلم مع‌الغیر و بالعکس، اول شخص جمع برای متکلم وحده به‌کار رفته است؛
- گاه برای روشن‌تر شدنه ترجمه، عبارات و کلماتی تفسیرگونه و اضافه بر معادلات لغوی آورده شده است[۳].
ویژگی‌های دستوری کتاب نیز بسیار شبیه با دیگر ترجمه‌ها و تفاسیر کهن فارسی است و نظایر آن را می‌توان در آن کتاب‌ها جستجو کرد[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.