الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
'''الوهابيون و البيوت المرفوعة'''، تألیف علامه محقق و محدث [[سنقری حائری، محمدعلی|شيخ محمدعلى بن حسن همدانى سنقرى کردستانى]]، درباره عدم جواز تخريب اماکن و قبور ائمه و صالحين، به زبان عربى مى‌باشد و تحقيقى که بر روى اين کتاب انجام گرفته، توسط جمعى از علماء مى‌باشد. | '''الوهابيون و البيوت المرفوعة'''، تألیف علامه محقق و محدث [[سنقری حائری، محمدعلی|شيخ محمدعلى بن حسن همدانى سنقرى کردستانى]]، درباره عدم جواز تخريب اماکن و قبور ائمه و صالحين، به زبان عربى مى‌باشد و تحقيقى که بر روى اين کتاب انجام گرفته، توسط جمعى از علماء مى‌باشد. | ||
مطالب این کتاب در سه مقام مورد بررسی قرار | مطالب این کتاب در سه مقام مورد بررسی قرار گرفته است: | ||
#در معناى عبادت است؛ مجرد خواندن شخصى ديگرى را عبادت نيست، بلکه عبادت علاوه بر خواندن، قصد عبوديت از طرف دعا کننده و الوهيت در مدعو نيز نياز دارد. لذا استغاثه به انبياء و ائمه و اولیاء، که آنان را واسطه به سوى خدا قرار مى‌دهد به خاطر قربى است که نزد خدا دارند، اين کار عبادت اين افراد نيست، بلکه عبادت خود خداست، زيرا اين نيز مامور از طرف خداوند مى‌باشد. همين طور است، استشفاع به آنان. | #در معناى عبادت است؛ مجرد خواندن شخصى ديگرى را عبادت نيست، بلکه عبادت علاوه بر خواندن، قصد عبوديت از طرف دعا کننده و الوهيت در مدعو نيز نياز دارد. لذا استغاثه به انبياء و ائمه و اولیاء، که آنان را واسطه به سوى خدا قرار مى‌دهد به خاطر قربى است که نزد خدا دارند، اين کار عبادت اين افراد نيست، بلکه عبادت خود خداست، زيرا اين نيز مامور از طرف خداوند مى‌باشد. همين طور است، استشفاع به آنان. | ||
نسخهٔ ۶ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۳۸
الوهابيون و البيوت المرفوعة، تألیف علامه محقق و محدث شيخ محمدعلى بن حسن همدانى سنقرى کردستانى، درباره عدم جواز تخريب اماکن و قبور ائمه و صالحين، به زبان عربى مى‌باشد و تحقيقى که بر روى اين کتاب انجام گرفته، توسط جمعى از علماء مى‌باشد.
مطالب این کتاب در سه مقام مورد بررسی قرار گرفته است:
- در معناى عبادت است؛ مجرد خواندن شخصى ديگرى را عبادت نيست، بلکه عبادت علاوه بر خواندن، قصد عبوديت از طرف دعا کننده و الوهيت در مدعو نيز نياز دارد. لذا استغاثه به انبياء و ائمه و اولیاء، که آنان را واسطه به سوى خدا قرار مى‌دهد به خاطر قربى است که نزد خدا دارند، اين کار عبادت اين افراد نيست، بلکه عبادت خود خداست، زيرا اين نيز مامور از طرف خداوند مى‌باشد. همين طور است، استشفاع به آنان.
- ادله وهابيون در انکار شفاعت را جواب داده‌اند و گفته‌اند که استشفاء در حى و ميت بدون اين که فرقى بکند، محقق خواهد شد، به خاطر ورود اين مطلب در ادعيه و زيارات وارده، از اهل‌بيت عليهم‌السلام و همان طور که سيره امت اسلامى در طول عصرها و قرن‌هاى اولیه که بهترين قرون بوده و در طول سال‌هاى متعاقب، صورت گرفته است. همچنين در اين مقام رديه‌اى بر قول به جدايى زندگى و مرگ پيامبر(ص) و توسل به وى آورده شده است.
- امور شرعيه‌اى که مربوط به توسل و استغاثه و زيارت اموات و بناء ضريح و قبه‌هاست، را عنوان نموده است. به علاوه جواب از شبهاتى را که در اين باب به اين منظور که بناء اين گونه موارد، تصرف در زمين و وقف مى‌باشد. و اثبات اينکه، قبه‌هایى که در بقيع وجود دارد، ملک آنان است نه وقف آنها و همچنين جواب از عدم بت بودن قبور و حرمت زيارت آن را بيان داشته‌اند.
در خاتمه‌ى کتاب، مؤلف احاديثى را که از پيامبر اسلام درباره‌ى ظهور اين فرقه و بر حذر بودن از آن - که خود اين خبر از دلائل نبوت و معجزه آن مى‌باشد - نقل نموده است و همچنين فهرست‌هایى از گروه محققین، از آيات و احاديث و الفاظ نيز ذکر شده است.....